Hey iedereen,
een Prettig Kerstfeest gewenst voor iedereen daar!!
Ik ben nu voor de tweede dag in het kleine stadje 'Ibaiti' in de staat Paraná, in het huis van de broer van mijn gastmama. We gaan hier zeker blijven tot en met 27 december, waarna we doorrijden (ongeveer 4u rijden van hier) naar Coiabá, het strand, waar mijn gezin een appartement heeft.
Na een 10u durende rit, met 6 personen en een hond in één auto, zijn we hier moe en wel aangekomen. Mijn 'papa' kan zich soms echt als een klein kind gedragen! Volgens mij weegt de verantwoordelijkheid van zijn job soms iets te hard op zijn schouders (waardoor hij wat krom loopt) en tijdens de vakanties, of in de veilige omgeving van zijn gezin, moet hij zich dan laten gaan.
Toen we in de helft van de rit zaten had hij het stuur doorgegeven aan Fernando en was bij ons op de achterbank komen zitten. Daar wou hij per se een spelletje spelen met mijn zus, juist op de momenten wanneer ze net in slaap ging vallen. Zij werd dan natuurlijk kwaad en mijn papa slchtgezind omdat ze niet mee wilde werken. Wat later had hij de thermos waarin het water voor de terere zat, genomen en was er oefeningen voor de vingers mee aan't doen en wilde dan dat wij dat ook allemaal eens uitprobeerden. 8-S hahaha
Gisteren ben ik met mijn broers en hun neef hier naar de motocross gaan kijken.. Er viel eigenlijk niet zo heel veel te zien, één heuvel, waarop er sommigen wel heel hoog over sprongen. Voor de rest veel stof en de zon in uw gezicht.
Daarna zijn we naar het nieuwe huis van de tante van mijn 'papa' gaan kijken.
Haar man is ingenieur en had dit huis zelf ontworpen. Het was echt groot, had een gelijkvloers met veel kamers, een eerste verdiep (wat niet zo gewoon is voor deze regio's) en een kelder met nog eens kei veel kamers. Het huis deed me eigenlijk écht denken aan een Europees of Belgisch huis! (De man van deze tante van mijn 'papa' had blijkbaar veel door Europa gereisd en was dan ook echt blij toen hij hoorde dat ik zijn huis mooi vond.)
Deze middag heb ik hier 'druiven Fanta' gedronken... echt niet lekker!
Wow, ik heb net een cadeautje gekregen van mijn 'tante'.. een paars topje om uit te gaan. Ineens uit het niets... allé, het is nog niet eens kerstavond en volgens mij heeft niemand anders een cadeua gekregen. Amai, dat had ik echt niet verwacht!
Hahaha, mij zusje begint ineen interesse te tonen om Nederlands te leren, nadat ik haar laatst eens ipv 'Boa noite' Slaapwel had gezegd. Rap zal het wel niet gaan, want 'Slaapwel' is voor hen al bijna onmogelijk om uit te spreken.
Toen ik vorige keer op de barbecue van mijn broer zijn voetbalploeg (met mijn Franse 'r') zei dat 'bier' Nederlands is voor cerveja, (dat stond namelijk op een van die flesjes geschreven), dachten ze allemaal dat ik een probleem in mijn keel had. Hier in mijn regio bestaat nl enkel de 'rollende r', de Engelse 'r' en de 'r' die als 'h' wordt uitgesproken.
Mijn naam (De Hertog) is voor hen dan ook een onuitspreekbaar woord!
Mijn hond houd echt van mij!! :D Hij komt altijd naast mij in de zetel liggen, als hij mag zelfs in mijn bed en luistert zelfs niet meer als mijn 'mama' hem roept. Schattig, maar soms wel lastig. Als hij in mijn bed ligt, is het voor mij onmogelijk te slapen.
Ok, ik ga nu eens afronden voor vandaag. Beijoss en een warme groet aan iedereen!
(Tegen dat ik terugkom spreek ik waarschijnlijk enkel nog Oud-Nederlands en in spreekwoorden, als het met mijn Nederlands deze richting blijft uitgaan. Soms verschiet ik echt zélf van de woorden die ik er nu weer heb uitgeslaan!)
x Isabel
maandag 24 december 2007
woensdag 19 december 2007
Gloria de Dourados
Foto 1: Hannah die in Dourados woont, ikke, Magdalena die ook in Dourados woont en Hanna die in Gloria woont, bij haar thuis op de dag van haar verjaardag.
Foto 2: (ja hij is gedraaid, dus draai je hoofd :p), ik met een van de weeskindjes op mijn schoot bij Alex thuis. Het meisje is 15 maanden oud, heet Tatiany en ze woont nu bij Alex, omdat haar mama Indiaanse is, niet werkt, dus geen geld heeft en bijna dagelijks zat was, waarbij ze dan met haar babytje op de arm op straat viel. Tatiany heeft nog drie oudere zusjes die ook bij Alex thuis wonen.
deel 2
... Het vervolg.
De eerste avond in Gloria hebben we om middernacht op het plein Hanna's verjaardag gevierd. (Hanna is één vd twee Duitse meisjes die daar in Gloria woont.)
We hadden voor haar een echt Duits volkoren brood gemaakt in de vorm van een taart, waarop dan zeventien kaarsjes stonden en dat afgegeven. Natuurlijk werd er ook bij gezongen. Daarna werd er nog wat "truco" = een kaartspel dat hier heel populair is, gespeeld (niet door mij, want ik snap niks van dat spel) en gedronken en daarna zijn we naar Elena's huis gegaan en gaan slapen.
De volgende middag zijn we naar een ander plein gegaan waar er volleybal werd gespeeld en daarna naar Alex thuis, een vrijwilliger van AFS van 26, in wiens huis er verschillende weeskindjes wonen.
We hebben dan een beetje met die kindjes gespeeld. Vooral met Lucian (uit de VS) en Daniel (uit Ijsland), twee afs-ers die op dat moment ook in Gloria waren, amuseerden de kinderen zich rot!
s'Avonds was er dan een feestje (churrasco) ter ere van Hanna's verjaardag, die Elena als verrassing had georganiseerd. Daar waren dezelfde mensen aanwezig die we gedurende deze en de vorige dag hadden ontmoet, want zòveel mensen wonen er dus niet in Gloria. =) Hahahaha
We waren met de auto van Hanna's ouders en haar broer aan't stuur naar de churrasco gegaan. Wow, diën auto was op zijn minst 26 jaar oud, de deuren sloten niet meer zo goed, als je het raampje wilde opendraaien moest je aan den hendel draaien en tegelijkertijd met uw handen het raam naar beneden duwen. Op een bepaald moment lukte het ook niet meer de motor te starten. We stonden in een straat die naar omhoog ging, dus zijn we achteruit beginnen bollen, totdat we bijna tegen een andere auto zijn gebotst, over een 'quebra mola' (snelheidsbrekend-heuveltje op de weg) zijn gehobbeld en uiteindelijk zo de motor in gang hebben gekregen. =D
Uiteindelijk zijn we tegen 7u in de ochtend gaan slapen en de volgende dag tegen de middag zijn we dan met de bus teruggekeerd naar Dourados.
Wat wel een voordeel is aan Gloria is dat het er 's nachts op straat echt niet gevaarlijk is. Je zal er normaal gzien geen mensen tegenkomen die u willen beroven of andere dingen met u doen. Dus op een bepaald moment moesten ik en Elena 's avonds naar Hanna's huis gaan, dat 20min stappen is. Elena had het prachigtige idee om samen de fiets van haar broer te nemen. Ik mocht fietsen en zij ging op de bar zitten. Amai gast, ik had echt wel ff schrik!! De straten zijn daar nogal hellend, de auto's stoppen niet voor 'de zwakke weggebruiker' en over 't feit of de remmen van die fiets wel werkten had ik nogal mijn twijfels.
Vrijdagnamiddag, toen ik nog in Dourados was, was het de halve finale van het tennistornooi op onze club. Ik was derde's geëindigd in mijn groep, de groep van de beginnelingen. =)
Daardoor moest ik tegen het meisje spelen dat tweedes stond, waarvan ik daarvoor al verloren was. Ik dacht echt dat ik weer ging verliezen, want mijn backhand sloeg die dag echt op niks (allé, hij sloeg eigenlijk elke keer tot op het veld ernaast, ma bon). Mijn opslag was ook al gene vette :s en met mijne forehand sloeg ik ook niet bepaald geweldig.
Het spel zag er zo uit:
Isabel - Gisele
0 - 1
1 - 1
2 - 1
2 - 2
2 - 3
3 - 3
4 - 3
5 - 3
6 - 3
6 - 4
6 - 5
6 - 6
6 - 7
7 - 7, dan werd het 40 voor haar en 40 voor mij en uiteindelijk 'vantagem favor' voor haar (als het 40 - 40 is moet een vd twee twee punten achter elkaar maken om de set te winnen en zij had dus al een punt gemaakt). Daarna sloeg ze zo'n bal dicht bij het net en naar de zijkant, waarvan ik dacht dat ik hem nooit zou hebben...
wat uiteindelijk niet waar bleek te zijn. Doordat zij daarna nog twee fouten achter elkaar maakte, had ik de match gewonnen.
Amai, dat was zo'n graaf gevoel. =P Ik heb echt gewoon gewonnen door heel rustig en kalm te blijven op't einde, want Gisele was duidelijk technisch veel beter!
Maandagochtend mocht ik dan de finale spelen tegen Karen, die nog geen enekele match had verloren. En ook deze niet, want toen ben ik met 8 - 4 verloren.
Maar ik was echt al superblij met de tweede plaats en met mijn trofee! hahahahaha =) Die werden die avond overhandigd op de barbecue die ze op de club hadden georganiseerd. Idereen moest iets van vlees of salade en drinken meebrengen (ik had aardappelsalade gemaakt :p) en tijdens de barbecue werden er foto's getoond van alle spelers die onze leraar tijdens de trainingen had getrokken.
Gisterenavond ben ik naar het verjaardagsfeestje van een vriendin geweest, waar ik waarschijnlijk teveel taart heb gegeten en daardoor heel deze nacht en voormiddag ziek ben geweest. Woehoew!!
Gelukkig is het al bijna voorbij, want als ik nù ziek zou worden en binnen drie dagen op reis ga vertrekken.. dat zou niet zo goed samengaan hé.
Waarschijnlijk zal ik dus voor die datum wel nog één update doen.
Dikke xxxxxxx ;) Isabel
De eerste avond in Gloria hebben we om middernacht op het plein Hanna's verjaardag gevierd. (Hanna is één vd twee Duitse meisjes die daar in Gloria woont.)
We hadden voor haar een echt Duits volkoren brood gemaakt in de vorm van een taart, waarop dan zeventien kaarsjes stonden en dat afgegeven. Natuurlijk werd er ook bij gezongen. Daarna werd er nog wat "truco" = een kaartspel dat hier heel populair is, gespeeld (niet door mij, want ik snap niks van dat spel) en gedronken en daarna zijn we naar Elena's huis gegaan en gaan slapen.
De volgende middag zijn we naar een ander plein gegaan waar er volleybal werd gespeeld en daarna naar Alex thuis, een vrijwilliger van AFS van 26, in wiens huis er verschillende weeskindjes wonen.
We hebben dan een beetje met die kindjes gespeeld. Vooral met Lucian (uit de VS) en Daniel (uit Ijsland), twee afs-ers die op dat moment ook in Gloria waren, amuseerden de kinderen zich rot!
s'Avonds was er dan een feestje (churrasco) ter ere van Hanna's verjaardag, die Elena als verrassing had georganiseerd. Daar waren dezelfde mensen aanwezig die we gedurende deze en de vorige dag hadden ontmoet, want zòveel mensen wonen er dus niet in Gloria. =) Hahahaha
We waren met de auto van Hanna's ouders en haar broer aan't stuur naar de churrasco gegaan. Wow, diën auto was op zijn minst 26 jaar oud, de deuren sloten niet meer zo goed, als je het raampje wilde opendraaien moest je aan den hendel draaien en tegelijkertijd met uw handen het raam naar beneden duwen. Op een bepaald moment lukte het ook niet meer de motor te starten. We stonden in een straat die naar omhoog ging, dus zijn we achteruit beginnen bollen, totdat we bijna tegen een andere auto zijn gebotst, over een 'quebra mola' (snelheidsbrekend-heuveltje op de weg) zijn gehobbeld en uiteindelijk zo de motor in gang hebben gekregen. =D
Uiteindelijk zijn we tegen 7u in de ochtend gaan slapen en de volgende dag tegen de middag zijn we dan met de bus teruggekeerd naar Dourados.
Wat wel een voordeel is aan Gloria is dat het er 's nachts op straat echt niet gevaarlijk is. Je zal er normaal gzien geen mensen tegenkomen die u willen beroven of andere dingen met u doen. Dus op een bepaald moment moesten ik en Elena 's avonds naar Hanna's huis gaan, dat 20min stappen is. Elena had het prachigtige idee om samen de fiets van haar broer te nemen. Ik mocht fietsen en zij ging op de bar zitten. Amai gast, ik had echt wel ff schrik!! De straten zijn daar nogal hellend, de auto's stoppen niet voor 'de zwakke weggebruiker' en over 't feit of de remmen van die fiets wel werkten had ik nogal mijn twijfels.
Vrijdagnamiddag, toen ik nog in Dourados was, was het de halve finale van het tennistornooi op onze club. Ik was derde's geëindigd in mijn groep, de groep van de beginnelingen. =)
Daardoor moest ik tegen het meisje spelen dat tweedes stond, waarvan ik daarvoor al verloren was. Ik dacht echt dat ik weer ging verliezen, want mijn backhand sloeg die dag echt op niks (allé, hij sloeg eigenlijk elke keer tot op het veld ernaast, ma bon). Mijn opslag was ook al gene vette :s en met mijne forehand sloeg ik ook niet bepaald geweldig.
Het spel zag er zo uit:
Isabel - Gisele
0 - 1
1 - 1
2 - 1
2 - 2
2 - 3
3 - 3
4 - 3
5 - 3
6 - 3
6 - 4
6 - 5
6 - 6
6 - 7
7 - 7, dan werd het 40 voor haar en 40 voor mij en uiteindelijk 'vantagem favor' voor haar (als het 40 - 40 is moet een vd twee twee punten achter elkaar maken om de set te winnen en zij had dus al een punt gemaakt). Daarna sloeg ze zo'n bal dicht bij het net en naar de zijkant, waarvan ik dacht dat ik hem nooit zou hebben...
wat uiteindelijk niet waar bleek te zijn. Doordat zij daarna nog twee fouten achter elkaar maakte, had ik de match gewonnen.
Amai, dat was zo'n graaf gevoel. =P Ik heb echt gewoon gewonnen door heel rustig en kalm te blijven op't einde, want Gisele was duidelijk technisch veel beter!
Maandagochtend mocht ik dan de finale spelen tegen Karen, die nog geen enekele match had verloren. En ook deze niet, want toen ben ik met 8 - 4 verloren.
Maar ik was echt al superblij met de tweede plaats en met mijn trofee! hahahahaha =) Die werden die avond overhandigd op de barbecue die ze op de club hadden georganiseerd. Idereen moest iets van vlees of salade en drinken meebrengen (ik had aardappelsalade gemaakt :p) en tijdens de barbecue werden er foto's getoond van alle spelers die onze leraar tijdens de trainingen had getrokken.
Gisterenavond ben ik naar het verjaardagsfeestje van een vriendin geweest, waar ik waarschijnlijk teveel taart heb gegeten en daardoor heel deze nacht en voormiddag ziek ben geweest. Woehoew!!
Gelukkig is het al bijna voorbij, want als ik nù ziek zou worden en binnen drie dagen op reis ga vertrekken.. dat zou niet zo goed samengaan hé.
Waarschijnlijk zal ik dus voor die datum wel nog één update doen.
Dikke xxxxxxx ;) Isabel
dinsdag 18 december 2007
deel 1
Oie oie oie beste mensen daar in het koude België!
Vandaag op de braziliaanse televisie is ons klein landje dus in het nieuws geweest hé!
Ze lieten onze blijkbaar nieuwe Miss België zien.. waarbij ze Nederlands moest spreken, dat niet kon en dan lieten ze het boegeroep van het publiek horen. De commentaargever zei daarna 'die twee delen daar (noord en zuid) komen al niet overeen in het kiezen van een Miss, hoe gaan ze eigenlijk in godsnaam een eerste minister kiezen'...
Jeps, jeps, vanuit braziliaanse hoek bekeken kan ik die verslaggever wel begrijpen eigenlijk.
Maar nu genoeg over poltiek, ik moet hier dringend twee andere dingen gaan doen. Het éne is 'slapen' en het andere is 'mijn verhaal over de afgelopen dagen doen'.
Wel, ik zal beginnen met dat laatste en zien hoever we geraken hé. =p
Joeps, joeps, ik ben dit weekend een nieuw deel van 'mijn pais' gaan ontdekken.
"Gloria de Dourados", een stadje met 8.000 inwoners, een uur rijden met de auto en twee uur met de bus hier vandaan.
Er wonen daar namelijk twee afs-studentes uit Duitsland, Hanna en Elena, die al paar keer onze 'city' zijn komen bezoeken en deze keer hadden ze mij, Magdalena en Hannah uitegnodigd om mij hun te komen logeren.
Wow, heb ik daar effe een kleine cultuurshock meegemaakt! Oké, het stadje is klein, er ìs bijna niks behalve een paar winkels, ijscreembarrekes, bierbarrekes, een hamburgerbarreke (tijdens de weekend-avonden), een fitnesscenter en 5 scholen. M
Toen ik in Elena's huisje aankwam, verschoot ik al een beetje omdat het vrij klein was. Ik dacht dat als ik in Elena's plaats zou zijn ik er nooit aan gewoon zou kunnen worden om daar te wonen. (Da's waarschijnlijk onzin, maar toch...)
Maar toen we een beetje later Hanna bij haar thuis gingen bezoeken, kreeg ik een tweede, nog grotere shock.
Het huis bestond uit houten muren met gaten in, rondom het huis lag een boel rommel, afval, enz., de zetels hadden honderdduizend gaten, de badkamer 'werkte' maar je kon bvb de deur van de douche niet sluiten en de potten in de keuken zagen er ook niet proper uit. Haar 'ouders' zijn dus niet zo rijk en besteden waarschijnlijk ook niet zoveel aandacht aan het uitzicht van hun eigendommen, maar ze heeft wel een heel toffe broer. Tja. Niet iedereen heeft blijkbaar zoveel 'sjans' met de familie of stad (uhum dorp :s) waar ze terechtkomen hé.
Uiteindelijk was het wel nog leuk daar in Gloria hoor!
...
En de rest komt morgen! hahahahahahaha
ja sorry maar'k val echt in slaap!
Dikke kus!
Isa
Vandaag op de braziliaanse televisie is ons klein landje dus in het nieuws geweest hé!
Ze lieten onze blijkbaar nieuwe Miss België zien.. waarbij ze Nederlands moest spreken, dat niet kon en dan lieten ze het boegeroep van het publiek horen. De commentaargever zei daarna 'die twee delen daar (noord en zuid) komen al niet overeen in het kiezen van een Miss, hoe gaan ze eigenlijk in godsnaam een eerste minister kiezen'...
Jeps, jeps, vanuit braziliaanse hoek bekeken kan ik die verslaggever wel begrijpen eigenlijk.
Maar nu genoeg over poltiek, ik moet hier dringend twee andere dingen gaan doen. Het éne is 'slapen' en het andere is 'mijn verhaal over de afgelopen dagen doen'.
Wel, ik zal beginnen met dat laatste en zien hoever we geraken hé. =p
Joeps, joeps, ik ben dit weekend een nieuw deel van 'mijn pais' gaan ontdekken.
"Gloria de Dourados", een stadje met 8.000 inwoners, een uur rijden met de auto en twee uur met de bus hier vandaan.
Er wonen daar namelijk twee afs-studentes uit Duitsland, Hanna en Elena, die al paar keer onze 'city' zijn komen bezoeken en deze keer hadden ze mij, Magdalena en Hannah uitegnodigd om mij hun te komen logeren.
Wow, heb ik daar effe een kleine cultuurshock meegemaakt! Oké, het stadje is klein, er ìs bijna niks behalve een paar winkels, ijscreembarrekes, bierbarrekes, een hamburgerbarreke (tijdens de weekend-avonden), een fitnesscenter en 5 scholen. M
Toen ik in Elena's huisje aankwam, verschoot ik al een beetje omdat het vrij klein was. Ik dacht dat als ik in Elena's plaats zou zijn ik er nooit aan gewoon zou kunnen worden om daar te wonen. (Da's waarschijnlijk onzin, maar toch...)
Maar toen we een beetje later Hanna bij haar thuis gingen bezoeken, kreeg ik een tweede, nog grotere shock.
Het huis bestond uit houten muren met gaten in, rondom het huis lag een boel rommel, afval, enz., de zetels hadden honderdduizend gaten, de badkamer 'werkte' maar je kon bvb de deur van de douche niet sluiten en de potten in de keuken zagen er ook niet proper uit. Haar 'ouders' zijn dus niet zo rijk en besteden waarschijnlijk ook niet zoveel aandacht aan het uitzicht van hun eigendommen, maar ze heeft wel een heel toffe broer. Tja. Niet iedereen heeft blijkbaar zoveel 'sjans' met de familie of stad (uhum dorp :s) waar ze terechtkomen hé.
Uiteindelijk was het wel nog leuk daar in Gloria hoor!
...
En de rest komt morgen! hahahahahahaha
ja sorry maar'k val echt in slaap!
Dikke kus!
Isa
dinsdag 11 december 2007
Fim de semana
Veel vertellen, veel vertellen, veel vertellen, veel vertellen...
dat is toch het doel van een blog hé. =)
Dus dan zullen we er maar eens aan beginnen hé!
Vrijdagavond ben ik poker gaan spelen met Hannah, Mario-Mexicaan, Reynardt en vrienden van hem bij hem thuis. Twas wel leuk, alleen duurde dat éne spelleke tot 8u de volgende morgen. Toen ik thuis kwam was mijn mama al opgestaan en zei ze "ja om 11u moet ge wel weer opstaan, want dan moet Elize de bedden opmaken en gaan we eten".
Gelukkig mocht ik in de namiddag nog wat verderslapen.
's Avonds ging ik met mijn broers, hun vrienden en een paar van mijn vriendinnen naar een feestje in Jacks.
Kheb daarvoor nog "Charlie's Angels" (nostalgie naar die goede oude tijd :p) gezien op tv, waarbij Fernando wel een beetje gratis storende commentaar aan't geven was op Drew Barrymore ("zie dat dikkertje daar"... enz) en waarbij ik Eduardo bij elke scène waarin de Angels weinig kleren aanhadden moest wakkerschudden.
Ik was dus niet de enige die moe was bij ons thuis.
Tegen 11-12u kwamen we dan bij Jacks aan. De muziek was in het begin niet zo goed (techno- help-help.... =p), maar ik was wel verplicht om mij met Hannah naar de dansvloer te begeven, want Taina (haar 'zus') was ondertussen een babbelke aan't doen met Fernando en zijn vrienden. Sinds vorige week zijn Taina en Fernando nl met elkaar aan't "ficarren" (= de vernederlandsing van het woord "ficar", waarvoor geen vertaling bestaat, maar dat omschreven kan worden als ofwel gewoon "kussen", ofwel "het stadium voordat je een serieuze relatie met iemand aangaat"). En dit is een beetje pijnlijk voor Hannah want een maand of twee geleden bevond Hannah zich in hetzelfde stadium met dezelfde Fernando (= 'mijn broer').
Voor de rest heb ik nog wat nieuwe vrienden van Eduardo ontmoet die hier voor de vakantie bij hun ouders in Dourados zijn, maar normaal ergens anders studeren.
(Ik had er nog niet bij stilgestaan, maar als je hier in Brazilië in een andere stad en staat gaat studeren is het niet mogelijk om elke weekend naar huis te komen, zoals in België de gewoonte is. Nee, da's enkel mogelijk in de vakanties. Omwille van de afstand.) Een van hen heet Giovanni (jaja, hij heeft Italiaanse grootouders).
Hij zei al ineens dat hij mij "echt wel heel leuk vond". Ai ai.
Toen we na het feestje terug naar huis reden (ik, Fernando aan't stuur, twee vrienden van hem en Eduardo op de achterbank) gooide mijn broer ineens zijn blikje bier op straat. Ik zei "van aléé, dat doet ge toch niet, ik heb u al eens gezegd dat ge uw spiekbriefkes ook niet uit het raam op straat gooit!" (echt waar)
Dus ik verplichte hem om terug te keren en dat te gaan oprapen.
-wat er dan volgt heb ik wegens de net gtroffen beveiligingsmaatregelen moeten schrappen...-
Eduardo die teveel tequila had gedronken was aan't zagen over't feit dat ik "Camilla" eens moest uitnodigen om bij ons thuis te komen zonnen. (En topless is natùùrlijk toegelaten.. werd er dan aan toegevoegd.) Camilla is de mooie zus van ne vriend van mij, met wie Eduardo ooit in de klas heeft gezeten en die mij ooit had uitgenodigd om bij haar in de tuin te komen zonnen. Uiteindelijk kwam het zo ver dat hij wilde dat we Skoll bar nog binnengingen waar hij alle grieten ging aanduiden die ik dan moest uitndodigen om bij ons te komen zwemmen of zonnen.
Djeezes, soms lig ik echt wel strijk wanneer ik enkel met m'n broers (of hun vrienden) op stap ben.
Zondagmiddag hadden we hier thuis weer barbecue. Mijn ouders hadden hun 'bevriend koppel' dat zopas naar Dourados verhuisd was en dat daarvoor al 2 maal enkele dagen in ons huis had gelogeerd toen ze op zoek waren naar een huis, uitgenodigd. Ze gingen de volgende morgen naar Paraguay en hadden mij uitgenodigd om mee te gaan.
Die avond ben ik met Eduardo naar nen barbecue bij ne vriend thuis geweest.
Diens vriendin was net terug van drie maanden door Europa gereisd te hebben. (Ze was naar Duitsland, Londen, Zwitserland, Frankrijk, Italië en ook ff in België geweest.) Dat was wel tof om met haar te kunnen babbelen. Er werd ook zelf muziek gemaakt met twee gitaren en bongo's. Blijkbaar kennen die Brazilianen dus ook alle liedjes vanbuiten die er op de pagode-feestjes gespeeld worden en daarbuiten nog een paar van bob Marley, Ben Harper en Coldplay.
Voor de grap werd er dan af en toe gestopt met zingen door degenen die de teksten vanbuiten kenden en wees iedereen naar iemand die eigenlijk niet veel meezong. Oké, toegegeven: dat was ik meestal wel! (Ja maat, ik kénde die liedjes gewoon niet.)
Dus het enige zinneke dat ik de hele tijd moest zingen was : "No woman no cry..."
Hhahaha, maar sfeer hing er zeker wel.
Later op de avond zijn we nog in't zwembad gesprongen om 'biribol' ofzoiets te spelen = volleybal. Tegen 3.30u zijn we dan naar huis gegaan, want de volgende morgen was het om 6.30u opstaan om naar Paraguay te gaan.
Ik was niet de enige die met Mara en Celio (het koppel) meeging. Hun zoon Vinicius had mijn broer Eduardo ook uitgenodigd. Ze zijn namelijk al lang supergoede vrienden.
Buiten het nogal opgepropt in de auto hebben gezeten, was het echt wel een leuke dag eigenlijk. "Shopping China" is namelijk altijd fun! :p
(Dat is het grote grootwarenhuis waar alles te vinden is.) Eduardo en Vinicius hebben er een geel TAXI plakkaat om op het dak van uw auto te zetten gekocht. (Het werkt magnetisch ofzo, maar lijkt super echt!) Dus binnenkort bij het volgende feestje zal dat wel gebruikt worden "om knappe grietjes een lift te geven" zeker.
Voor de rest is Paraguay echt een arm land. Ik heb er al meer armoede gezien dan in Brazilië. Er liep ne man over straat in een oud joggingsjasje dat er nog wel ok uitzag, maar hij had geen schoenen aan en rond zijn éne voet was er een stuk plastieken zak gewikkeld. Waarschijnlijk had hij daar een ontsteking ofzo en mocht 'er geen vuil in komen'.
Eduardo heeft mij nog een paar keer belachelijk gemaakt tegenover Vinicius. Zo moest hij wel honderd keer vermelden dat ik "eigenlijk naar Brazilië was gekomen om Spaans te leren". Dat was nl wat ik wilde en ik had Mexico, Argentinië en... Brasil gekozen!
En dan deed hij alsof ik pas na drie maanden had ontdekt dat ik eigenlijk geen Spaans aan't spreken was. :p Vinicius geloofde dat dan nog ook!
Soms is Eduardo echt wel een figuur. Zo had hij toen we in Shopping China even iets gingen eten en hij een 'burger king' had besteld ook een papieren kroontje gevraagd. (De enige andere mensen die daar mee rond lopen waren een jongetje van vier en zijn zusje van 6.) Maar Eduardo liep heel overtuigd met dat lelijke ding op zijn kop van de 'Burger King' tot aan het tafeltje van Mara en Celio.
(Op de terugweg in de auto heb ik het dan op mijn hoofd mogen houden.)
Rond vier uur in de namiddag zijn we pas thuis aangekomen.
Dan heb ik wel even een dutje gedaan!
FFffft
en nu ga ik ook weer slapen!
Hopelijk was het een beetje boeiend wat ik heb geschreven, want soms weet ik niet zo goed wat ik nu wél en niet moet opschrijven.
Dikke x! =) Isabelita
dat is toch het doel van een blog hé. =)
Dus dan zullen we er maar eens aan beginnen hé!
Vrijdagavond ben ik poker gaan spelen met Hannah, Mario-Mexicaan, Reynardt en vrienden van hem bij hem thuis. Twas wel leuk, alleen duurde dat éne spelleke tot 8u de volgende morgen. Toen ik thuis kwam was mijn mama al opgestaan en zei ze "ja om 11u moet ge wel weer opstaan, want dan moet Elize de bedden opmaken en gaan we eten".
Gelukkig mocht ik in de namiddag nog wat verderslapen.
's Avonds ging ik met mijn broers, hun vrienden en een paar van mijn vriendinnen naar een feestje in Jacks.
Kheb daarvoor nog "Charlie's Angels" (nostalgie naar die goede oude tijd :p) gezien op tv, waarbij Fernando wel een beetje gratis storende commentaar aan't geven was op Drew Barrymore ("zie dat dikkertje daar"... enz) en waarbij ik Eduardo bij elke scène waarin de Angels weinig kleren aanhadden moest wakkerschudden.
Ik was dus niet de enige die moe was bij ons thuis.
Tegen 11-12u kwamen we dan bij Jacks aan. De muziek was in het begin niet zo goed (techno- help-help.... =p), maar ik was wel verplicht om mij met Hannah naar de dansvloer te begeven, want Taina (haar 'zus') was ondertussen een babbelke aan't doen met Fernando en zijn vrienden. Sinds vorige week zijn Taina en Fernando nl met elkaar aan't "ficarren" (= de vernederlandsing van het woord "ficar", waarvoor geen vertaling bestaat, maar dat omschreven kan worden als ofwel gewoon "kussen", ofwel "het stadium voordat je een serieuze relatie met iemand aangaat"). En dit is een beetje pijnlijk voor Hannah want een maand of twee geleden bevond Hannah zich in hetzelfde stadium met dezelfde Fernando (= 'mijn broer').
Voor de rest heb ik nog wat nieuwe vrienden van Eduardo ontmoet die hier voor de vakantie bij hun ouders in Dourados zijn, maar normaal ergens anders studeren.
(Ik had er nog niet bij stilgestaan, maar als je hier in Brazilië in een andere stad en staat gaat studeren is het niet mogelijk om elke weekend naar huis te komen, zoals in België de gewoonte is. Nee, da's enkel mogelijk in de vakanties. Omwille van de afstand.) Een van hen heet Giovanni (jaja, hij heeft Italiaanse grootouders).
Hij zei al ineens dat hij mij "echt wel heel leuk vond". Ai ai.
Toen we na het feestje terug naar huis reden (ik, Fernando aan't stuur, twee vrienden van hem en Eduardo op de achterbank) gooide mijn broer ineens zijn blikje bier op straat. Ik zei "van aléé, dat doet ge toch niet, ik heb u al eens gezegd dat ge uw spiekbriefkes ook niet uit het raam op straat gooit!" (echt waar)
Dus ik verplichte hem om terug te keren en dat te gaan oprapen.
-wat er dan volgt heb ik wegens de net gtroffen beveiligingsmaatregelen moeten schrappen...-
Eduardo die teveel tequila had gedronken was aan't zagen over't feit dat ik "Camilla" eens moest uitnodigen om bij ons thuis te komen zonnen. (En topless is natùùrlijk toegelaten.. werd er dan aan toegevoegd.) Camilla is de mooie zus van ne vriend van mij, met wie Eduardo ooit in de klas heeft gezeten en die mij ooit had uitgenodigd om bij haar in de tuin te komen zonnen. Uiteindelijk kwam het zo ver dat hij wilde dat we Skoll bar nog binnengingen waar hij alle grieten ging aanduiden die ik dan moest uitndodigen om bij ons te komen zwemmen of zonnen.
Djeezes, soms lig ik echt wel strijk wanneer ik enkel met m'n broers (of hun vrienden) op stap ben.
Zondagmiddag hadden we hier thuis weer barbecue. Mijn ouders hadden hun 'bevriend koppel' dat zopas naar Dourados verhuisd was en dat daarvoor al 2 maal enkele dagen in ons huis had gelogeerd toen ze op zoek waren naar een huis, uitgenodigd. Ze gingen de volgende morgen naar Paraguay en hadden mij uitgenodigd om mee te gaan.
Die avond ben ik met Eduardo naar nen barbecue bij ne vriend thuis geweest.
Diens vriendin was net terug van drie maanden door Europa gereisd te hebben. (Ze was naar Duitsland, Londen, Zwitserland, Frankrijk, Italië en ook ff in België geweest.) Dat was wel tof om met haar te kunnen babbelen. Er werd ook zelf muziek gemaakt met twee gitaren en bongo's. Blijkbaar kennen die Brazilianen dus ook alle liedjes vanbuiten die er op de pagode-feestjes gespeeld worden en daarbuiten nog een paar van bob Marley, Ben Harper en Coldplay.
Voor de grap werd er dan af en toe gestopt met zingen door degenen die de teksten vanbuiten kenden en wees iedereen naar iemand die eigenlijk niet veel meezong. Oké, toegegeven: dat was ik meestal wel! (Ja maat, ik kénde die liedjes gewoon niet.)
Dus het enige zinneke dat ik de hele tijd moest zingen was : "No woman no cry..."
Hhahaha, maar sfeer hing er zeker wel.
Later op de avond zijn we nog in't zwembad gesprongen om 'biribol' ofzoiets te spelen = volleybal. Tegen 3.30u zijn we dan naar huis gegaan, want de volgende morgen was het om 6.30u opstaan om naar Paraguay te gaan.
Ik was niet de enige die met Mara en Celio (het koppel) meeging. Hun zoon Vinicius had mijn broer Eduardo ook uitgenodigd. Ze zijn namelijk al lang supergoede vrienden.
Buiten het nogal opgepropt in de auto hebben gezeten, was het echt wel een leuke dag eigenlijk. "Shopping China" is namelijk altijd fun! :p
(Dat is het grote grootwarenhuis waar alles te vinden is.) Eduardo en Vinicius hebben er een geel TAXI plakkaat om op het dak van uw auto te zetten gekocht. (Het werkt magnetisch ofzo, maar lijkt super echt!) Dus binnenkort bij het volgende feestje zal dat wel gebruikt worden "om knappe grietjes een lift te geven" zeker.
Voor de rest is Paraguay echt een arm land. Ik heb er al meer armoede gezien dan in Brazilië. Er liep ne man over straat in een oud joggingsjasje dat er nog wel ok uitzag, maar hij had geen schoenen aan en rond zijn éne voet was er een stuk plastieken zak gewikkeld. Waarschijnlijk had hij daar een ontsteking ofzo en mocht 'er geen vuil in komen'.
Eduardo heeft mij nog een paar keer belachelijk gemaakt tegenover Vinicius. Zo moest hij wel honderd keer vermelden dat ik "eigenlijk naar Brazilië was gekomen om Spaans te leren". Dat was nl wat ik wilde en ik had Mexico, Argentinië en... Brasil gekozen!
En dan deed hij alsof ik pas na drie maanden had ontdekt dat ik eigenlijk geen Spaans aan't spreken was. :p Vinicius geloofde dat dan nog ook!
Soms is Eduardo echt wel een figuur. Zo had hij toen we in Shopping China even iets gingen eten en hij een 'burger king' had besteld ook een papieren kroontje gevraagd. (De enige andere mensen die daar mee rond lopen waren een jongetje van vier en zijn zusje van 6.) Maar Eduardo liep heel overtuigd met dat lelijke ding op zijn kop van de 'Burger King' tot aan het tafeltje van Mara en Celio.
(Op de terugweg in de auto heb ik het dan op mijn hoofd mogen houden.)
Rond vier uur in de namiddag zijn we pas thuis aangekomen.
Dan heb ik wel even een dutje gedaan!
FFffft
en nu ga ik ook weer slapen!
Hopelijk was het een beetje boeiend wat ik heb geschreven, want soms weet ik niet zo goed wat ik nu wél en niet moet opschrijven.
Dikke x! =) Isabelita
vorige week: pagode do bebado
Op de meeste braziliaanse feestjes draait er geen DJ, maar wordt de muziek gemaakt door een live-band. In deze regio wordt er meestal pagode (een 'soort' van Samba) gespeeld of ook soms funk. In dit geval stond de band op een podium, maar soms staat ze ook gewoon op dezelfde hoogte als de dansende mensen, wij dus.
Als je goed kijkt zie je mij, met een paars topje aan, ergens in het midden van de foto staan.
zaterdag 8 december 2007
dinsdag 4 december 2007
... *de interessante weetjes rubriek*
Hey-die-joe-die-hoi ;)
Hier nog maar eens een bericht met leuke en minder interessante weetjes over Brazilië!
Gisteren ging ik eens een doucheke nemen in de badkamer van m'n ouders... komt er ineens een vieze dikke vliegende kakkerlak uit het afvoerputje gekropen! Amaai, ik begon eerst ff te gillen, zette snel de douche uit, pakte een handdoek en ging op zoek naar mijn sleffers die gelukkig vrij dicht in de buurt lagen. Een harde slag op dat beestje hare kop en ze lag in twee stukken in een hoekje van mijnen douche. Dan kwam het vieste gedeelte, haar lichaampje waar ondertussen gele pus kwam uitgelopen in de vuilbak gooien.
Hmm, ik zal er maar al gewoon aan worden zeker, want dikke kakkerlakken in huis of in de douche hebben is hier een normale zaak!
Zoals ik wss als eens heb vermeld, is de mode hier zeker anders dan de Belgische mode. Wat jongens betreft dragen ze hun broeken dus niet onder hun gat, waardoor meer dan drie vierde van de onderbroerk zichtbaar is... (als dat tenminste ondertussen nog de mode is). Hier zie je geen onderbroeken over de broekrand piepen hoor, nee, je ziet gewoon veel bilspleten! (Ja ik weet dat velen onder jullie dit niet willen weten, ik vind het ook niet smakelijk, maar als een eerlijke reporter van het Braziliaanse leven moét ik mij aan de waarheid houden.)
Zo kwam er dit weekend weer een bevriend koppel van mijn ouders bij ons thuis logeren, in afwachting van hun verhuis naar Dourados. De man heeft echt een dikke buik en loopt dan rond in enkel een short, waarbij zijn bilspleet dus voor een cm of twee zichtbaar is hé. Bij Fernando had ik dit ook al opgemerkt.. maar nu vandaag was die zoon (van 20) van dat koppel ook bij ons thuis en had ook hìj hetzelfde voor!
Misschien is dat hier gewoon een algemeen getolereerd iets, want niks tegen die mensen persoonlijk hoor! De bovenvermelde personen zijn stuk voor stuk echt toffe mensen... =)
Wie weet is dit fenomeen ondertussen ook al Europa binnengeslopen en ben ik daar niet van op de hoogte. Ja, ik zal er alleszins aan gewend zijn dan tegen dat ik terug de geciviliseerde wereld binnentreedt. =p
Grapje hé mensen ;)
Voor de rest ben ik vandaag bezig nog wat dingen voor mijn "noordoostenreis" in orde te brengen.
Spannnend!! =s =s =) =D
Serieus, ik vind het echt spannend... en dan heb ik het jammer genoeg nog niet eens over de reis op zich. Neenee, vooral over de terugvluvht die ik moet boeken om terug veilig en wel in mijn stadje bij mijn familie aan te komen en of ik die vlucht dan alleen moet nemen en of ik moet overstappen en of ik alleen met een bus vol strangers naar een andere luchthaven moet....
want jaja, dat is hier niet zoals bij ons hoor waar één luchthaven per stad wel genoeg is.
Hooooh, het zal wel allemaal goed komen zeker.
Hmm, om niet teveel 'stress' te hebben denk ik er eigenlijk gewoon niet teveel over na!
(Kmag enkel niet vergeten EEN terugvlucht te boeken.. en liefst op tijd. Of kzit daar wel alleen in Rio de Janeiro! :p)
Allé, nu moet ik echt driiingend gaan tennissen, kga te voet, voor den eerste keer en das wel een halfuurke wandelen, dus...
vandaar:
Tchau! X Isabel
Hier nog maar eens een bericht met leuke en minder interessante weetjes over Brazilië!
Gisteren ging ik eens een doucheke nemen in de badkamer van m'n ouders... komt er ineens een vieze dikke vliegende kakkerlak uit het afvoerputje gekropen! Amaai, ik begon eerst ff te gillen, zette snel de douche uit, pakte een handdoek en ging op zoek naar mijn sleffers die gelukkig vrij dicht in de buurt lagen. Een harde slag op dat beestje hare kop en ze lag in twee stukken in een hoekje van mijnen douche. Dan kwam het vieste gedeelte, haar lichaampje waar ondertussen gele pus kwam uitgelopen in de vuilbak gooien.
Hmm, ik zal er maar al gewoon aan worden zeker, want dikke kakkerlakken in huis of in de douche hebben is hier een normale zaak!
Zoals ik wss als eens heb vermeld, is de mode hier zeker anders dan de Belgische mode. Wat jongens betreft dragen ze hun broeken dus niet onder hun gat, waardoor meer dan drie vierde van de onderbroerk zichtbaar is... (als dat tenminste ondertussen nog de mode is). Hier zie je geen onderbroeken over de broekrand piepen hoor, nee, je ziet gewoon veel bilspleten! (Ja ik weet dat velen onder jullie dit niet willen weten, ik vind het ook niet smakelijk, maar als een eerlijke reporter van het Braziliaanse leven moét ik mij aan de waarheid houden.)
Zo kwam er dit weekend weer een bevriend koppel van mijn ouders bij ons thuis logeren, in afwachting van hun verhuis naar Dourados. De man heeft echt een dikke buik en loopt dan rond in enkel een short, waarbij zijn bilspleet dus voor een cm of twee zichtbaar is hé. Bij Fernando had ik dit ook al opgemerkt.. maar nu vandaag was die zoon (van 20) van dat koppel ook bij ons thuis en had ook hìj hetzelfde voor!
Misschien is dat hier gewoon een algemeen getolereerd iets, want niks tegen die mensen persoonlijk hoor! De bovenvermelde personen zijn stuk voor stuk echt toffe mensen... =)
Wie weet is dit fenomeen ondertussen ook al Europa binnengeslopen en ben ik daar niet van op de hoogte. Ja, ik zal er alleszins aan gewend zijn dan tegen dat ik terug de geciviliseerde wereld binnentreedt. =p
Grapje hé mensen ;)
Voor de rest ben ik vandaag bezig nog wat dingen voor mijn "noordoostenreis" in orde te brengen.
Spannnend!! =s =s =) =D
Serieus, ik vind het echt spannend... en dan heb ik het jammer genoeg nog niet eens over de reis op zich. Neenee, vooral over de terugvluvht die ik moet boeken om terug veilig en wel in mijn stadje bij mijn familie aan te komen en of ik die vlucht dan alleen moet nemen en of ik moet overstappen en of ik alleen met een bus vol strangers naar een andere luchthaven moet....
want jaja, dat is hier niet zoals bij ons hoor waar één luchthaven per stad wel genoeg is.
Hooooh, het zal wel allemaal goed komen zeker.
Hmm, om niet teveel 'stress' te hebben denk ik er eigenlijk gewoon niet teveel over na!
(Kmag enkel niet vergeten EEN terugvlucht te boeken.. en liefst op tijd. Of kzit daar wel alleen in Rio de Janeiro! :p)
Allé, nu moet ik echt driiingend gaan tennissen, kga te voet, voor den eerste keer en das wel een halfuurke wandelen, dus...
vandaar:
Tchau! X Isabel
maandag 3 december 2007
Kerst...
Weeral een cadeautje: foto's ;) Deze foto's zijn een maand geleden getrokken in een of andere winkel, vergelijkbaar met nen blokker, maar dan groter.
Ik ben Ben. En nu zou Hannah strijk liggen. Ze vond het nl echt hilarisch toen ze erachter kwam dat Ben in Belgie een veel voorkomende jongensnaam is.
Hej,
Het weer zal hier wel anders zijn dan in België. Daar zou ik wss schrik hebben dat door de storm mijn ramen van mijn slaapkamer eruit vallen =D, hier moet ik 4 keer per dag douchen omdat het zo warm is.
Maar snotneuzen en niezen zijn op de twee continten aanwezig!
Als dat niet pooëtisch klonk.
Een paar dagen geleden liep ik nogal haastig en al zwetend over straat, op weg naar de plaats waar ik met Hannah en Magdalena had afgesproken. Mij haasten was niet nodig, want ze waren zelf 10 min. te laat, dus mocht ik daar in de zon staan frituren. Oké, mss ook niet slim om een zwart kleedje aan te doen... maar ik was dus echt aan het smelten.
En waarom?
Omdat Hannah het prachtige idee had deze namiddag bij Caio thuis kerstkoekjes gaan maken! Jaja, mensen, hier gooien wij tradities niet zomaar overboord hoor!
In sommige huizen staan er zelfs artificiele kerstboompjes en nog van die groen-rood-goudkleurige versiering. Wij hebben bij ons thuis enkel een rode sok aan de voordeur hangen.
Wat heb ik voor de rest nog gedaan? (Buiten niét naar school gaan =D hahaha.) Hahaha, nu klink ik wss echt als een driejarig pestkop.
Vrijdagavond ben ik met een paar mensen gaan bowlen. De baan naast ons was er een klein jongetje alleen aan het spelen. Waarschijnlijk had de rest van zijn familie maar een extra baan voor hem gehuurd, want hij kende duidelijk 'de spelregels' niet. Het enige wat hij deed, was 'ballen' gaan halen en die dan op zijn baan gooien, zo snel mogelijk achter elkaar!! Of er dan kegels omvielen of niet maakte hem waarschijnlijk ook niets uit. Toen ne vriend van ons dan (5keer achter elkaar!) om te lachen zijn kegels te vroeg naar boven liet trekken, was hij zich ook helemaal van geen kwaad bewust. Hij keek nog niet eens naar die kegels van hem!
Daarna zijn we nog naar Caio en een paar vrienden van hem geweest, die op het tennisveld van een van hen wat zaten te praten en te drinken. Ik wilde natuurlijk per se wat tennissen (om 1u 's nachts :p).
Maar jammergenoeg was niemand zo competitief om echt zijn best te doen en nadat Hannah de vierde tennisbal ergens naartoe had geslagen waar hij niet behoorde, hebben we het maar stilletjes opgegeven.
Dan hebben we maar wat geluisterd naar de jongens die bezig waren over skaten, snowboarden en wakeborden en over de United States en 'uitwisselingsjaren'. Want blijkbaar was iedereen die daar aanwezig was een (ex-) AFs-er of ging volgend jaar een uitwisselingsjaar doen. (Ook al zou je dat van sommige mensen echt niet verwachten.)
Nadat Hannah dan blijkbaar op de stenen vloer in slaap gevallen was zijn we maar naar huis gegaan.
Zaterdagmiddag hebben we bij Taina thuis gezwommen.. Elena en Hannah uit Gloria de Dourados zijn wit weekend ook weer in Dourados, dus zij kwamen ook even langs.
's Avonds gingen Taina, ik en nog zeven andere meisjes in één auto naar een feestje in Aldeia. (Allé "in", het is eigenlijk een plaats in openlucht.) Toen we daarvan thuiskwamen (in Taina's huis, wiens ouders niet thuis waren), hebben we nog wat tv gekeken met de mensen die niet waren meegegaan. Hannah, Hannah, Elena, Magdalena en de vrienden 'van de bowling' waren daar gebleven om poker te spelen.
Mijn twee broers waren er ook, want met hun auto waren we terug naar huis gekeerd.
Het is wel leuk als mijn vriendinnen ook overeen komen met mijn broers en ik met hun vrienden... zo kunt ge altijd samen iets doen. Handig als de mama dan belt om te vragen waar ik zit. "In goede handen" zou dan het antwoord kunnen zijn hé. :p
Blijkbaar is mijn geheugen begonnen mijn creatieve brein in de steek te laten, want eigenlijk weet ik niet meer wat ik nog zou kunnen schrijven. Maar wees gerust, er komen nog véél berichten van mij hier op mijn blog te staan! ;)
Salut, tchau en dikke kus! Isabel
Het weer zal hier wel anders zijn dan in België. Daar zou ik wss schrik hebben dat door de storm mijn ramen van mijn slaapkamer eruit vallen =D, hier moet ik 4 keer per dag douchen omdat het zo warm is.
Maar snotneuzen en niezen zijn op de twee continten aanwezig!
Als dat niet pooëtisch klonk.
Een paar dagen geleden liep ik nogal haastig en al zwetend over straat, op weg naar de plaats waar ik met Hannah en Magdalena had afgesproken. Mij haasten was niet nodig, want ze waren zelf 10 min. te laat, dus mocht ik daar in de zon staan frituren. Oké, mss ook niet slim om een zwart kleedje aan te doen... maar ik was dus echt aan het smelten.
En waarom?
Omdat Hannah het prachtige idee had deze namiddag bij Caio thuis kerstkoekjes gaan maken! Jaja, mensen, hier gooien wij tradities niet zomaar overboord hoor!
In sommige huizen staan er zelfs artificiele kerstboompjes en nog van die groen-rood-goudkleurige versiering. Wij hebben bij ons thuis enkel een rode sok aan de voordeur hangen.
Wat heb ik voor de rest nog gedaan? (Buiten niét naar school gaan =D hahaha.) Hahaha, nu klink ik wss echt als een driejarig pestkop.
Vrijdagavond ben ik met een paar mensen gaan bowlen. De baan naast ons was er een klein jongetje alleen aan het spelen. Waarschijnlijk had de rest van zijn familie maar een extra baan voor hem gehuurd, want hij kende duidelijk 'de spelregels' niet. Het enige wat hij deed, was 'ballen' gaan halen en die dan op zijn baan gooien, zo snel mogelijk achter elkaar!! Of er dan kegels omvielen of niet maakte hem waarschijnlijk ook niets uit. Toen ne vriend van ons dan (5keer achter elkaar!) om te lachen zijn kegels te vroeg naar boven liet trekken, was hij zich ook helemaal van geen kwaad bewust. Hij keek nog niet eens naar die kegels van hem!
Daarna zijn we nog naar Caio en een paar vrienden van hem geweest, die op het tennisveld van een van hen wat zaten te praten en te drinken. Ik wilde natuurlijk per se wat tennissen (om 1u 's nachts :p).
Maar jammergenoeg was niemand zo competitief om echt zijn best te doen en nadat Hannah de vierde tennisbal ergens naartoe had geslagen waar hij niet behoorde, hebben we het maar stilletjes opgegeven.
Dan hebben we maar wat geluisterd naar de jongens die bezig waren over skaten, snowboarden en wakeborden en over de United States en 'uitwisselingsjaren'. Want blijkbaar was iedereen die daar aanwezig was een (ex-) AFs-er of ging volgend jaar een uitwisselingsjaar doen. (Ook al zou je dat van sommige mensen echt niet verwachten.)
Nadat Hannah dan blijkbaar op de stenen vloer in slaap gevallen was zijn we maar naar huis gegaan.
Zaterdagmiddag hebben we bij Taina thuis gezwommen.. Elena en Hannah uit Gloria de Dourados zijn wit weekend ook weer in Dourados, dus zij kwamen ook even langs.
's Avonds gingen Taina, ik en nog zeven andere meisjes in één auto naar een feestje in Aldeia. (Allé "in", het is eigenlijk een plaats in openlucht.) Toen we daarvan thuiskwamen (in Taina's huis, wiens ouders niet thuis waren), hebben we nog wat tv gekeken met de mensen die niet waren meegegaan. Hannah, Hannah, Elena, Magdalena en de vrienden 'van de bowling' waren daar gebleven om poker te spelen.
Mijn twee broers waren er ook, want met hun auto waren we terug naar huis gekeerd.
Het is wel leuk als mijn vriendinnen ook overeen komen met mijn broers en ik met hun vrienden... zo kunt ge altijd samen iets doen. Handig als de mama dan belt om te vragen waar ik zit. "In goede handen" zou dan het antwoord kunnen zijn hé. :p
Blijkbaar is mijn geheugen begonnen mijn creatieve brein in de steek te laten, want eigenlijk weet ik niet meer wat ik nog zou kunnen schrijven. Maar wees gerust, er komen nog véél berichten van mij hier op mijn blog te staan! ;)
Salut, tchau en dikke kus! Isabel
dinsdag 27 november 2007
Oi Oi,
alweer een week later =)
En als beloning voor degenen die een reactie hebben gfepost... ;) komt er nu weer een verslagje van mijzelf!
Waar zal ik beginnen...
hmm
om te beginnen: vandaag was eigenlijk zoooo'n saaie "ik heb niets te doen-dag" dat ik twee keer naar de fitness ben geweest.
De eerste keer deze morgen met mijn vriendinnetje Hannah: netjes het programma gevolgd dat een van de fitnesscoaches voor ons had opgesteld. Het is niet zò vermoeiend, alleen had ik gedacht dat ik toch wat meer armspieren had.
(Vorige week heb ik een 'valiação' laten doen, waarbij ze je lichaam opmeten om een persoonlijk programma voor u te kunnen opstellen... Dat is wel nodig als je een spierverreking of forcering wilt voorkomen, maar het was wel even schaamtelijk toen ze een tang pakten om daarmee het vet op uw armen, heupen en benen te meten!)
Deze avond ben ik voor de tweede keer met mijn broertje gegaan, gewoon omdat ik dus niets anders te doen had. (Al mijn vriendinnetjes en vrienden zijn ofwel aan het studeren voor hun examens, ofwel zijn ze ziek, of anders willen ze liever EEN BOEK LEZEN! Ja, ksnap ook niet wat dààr interessant aan kan zijn. Hahaha =p
Terwijl hij daar aan de gewichten hing, heb ik mij maar wat in het zweet gelopen op nen band, of het langlauftoestel uitgeprobeerd... gelukkig vind ik het nog een beetje leuk. =)
Ah, en deze morgen hebben Hannah en ik van een van de trainers een cakeje gekregen! ... Opdat we zeker zouden terugkomen. Haha
Gisterenmiddag had ik een barbecue van mijn jaar.... een beetje als afscheidsbijeenkomst omdat het schooljaar bijna afgelopen is. Maar AMAI maat... wat was dat voor een plaats!!
Een fazenda... jaja, dat was precies een restaurant of balzaal. Aan de achterkant van die fazenda bevond er zich een privé-meer en bij het begin van dat meer een artificieel strandje.
Dat was het buitenhuis van een meisje van mijn klas en haar familie..
We hebben wel niet gezwommen in dat meer omdat niemand een bikini ofzo had meegenomen, maar in de plaats daarvan hebben we met het enige vissersbootje dat er was een toertje op het meer gemaakt =D.
Toen ik rond 7u 's avonds (het was nog niet donker) van bij een vriendin te voet naar huis ging, zag ik ineens een meisje aan de overkant van de straat beroofd worden. Ze was gewoon aan het wandelen, met haar handtas onder de arm... toen er een jongen op de fiets vlak voor haar kwam staan en haar deed stoppen. Hij vroeg of ze een gsm had, zij gaf haar handtas, die jongen deed die open, rommelde er even in en stopte ze dan volledig in het mandje aan het stuur van zijn fiets en reed weg.
Voorzover ik kon zien had hij geen wapen bij, maar mijn mama zei dat àls ze er een bij hebben en je een beetje tegenprutteld, ze echt schieten!
Die jongen sprak helemaal niet zo brutaal eigenlijk, maar als ik dat meisje was geweest had ik ook schrik gehad hoor!
En als zij daar niet had gelopen, wàs ik misschien wel 'dat meisje' geweest... want ik liep ook met mijn blauw schoudertasje (waar alles in zat) over straat. Amai, ik begon toch ff sneller te wandelen en heb mijn tasje naar de andere kant gedraaid.
Ik was nog aan't denken of ik iets kon doen om haar te helpen... maar behalve roepen -wat ik niet gedaan heb-, kon ik ook niet veel doen eigenlijk.
De volgende dat ik de straat op ga, steek ik toch niet meer àlles in mijn sjakosje zene.
Nog een 'fenomeen' dat hier vrij vaak voorkomt: Indianen (néé niet met pluimen op hun hoofd, maar wel meestal met paard en kar, oude versleten kleren en zonder schoenen aan), die aan de deur komen bellen en dan oud brood, een glaasje water of een warme maaltijd komen vragen.
Deze indianen wonen aan de rand van de stad, al dan niet in een soort 'reservaat', waar een paar barrakige huizen staan. Aangezien ze niet werken, ook niet aan landbauw ofzo doen en enkel een beetje steun van de overheid krijgen, zijn ze heel arm en soms ook ondervoed.
De meeste mensen hier in Dourados hebben een nogal negatief beeld van deze mensen, vooral omdat ze 'niet willen werken' en enkel bedelen... maar ik vind het.. vooral erg.
Hiermee zal ik mijn verhaal moeten afsluiten,
want ik weet niets meer te zeggen.
Slaapwel! en... uma otima semana para todos.
Bjooss Isabel
alweer een week later =)
En als beloning voor degenen die een reactie hebben gfepost... ;) komt er nu weer een verslagje van mijzelf!
Waar zal ik beginnen...
hmm
om te beginnen: vandaag was eigenlijk zoooo'n saaie "ik heb niets te doen-dag" dat ik twee keer naar de fitness ben geweest.
De eerste keer deze morgen met mijn vriendinnetje Hannah: netjes het programma gevolgd dat een van de fitnesscoaches voor ons had opgesteld. Het is niet zò vermoeiend, alleen had ik gedacht dat ik toch wat meer armspieren had.
(Vorige week heb ik een 'valiação' laten doen, waarbij ze je lichaam opmeten om een persoonlijk programma voor u te kunnen opstellen... Dat is wel nodig als je een spierverreking of forcering wilt voorkomen, maar het was wel even schaamtelijk toen ze een tang pakten om daarmee het vet op uw armen, heupen en benen te meten!)
Deze avond ben ik voor de tweede keer met mijn broertje gegaan, gewoon omdat ik dus niets anders te doen had. (Al mijn vriendinnetjes en vrienden zijn ofwel aan het studeren voor hun examens, ofwel zijn ze ziek, of anders willen ze liever EEN BOEK LEZEN! Ja, ksnap ook niet wat dààr interessant aan kan zijn. Hahaha =p
Terwijl hij daar aan de gewichten hing, heb ik mij maar wat in het zweet gelopen op nen band, of het langlauftoestel uitgeprobeerd... gelukkig vind ik het nog een beetje leuk. =)
Ah, en deze morgen hebben Hannah en ik van een van de trainers een cakeje gekregen! ... Opdat we zeker zouden terugkomen. Haha
Gisterenmiddag had ik een barbecue van mijn jaar.... een beetje als afscheidsbijeenkomst omdat het schooljaar bijna afgelopen is. Maar AMAI maat... wat was dat voor een plaats!!
Een fazenda... jaja, dat was precies een restaurant of balzaal. Aan de achterkant van die fazenda bevond er zich een privé-meer en bij het begin van dat meer een artificieel strandje.
Dat was het buitenhuis van een meisje van mijn klas en haar familie..
We hebben wel niet gezwommen in dat meer omdat niemand een bikini ofzo had meegenomen, maar in de plaats daarvan hebben we met het enige vissersbootje dat er was een toertje op het meer gemaakt =D.
Toen ik rond 7u 's avonds (het was nog niet donker) van bij een vriendin te voet naar huis ging, zag ik ineens een meisje aan de overkant van de straat beroofd worden. Ze was gewoon aan het wandelen, met haar handtas onder de arm... toen er een jongen op de fiets vlak voor haar kwam staan en haar deed stoppen. Hij vroeg of ze een gsm had, zij gaf haar handtas, die jongen deed die open, rommelde er even in en stopte ze dan volledig in het mandje aan het stuur van zijn fiets en reed weg.
Voorzover ik kon zien had hij geen wapen bij, maar mijn mama zei dat àls ze er een bij hebben en je een beetje tegenprutteld, ze echt schieten!
Die jongen sprak helemaal niet zo brutaal eigenlijk, maar als ik dat meisje was geweest had ik ook schrik gehad hoor!
En als zij daar niet had gelopen, wàs ik misschien wel 'dat meisje' geweest... want ik liep ook met mijn blauw schoudertasje (waar alles in zat) over straat. Amai, ik begon toch ff sneller te wandelen en heb mijn tasje naar de andere kant gedraaid.
Ik was nog aan't denken of ik iets kon doen om haar te helpen... maar behalve roepen -wat ik niet gedaan heb-, kon ik ook niet veel doen eigenlijk.
De volgende dat ik de straat op ga, steek ik toch niet meer àlles in mijn sjakosje zene.
Nog een 'fenomeen' dat hier vrij vaak voorkomt: Indianen (néé niet met pluimen op hun hoofd, maar wel meestal met paard en kar, oude versleten kleren en zonder schoenen aan), die aan de deur komen bellen en dan oud brood, een glaasje water of een warme maaltijd komen vragen.
Deze indianen wonen aan de rand van de stad, al dan niet in een soort 'reservaat', waar een paar barrakige huizen staan. Aangezien ze niet werken, ook niet aan landbauw ofzo doen en enkel een beetje steun van de overheid krijgen, zijn ze heel arm en soms ook ondervoed.
De meeste mensen hier in Dourados hebben een nogal negatief beeld van deze mensen, vooral omdat ze 'niet willen werken' en enkel bedelen... maar ik vind het.. vooral erg.
Hiermee zal ik mijn verhaal moeten afsluiten,
want ik weet niets meer te zeggen.
Slaapwel! en... uma otima semana para todos.
Bjooss Isabel
zondag 18 november 2007
Formatura do Imaculada 2007!
Hey,
amai, mijn voeten doen nog steeds zeer van gisteren! Het lijkt wel of de rechtervoet al heel de dag slaapt. Dat heb'k vorige keer ook eens met mijn pink gehad. Ik had volgens mij te lang achter de computer gezeten, terwijl ik mijn pink 'in delucht hield' om 'beter te kunnen typen'. Maar ja op die manier stroomt er waarschijnlijk niet genoeg bloed naartoe, waardoor mijn pink toch nog zeker drie dagen daarna heeft 'geslapen'. (Volgens mijn broer Eduardo was dat een belachelijke uitleg... maar bon.)
Oké, maar dus: gisteren was het Formatura en eindejaarsbal van mijn jaar! =)
Het was echt wel een chique bedoening! Iedereen in avondkledij, om ter chiquest opgemaakt. De leerlingen die zich formeerden kwamen bij het begin van de avond één voor één, met hun geliefde of vader of moeder aan de arm de feestzaal binnengewandeld. Er werd dan op 'professionele wijze' een paar foto's getrokken van elk koppel en daarna mochten ze het feest inleiden met een wals. Wel grappig, want de dansvloer was eigenlijk veel te klein voor alle 'walsende' mensen.
Er was ook nog een andere zaal waar er "hippe muziek" voor de jongeren en ouderen die zich nog jong voelden werd gedraaid. Eerst was het zowat techno en braziliaanse muziek en wat later op de avond werden er de Beatles en andere oude hits gedraaid.
Het was er ook sùperwarm, afschuwelijk eigenlijk hoe hard iedereen aan het zweten was! (Oke, misschien wilde je dit niet weten, maar ik vertel gewoon hoe het daar was hé.)
Ik had ook gedacht dat ik nooit zou kunnen dansen op die stomme (nee mòòie! maar wel doodpijnlijke =p) hakken aan mijn voeten, maar uitendelijk bleek dat nog wel te lukken. Ik heb het toch uitgehouden tot 5u de volgend morgen, toen de muziek stopte en het licht aanging. Dan waren we wel gedwongen om .... naar huis te gaan. =)
Wat vroeger op diezelfde avond ben ik ook nog naar Hannah haar 'modern ballet - dansvoorstelling' gaan kijken. Ze vond plaats in het 'Teatro municipal', een gebouw in het park. De titel van de voorstelling was "Meninas que dançam com lobos", (Meisjes die dansen met wolven) en zogezegd geïspireerd op een boek met de titel "vrouwem die lopen met wolven". Maar voor mij leek het meer alsof het geïnspireerd was op de sprookjes van de gebroeders Grimm. Zo kwamen de kleintjes verschillende keren het podium op in roodkapjes-, heksen-, sneeuwwitje-hans-engrietjes-pakjes. Er zaten ook oosterse buikdanseres-kostuums en andere pakjes tussen.
De dans van de allerkleinsten was ook wel heel grappig, omdat bijna niets gelijk was of op de maat van de muziek. (Het ging duidelijk meer om 'het geheel van wat beweging, mooie kostuums, de muziek en de achtergrondbeelden'.) Maar je kan het de danseresjes eigenlijk ook niet kwalijk nemen, want sommigen hadden amper de leeftijd van drie jaar bereikt! =D haha
De dans van Hannah en haar groep was dan weer wel echt goed!
Donderdag-en vrijdagavond ben ik gewoon vroeg gaan slapen. Donderdag was het ook nationale feestdag (zoveel jaar geleden is Brazilie van een monarchie naar een democratie veranderd).
In de voormiddag ben ik met mijn ouders naar de club van de bankwerknemers geweest, waar er een churrasco werd gehouden en spelen om aan delen te nemen of om naar te kijken. Ik heb enkel gekeken, want voelde niet direct de drang om mee te gaan aerobiccen ofzoiets. =p Wat ik heb gezien was dus een voorstelling van een groep jongens die met behulp van een plint en een mat allerlei salto's en grave sprongen maken om een basketbal in het net te krijgen.
Echt leuk om naar te zien!
In de namiddag ben ik met Hannah Caio, een vriend van ons die ook tennist, gaan bezoeken. Hij had die dag zelf ook bezoek van 'Jesus Mario', een uitwisselingsstudent uit Mexico en een meisje uit Duitsland. (Ze zijn hier allebei ook nog maar drie maanden, maar wel met Rotary ipv Afs.) Het meisje kwam gewoon voor een weekend naar Dourados, want woont eigenlijk in Campo Grande. Maar Mario woont hier en bleef dit weekend bij Caio slapen omdat zijn gastouders naar hun fazenda waren. Hij is echt supergrappig. Zijn Portugees is een mengeling van gelispel Spaans en Portugees. Hij belt ook soms tot drie keer per dag met zijn vrienden in Mexico, via de gsm! Hij heeft blijkbaar een wachtwoord gevonden waarmee hij gratis ( en illegaal) naar mexico kan bellen! Hahahaha. =) Het wachtwoord om naar belgië te bellen kende hij jammer genoeg niet.
Vandaag heb ik tot 's middags geslapen, net zoals iedereen hier thuis. (Mijn ouders en zus zijn gisterenavond naar een feest voor de 15-verjaardag van een vriendin van mijn zus geweest. Het was ook wel een chique bedoening daar volgens mij, aangezien de 15-verjaardag hier echt wel een belangrijke gebeurtenis is, in het leven van een meisje.)
Rond 1-2u 's middags stonden mijn mama, papa en Fernando in de keuken in de potten te roeren. Allez, eigenlijk stond Fernando vooral met een lepel in ne pot te roeren... waar'k echt van verschoot, want normaal gzn zet hij zijn eigen bord nog niet eens weg na het eten! Na het eten was het dan de beurt aan mij en mijn zus om de afwas te doen. =p (Ik voelde mij precies op vakantie in Frankrijk, in een gehuurd huisje zonder afwasmachien! =p Daar werden de taken ook altijd 'mooi verdeeld', wat betreft de afwas en tafel dekken enzo.) Maar dit gebeurt hier nu maar maximum één dag in de week, wanneer onze 'huishoudster' niet komt, om deze dingen voor ons te doen.
Na het eten ben ik met Hannah en Tainà en haar zus naar de barbecue voor de verjaardag van een vriend van hen geweest. Ik ken hem ook wel een beetje, van gisterenavond en er voor de rest nog eens een paar keer met gebabbeld te hebben.
Het feestje ging door in de republica (studentenhuis) waar hij en zijn vrienden wonen.
Ik weet eigenlijk niet of het in België ook voorkomt, maar hier heeft elke republica zijn eigen naam! Je hebt hier 'republica Amazonas', 'republica Macacos', ... en dus ook 'republica Bueiro's', waar ik vandaag ben geweest. (Als iemand zich zou afvragen wat dat woord juist betekent: het is zoiets als rioolputje of riooldeksel. Hmm, vraag me af welk verhaal er achter deze naam zit. =p)
Ook al was het echt geen groot 'verjaardagsfeest', er was wel een bandje dat covers van Braziliaanse liedjes en ook enkele Manu Chau's songs speelde. wat ook heel grappig is, dat heb ik wss al eens vermeld, is om de Brazilianen Nederlandse of Duitse woorden uit te laten spreken! De 'ch' uit het woord 'echt' en de 'r' uit het woord 'arts' zijn echt bijna onmògelijke klanken. Maar Hannha wint toch wel. Probeer maar eens het Duitse woord voor 'luciferdoosje' te prononciëren! (Oké, ik heb het zelfs niet onthouden om het voor jullie te kunnen typen. =) Mààr, het staat wel allemaal vereeuwigd op de witte muren van Republica Bueiro's. =D Toen ik daar zo zat, zat er naast mij ne gast die'k wel mooi vond en er wel tof uitzag... allé, ik was al een tijdje in zijn richting aan't kijken omdat hij zijn (wss) dochtertje van een jaar of 5 bij zich had en dat was echt een schattig meisje! Maar tegelijkertijd zag hij er ook een beetje te jong uit om al vader te zijn.. dus ik was nogal gefascineerd =p. Maar bon, ik kende hem of zijn vrienden helemaal niet, dus was niet echt van plan er iets tegen te zeggen. (Het is niet omdat ik hier in Brazil ben, dat àl mijn verlegenheid is verdwenen hé!)
Maar een tijdje later begint hij te praten tegen de mensen uit ons groepke en vraagt zo "ah, wie is dat meisje daar"... =) Hahaha, bleek dat hij mij kende van mij drie maanden geleden op een feestje eens gezien te hebben en hij wist nog dat ik uit België kwam, ook al had ik er niks tegen gezegd en kon ik mij hem helemaal niet meer herinneren! =p Hmmm, soms is het wel leuk om uit een ander land te komen.
's Avonds ben ik nog met mijn ouders naar Japão Fest geweest, om daar sushi te gaan eten en naar een paar traditionele japanse dansen te gaan kijken. En daarna thuis aangekomen, ben ik achter mijn computer gekropen om jullie wat verslag uit te brengen. (Het zou kunnen dat er in mijn tekst enkele fouten of onbekende woorden staan =), maar dat komt ofwel door de moeheid, ofwel door het feit dat ik mijn zelf uitgevonden woorden beter vind klinken dan de al bestaande! hahaha. Hopelijk vergeven jullie mij.)
Het was een leuk weekend.... maar nu moet ik afsluiten, want morgen is er weer een nieuwe dag
waarop ik... niet naar school zal gaan! =D
Hmm, intercambio.. je bent zot als je het niet doet! =p
Beijo, Isabel (wat trouwens een Universele naam is.... als de Japonezen, Chinezen en en andere Aziaten ook wat moeite doen om hem juist uit te spreken...)
Oké sorry, het is tijd om te gaan slapen, ik ben aan het zeveren!
amai, mijn voeten doen nog steeds zeer van gisteren! Het lijkt wel of de rechtervoet al heel de dag slaapt. Dat heb'k vorige keer ook eens met mijn pink gehad. Ik had volgens mij te lang achter de computer gezeten, terwijl ik mijn pink 'in delucht hield' om 'beter te kunnen typen'. Maar ja op die manier stroomt er waarschijnlijk niet genoeg bloed naartoe, waardoor mijn pink toch nog zeker drie dagen daarna heeft 'geslapen'. (Volgens mijn broer Eduardo was dat een belachelijke uitleg... maar bon.)
Oké, maar dus: gisteren was het Formatura en eindejaarsbal van mijn jaar! =)
Het was echt wel een chique bedoening! Iedereen in avondkledij, om ter chiquest opgemaakt. De leerlingen die zich formeerden kwamen bij het begin van de avond één voor één, met hun geliefde of vader of moeder aan de arm de feestzaal binnengewandeld. Er werd dan op 'professionele wijze' een paar foto's getrokken van elk koppel en daarna mochten ze het feest inleiden met een wals. Wel grappig, want de dansvloer was eigenlijk veel te klein voor alle 'walsende' mensen.
Er was ook nog een andere zaal waar er "hippe muziek" voor de jongeren en ouderen die zich nog jong voelden werd gedraaid. Eerst was het zowat techno en braziliaanse muziek en wat later op de avond werden er de Beatles en andere oude hits gedraaid.
Het was er ook sùperwarm, afschuwelijk eigenlijk hoe hard iedereen aan het zweten was! (Oke, misschien wilde je dit niet weten, maar ik vertel gewoon hoe het daar was hé.)
Ik had ook gedacht dat ik nooit zou kunnen dansen op die stomme (nee mòòie! maar wel doodpijnlijke =p) hakken aan mijn voeten, maar uitendelijk bleek dat nog wel te lukken. Ik heb het toch uitgehouden tot 5u de volgend morgen, toen de muziek stopte en het licht aanging. Dan waren we wel gedwongen om .... naar huis te gaan. =)
Wat vroeger op diezelfde avond ben ik ook nog naar Hannah haar 'modern ballet - dansvoorstelling' gaan kijken. Ze vond plaats in het 'Teatro municipal', een gebouw in het park. De titel van de voorstelling was "Meninas que dançam com lobos", (Meisjes die dansen met wolven) en zogezegd geïspireerd op een boek met de titel "vrouwem die lopen met wolven". Maar voor mij leek het meer alsof het geïnspireerd was op de sprookjes van de gebroeders Grimm. Zo kwamen de kleintjes verschillende keren het podium op in roodkapjes-, heksen-, sneeuwwitje-hans-engrietjes-pakjes. Er zaten ook oosterse buikdanseres-kostuums en andere pakjes tussen.
De dans van de allerkleinsten was ook wel heel grappig, omdat bijna niets gelijk was of op de maat van de muziek. (Het ging duidelijk meer om 'het geheel van wat beweging, mooie kostuums, de muziek en de achtergrondbeelden'.) Maar je kan het de danseresjes eigenlijk ook niet kwalijk nemen, want sommigen hadden amper de leeftijd van drie jaar bereikt! =D haha
De dans van Hannah en haar groep was dan weer wel echt goed!
Donderdag-en vrijdagavond ben ik gewoon vroeg gaan slapen. Donderdag was het ook nationale feestdag (zoveel jaar geleden is Brazilie van een monarchie naar een democratie veranderd).
In de voormiddag ben ik met mijn ouders naar de club van de bankwerknemers geweest, waar er een churrasco werd gehouden en spelen om aan delen te nemen of om naar te kijken. Ik heb enkel gekeken, want voelde niet direct de drang om mee te gaan aerobiccen ofzoiets. =p Wat ik heb gezien was dus een voorstelling van een groep jongens die met behulp van een plint en een mat allerlei salto's en grave sprongen maken om een basketbal in het net te krijgen.
Echt leuk om naar te zien!
In de namiddag ben ik met Hannah Caio, een vriend van ons die ook tennist, gaan bezoeken. Hij had die dag zelf ook bezoek van 'Jesus Mario', een uitwisselingsstudent uit Mexico en een meisje uit Duitsland. (Ze zijn hier allebei ook nog maar drie maanden, maar wel met Rotary ipv Afs.) Het meisje kwam gewoon voor een weekend naar Dourados, want woont eigenlijk in Campo Grande. Maar Mario woont hier en bleef dit weekend bij Caio slapen omdat zijn gastouders naar hun fazenda waren. Hij is echt supergrappig. Zijn Portugees is een mengeling van gelispel Spaans en Portugees. Hij belt ook soms tot drie keer per dag met zijn vrienden in Mexico, via de gsm! Hij heeft blijkbaar een wachtwoord gevonden waarmee hij gratis ( en illegaal) naar mexico kan bellen! Hahahaha. =) Het wachtwoord om naar belgië te bellen kende hij jammer genoeg niet.
Vandaag heb ik tot 's middags geslapen, net zoals iedereen hier thuis. (Mijn ouders en zus zijn gisterenavond naar een feest voor de 15-verjaardag van een vriendin van mijn zus geweest. Het was ook wel een chique bedoening daar volgens mij, aangezien de 15-verjaardag hier echt wel een belangrijke gebeurtenis is, in het leven van een meisje.)
Rond 1-2u 's middags stonden mijn mama, papa en Fernando in de keuken in de potten te roeren. Allez, eigenlijk stond Fernando vooral met een lepel in ne pot te roeren... waar'k echt van verschoot, want normaal gzn zet hij zijn eigen bord nog niet eens weg na het eten! Na het eten was het dan de beurt aan mij en mijn zus om de afwas te doen. =p (Ik voelde mij precies op vakantie in Frankrijk, in een gehuurd huisje zonder afwasmachien! =p Daar werden de taken ook altijd 'mooi verdeeld', wat betreft de afwas en tafel dekken enzo.) Maar dit gebeurt hier nu maar maximum één dag in de week, wanneer onze 'huishoudster' niet komt, om deze dingen voor ons te doen.
Na het eten ben ik met Hannah en Tainà en haar zus naar de barbecue voor de verjaardag van een vriend van hen geweest. Ik ken hem ook wel een beetje, van gisterenavond en er voor de rest nog eens een paar keer met gebabbeld te hebben.
Het feestje ging door in de republica (studentenhuis) waar hij en zijn vrienden wonen.
Ik weet eigenlijk niet of het in België ook voorkomt, maar hier heeft elke republica zijn eigen naam! Je hebt hier 'republica Amazonas', 'republica Macacos', ... en dus ook 'republica Bueiro's', waar ik vandaag ben geweest. (Als iemand zich zou afvragen wat dat woord juist betekent: het is zoiets als rioolputje of riooldeksel. Hmm, vraag me af welk verhaal er achter deze naam zit. =p)
Ook al was het echt geen groot 'verjaardagsfeest', er was wel een bandje dat covers van Braziliaanse liedjes en ook enkele Manu Chau's songs speelde. wat ook heel grappig is, dat heb ik wss al eens vermeld, is om de Brazilianen Nederlandse of Duitse woorden uit te laten spreken! De 'ch' uit het woord 'echt' en de 'r' uit het woord 'arts' zijn echt bijna onmògelijke klanken. Maar Hannha wint toch wel. Probeer maar eens het Duitse woord voor 'luciferdoosje' te prononciëren! (Oké, ik heb het zelfs niet onthouden om het voor jullie te kunnen typen. =) Mààr, het staat wel allemaal vereeuwigd op de witte muren van Republica Bueiro's. =D Toen ik daar zo zat, zat er naast mij ne gast die'k wel mooi vond en er wel tof uitzag... allé, ik was al een tijdje in zijn richting aan't kijken omdat hij zijn (wss) dochtertje van een jaar of 5 bij zich had en dat was echt een schattig meisje! Maar tegelijkertijd zag hij er ook een beetje te jong uit om al vader te zijn.. dus ik was nogal gefascineerd =p. Maar bon, ik kende hem of zijn vrienden helemaal niet, dus was niet echt van plan er iets tegen te zeggen. (Het is niet omdat ik hier in Brazil ben, dat àl mijn verlegenheid is verdwenen hé!)
Maar een tijdje later begint hij te praten tegen de mensen uit ons groepke en vraagt zo "ah, wie is dat meisje daar"... =) Hahaha, bleek dat hij mij kende van mij drie maanden geleden op een feestje eens gezien te hebben en hij wist nog dat ik uit België kwam, ook al had ik er niks tegen gezegd en kon ik mij hem helemaal niet meer herinneren! =p Hmmm, soms is het wel leuk om uit een ander land te komen.
's Avonds ben ik nog met mijn ouders naar Japão Fest geweest, om daar sushi te gaan eten en naar een paar traditionele japanse dansen te gaan kijken. En daarna thuis aangekomen, ben ik achter mijn computer gekropen om jullie wat verslag uit te brengen. (Het zou kunnen dat er in mijn tekst enkele fouten of onbekende woorden staan =), maar dat komt ofwel door de moeheid, ofwel door het feit dat ik mijn zelf uitgevonden woorden beter vind klinken dan de al bestaande! hahaha. Hopelijk vergeven jullie mij.)
Het was een leuk weekend.... maar nu moet ik afsluiten, want morgen is er weer een nieuwe dag
waarop ik... niet naar school zal gaan! =D
Hmm, intercambio.. je bent zot als je het niet doet! =p
Beijo, Isabel (wat trouwens een Universele naam is.... als de Japonezen, Chinezen en en andere Aziaten ook wat moeite doen om hem juist uit te spreken...)
Oké sorry, het is tijd om te gaan slapen, ik ben aan het zeveren!
dinsdag 13 november 2007
Foto's van Indareta
1e foto: Ik en Hannah en de twee Duitse meisjes uit 'Gloria de Dourados': Hannah en Elena.
2e foto: Mijn broer Fernando (achteraan rechts) met zijn vrienden.
--> iedereen met een t-shirt van "bloco do Gorila", een van de verschillende 'bloco's" die op Indareta aanwezig waren.
maandag 12 november 2007
Maandag
Ik heb vandaag een nieuwe gsm gekocht!
Hij is niet zo chic, (kheb de goedkoopste genomen, want met mijn beperkt budgetteke hier... :p), maar hij werkt tenminste!
(Katelijne, het is dezelfde grijze gsm die gij hebt of hebt gehad! =)
Kben hier momenteel naar Ivete Sangalo aan't luisteren... een kei bekende Braziliaanse zangeres. (Ik weet eigenlijk niet of ze in België/Europa ook bekend is.) Maar aangezien ik mezelf toch wat probeer onder te dompelen in de Braziliaanse cultuur, heb ik haar liedjes maar gedownload van Limewire. (Oké, ik weet het, ik doe aan illegale praktijken... maar jullie waarschijnlijk ook! Khoop enkel dat er nu geen dienaar van de wet of een of andere politiehond op mijn blog zit rond te snuffelen, want dan heb ik wel een probleempje hé. Gelukkig schrijf ik hier anoniem... aangezien 'Isabel De Hertog' natuurlijk niet mijn echte naam is hé! ;)
Maar nu zal ik verder gaan met de belangrijkere meldingen.
Aangezien al mijn broeken én shorts hier op de een of andere manier scheuren of het begeven, ben ik gedwongen er nieuwe te kopen. Dat ging ik vorige week dus doen. Ik had niet echt gevonden wat ik wilde, maar wel een rood kort jeansshortje, dat supergoedkoop was. Khad het ook ineens aangedaan om er wat aan gewoon te worden, want ik vond het in't begin nogal krap zitten en ook wel kort. Het is geen 'hotpants' in de letterlijke betekenis van het woord... maar het is eigenlijk wel een hotte pants, aangezien het altijd warm is als ik ze aandoe ;) haha.
En ik val er ook wel mee op. Toen ik er een paar dagen later tennisschoenen mee ging kopen, kreeg ik er nog een rugzakske en gratis sokken 'van den baas vd winkel' bovenop! Hahha
Of op Indareta was ik met iemand aan't babbelen.. en ineens zei hij "ah ik ken u....", "gij zijt vanmorgen voorbij mijn deur gewandeld, in een rood shortje". Daarna zei hij "als ge zin hebt, kom de volgende keer dan maar eens langs om terere te drinken". Ja, hmm, ik denk het niet. =D
Wat wel leuk is, is dat bijna iedereen waar je mee babbelt echt geïnteresseerd is in Europa en waarom 'we' naar Brazilië zijn gekomen. =) Er zijn hier ook echt veel mensen die zelf een uitwisselingsjaar doen in Europa of de VS, of dat zouden wìllen doen. De ex-gastzus van Hannah komt bvb naar Vlaanderen, ik heb ne vriend die ook een uitwisselingsjaar gaat doen en België als vijfde optie heeft gekozen. Het liefst wilt hij naar Ijsland, maar hij wil toch dat ik hem al wat Nederlands leer. =)
Ik heb hem wat liedjes van Clouseau enzo doorgestuurd.
Ook Hannah vindt Nederlands een heel coole taal. Ik had haar vorige keer een paar filmpjes op 'You Tube' laten zien van de fixkes, het Peulengaleis, het Eiland en In de Gloria.... ook al verstond ze er eigenlijk niet veel van, ze lach echt strijk!
Nog nieuws: zaterdag is het 'formatura' en laatstejaarsbal van mijn school en blijkbaar is dat altijd een heel groot feest!
Dus... ik moet er natuurlijk wel goed uitzien hé :p Ik mag een kleedje lenen van één van mijn vriendinnen... gelukkig, want veel geld uitgeven aan iets dat je maar één keer aandoet, dat vind ik een beetje stom.
Nog iets dat ik moet melden...
Ik hou echt van mijn braziliaanse familie! (En ook van mijn belgische hoor, hahaha. Ik ben jullie nt vergeten.)
Maar het punt is dat, ook al voelt het niet héél de tijd zo aan natuurlijk, ik dat soms echt wel besef!
Vorige keer was mijn papa voor zijn werk voor een paar dagen naar een andere stad gegaan, om daar dus te gaan praten met 'den groten baas van de Banco do Brasil'. En toen hij terug thuis kwam, dan kwam hij naar mij en gaf mij een knuffel omdat hij 'zo lang' was weggeweest. Oké, misschien doen andere vaders dit ook wel bij hun kinderen, maar ik was er wel van verschoten, omdat hij meestal niet veel tegen mij zegt.
Mijn mama geeft me ook wel veel vrijheid, ondanks dat ze toch wel heel bezorgd is om mij.
En van mijn broers en zus... daar hou ik ook wel van. Je weet hoe dat gaat hé, af en toe komt ge goed overeen, af en toe wat minder. ;)
Maar al bij al heb ik echt héél veel geluk met mijn familie!
Lucky me ;)
Bjoo aan allen!
Isabel
Hij is niet zo chic, (kheb de goedkoopste genomen, want met mijn beperkt budgetteke hier... :p), maar hij werkt tenminste!
(Katelijne, het is dezelfde grijze gsm die gij hebt of hebt gehad! =)
Kben hier momenteel naar Ivete Sangalo aan't luisteren... een kei bekende Braziliaanse zangeres. (Ik weet eigenlijk niet of ze in België/Europa ook bekend is.) Maar aangezien ik mezelf toch wat probeer onder te dompelen in de Braziliaanse cultuur, heb ik haar liedjes maar gedownload van Limewire. (Oké, ik weet het, ik doe aan illegale praktijken... maar jullie waarschijnlijk ook! Khoop enkel dat er nu geen dienaar van de wet of een of andere politiehond op mijn blog zit rond te snuffelen, want dan heb ik wel een probleempje hé. Gelukkig schrijf ik hier anoniem... aangezien 'Isabel De Hertog' natuurlijk niet mijn echte naam is hé! ;)
Maar nu zal ik verder gaan met de belangrijkere meldingen.
Aangezien al mijn broeken én shorts hier op de een of andere manier scheuren of het begeven, ben ik gedwongen er nieuwe te kopen. Dat ging ik vorige week dus doen. Ik had niet echt gevonden wat ik wilde, maar wel een rood kort jeansshortje, dat supergoedkoop was. Khad het ook ineens aangedaan om er wat aan gewoon te worden, want ik vond het in't begin nogal krap zitten en ook wel kort. Het is geen 'hotpants' in de letterlijke betekenis van het woord... maar het is eigenlijk wel een hotte pants, aangezien het altijd warm is als ik ze aandoe ;) haha.
En ik val er ook wel mee op. Toen ik er een paar dagen later tennisschoenen mee ging kopen, kreeg ik er nog een rugzakske en gratis sokken 'van den baas vd winkel' bovenop! Hahha
Of op Indareta was ik met iemand aan't babbelen.. en ineens zei hij "ah ik ken u....", "gij zijt vanmorgen voorbij mijn deur gewandeld, in een rood shortje". Daarna zei hij "als ge zin hebt, kom de volgende keer dan maar eens langs om terere te drinken". Ja, hmm, ik denk het niet. =D
Wat wel leuk is, is dat bijna iedereen waar je mee babbelt echt geïnteresseerd is in Europa en waarom 'we' naar Brazilië zijn gekomen. =) Er zijn hier ook echt veel mensen die zelf een uitwisselingsjaar doen in Europa of de VS, of dat zouden wìllen doen. De ex-gastzus van Hannah komt bvb naar Vlaanderen, ik heb ne vriend die ook een uitwisselingsjaar gaat doen en België als vijfde optie heeft gekozen. Het liefst wilt hij naar Ijsland, maar hij wil toch dat ik hem al wat Nederlands leer. =)
Ik heb hem wat liedjes van Clouseau enzo doorgestuurd.
Ook Hannah vindt Nederlands een heel coole taal. Ik had haar vorige keer een paar filmpjes op 'You Tube' laten zien van de fixkes, het Peulengaleis, het Eiland en In de Gloria.... ook al verstond ze er eigenlijk niet veel van, ze lach echt strijk!
Nog nieuws: zaterdag is het 'formatura' en laatstejaarsbal van mijn school en blijkbaar is dat altijd een heel groot feest!
Dus... ik moet er natuurlijk wel goed uitzien hé :p Ik mag een kleedje lenen van één van mijn vriendinnen... gelukkig, want veel geld uitgeven aan iets dat je maar één keer aandoet, dat vind ik een beetje stom.
Nog iets dat ik moet melden...
Ik hou echt van mijn braziliaanse familie! (En ook van mijn belgische hoor, hahaha. Ik ben jullie nt vergeten.)
Maar het punt is dat, ook al voelt het niet héél de tijd zo aan natuurlijk, ik dat soms echt wel besef!
Vorige keer was mijn papa voor zijn werk voor een paar dagen naar een andere stad gegaan, om daar dus te gaan praten met 'den groten baas van de Banco do Brasil'. En toen hij terug thuis kwam, dan kwam hij naar mij en gaf mij een knuffel omdat hij 'zo lang' was weggeweest. Oké, misschien doen andere vaders dit ook wel bij hun kinderen, maar ik was er wel van verschoten, omdat hij meestal niet veel tegen mij zegt.
Mijn mama geeft me ook wel veel vrijheid, ondanks dat ze toch wel heel bezorgd is om mij.
En van mijn broers en zus... daar hou ik ook wel van. Je weet hoe dat gaat hé, af en toe komt ge goed overeen, af en toe wat minder. ;)
Maar al bij al heb ik echt héél veel geluk met mijn familie!
Lucky me ;)
Bjoo aan allen!
Isabel
zondag 11 november 2007
Weekend 9/11 - 10/11
Hey,
het gaat nog steeds allemaal goed hier met mij. Daar ook hoop'k!
Ja, waar zal ik beginnen met 'mijn verhaal'. Hmm, zoveel te vertellen, maar te lui om het op te schrijven. :p Neenee, ik heb er veel voorover om al mijn dierbaren daar in het verre belgenlandje op de hoogt te houden hoor!
Eerst en vooral misschien TWEE belangrijke meldingen.
-Ten eerste: sorry als ik niet altijd antwoord op de mails die sommigen van jullie mij sturen! Dat is echt niet uit slechte wil ofzo, maar soms lijkt het gewoon onmogelijk... al lijkt ook dat weer onmogelijk mss, maar toch is het zo.
Toch wil ik mijn verontschuldigingen hiervoor aanbieden. =)
-Ten tweede: Van 23 december tot en met eind januari zal ik niet thuis zijn omdat ik dan ga reizen. Dat wil zeggen: als er iemand cadeautjes of chocolade(!!) of andere dingen voor kerstmis of nieuwjaar zou willen opsturen, doe dat dan ongeveer midden januari, zodat het eind januari, wanneer ik (wss) ook weer thuis zal zijn, aankomt.
(Dit moest ik eigenlijk van mijn mama hier melden. Want anders eet de 'huiswacht', die hier 's nachts zal langskomen al mijn chocolade op!) Enne, tssn haakjes, ik verwacht op zijn minst toch wel vijf postpakketten hoor! ;)
Vorige week was een rare week. Ik ben drie van de vijf dagen naar school geweest. Toch was dat nog veel, want toen ik vrijdagochtend op school verscheen (jaja, ik had de avond ervoor tgn mijn mama gezegd, "ik gà naar school!") was er bijna niemand aanwezig, ze hadden zelfs de twee klassen wamengezet. Gelukkig was er nog éé van mijn vriendinnen ook naar school gekomen, maar het was echt een kutdag. Sorry. =)
Die namiddag ben ik dan een terere gaan drinken bij Rafinha, een vriendin uit mijn klas, die zei dat vanaf nu de lessen eigenlijk nt meer zo belangrijk zijn. Het is enkel nog maar 'herhaling' van de belangrijkste dingen voor het Vestibular.
Zelf gaat ze volgende week ook niet naar school. Dus blijf ik vanaf nu ook maar thuis hé.
Kga der niet als nen onnozele bloemekes in mijn schriften blijven tekenen als ne gek hé. (Neenee, volgend schooljaar ga ik echt wel opletten hoor! En wie weet ook de toetsen meedoen ;)
Vrijdag- en zaterdagavond was er het zogezegd 'beste feestje' van heel het jaar hier in Dourados.
Oké, ikke, Hannah en nog twee andere Duitse meisjes uit een stad hier in de buurt, hadden ons helemaal klaar gemaakt om dus het beste feestje van ons leven mee te maken...
begon het na een uur of twee toch wel KEI HARD te regenen. Echt, stortbuien van 'me kan ni meer'. Enne, miusschien belangrijk om te melden, het feestje ging volledig door in openlucht! Er waren wel enkele barrakige eet-en drinktentjes, maar die hun afdakskes waren niet groot (en soms ook nt stevig) genoeg om bescherming te bieden iedereen.
Omdat de regen ook nog eens koud was en na een tijdje iedereen dus stond te bibberen, hebben we maar besloten om naar huis te gaan. (Na nog een uurke op Hannah's zus gewacht te hebben.)
Amai, toen we thuis aankwamen hebben, hebben we allemaal een warme douche genomen, pijama, sokken en bérenpantoffels aangetrokken en soep gedronken die de zus voor ons had gemaakt.
(Hannah haar gastgouders waren dit weekend nl. niet thuis, ze waren naar São Paulo met hun andere dochter, Taina, omdat zij daar een bijeenkomst heeft vd organisatie waarmee ze in januari naar Duitsland gaat!)
Dus, het was een avond om nt te vergeten. =p
De volgende dag was het echt warm, een stralende zon en madam hier ging gaan tennissen! Ik ben wel verloren, maar het was een leuke wedstrijd, daar in de bakkende zon! =D
AAh, die avond: teru Indareta natuurlijk! Mijn kleren waren gedroogd, ik was men snotneus van die ochtend al vergeten en we waren terug ready om te feesten.
Deze keer ging'k met de auto van mijn broer en zijn vrienden. Hilarisch. Zoals het hoort zat ik als meisje vooraan. Op de achterbank zaten er dan wel vier jongens/mannen, waarvan de een al wat breder dan de ander, quase op elkaars schoot! (Ja, mijn broer heeft een klein autootje :p)
De avond was voor de rest ook wel leuk... totdat het wéér negon te gieten zoals de avond ervoor en we gewoon terug naar huis zijn gegaan. (Wat volgt is gewoon hetzelfde scenario als de avond ervoor! =p)
Er zijn wel mensen die langer zijn gebeleven, tot 6u 's morgens enzo. Blijkbaar was het wel nog leuk op het overdekt basketbalveld en heeft de groep die ging spelen toch nog opgetreden in de regen.
Maar ja, voor ons waren het dus wel een beetje weggegooid geld!
Dan vandaag moest ik voor het middageten terug naar huis gaan (ik was weer bij Hannah blijven slapen). Gisteren hadden we voor de lunch zelf spaghetti gemaakt, met alle ingrediënten die er in huis waren... en eerlijk gezegd: het was supperlekker!! Maar... mijn mama vertrouwd onze kookkunsten niet zo echt denk ik, dus moest ik thuis komen eten.
De andere meisjes waren naar het shoppingcentrum gegaan, om daar iets te eten. Ik had tegen hen gezegd dat ik later misschien ook wel ging afkomen, maar mijn gsm werkt niet meer (door de regen!!) en Hannah had geen ontvangst in het shoppingcentrum, dus was ik gedwongen thuis te blijven.
Er was vandaag ook nog een soort 'afterparty' van indareta, op een andere plaats, die al om 4u 's middags begon. Daar wilde'k mss wel naartoe gaan, maar enkel als Hannah ook zou gaan. (Dat was de enige die'k daar kende, buiten mijn broer en zijn vrienden.) Maar Hannah kon'k niet bereiken en mijn broer vertrok al vroeg naar dat feestje...
Hij zei nog van "komt gewoon met ons mee".. maar dat zag ik niet echt zitten. Ja, nu zie ik mezelf wel alleen voor de computer zitten! =D
Ja, je kan niet alles hebben hé.
Nu heb ik eigenlijk drie feestjes verloren dit weekend... waar'k dan nog wel eens voor betaald heb!
Maar ik ga straks waarschijnlijk terug naar Hannah's thuis om daar te blijven slapen en samen "Cinderella 2" te zien! Ik kijk er al naar uit.... wie weet gebeurt er toch nog iets spànnends deze avond! ;)
Dikke x!
het gaat nog steeds allemaal goed hier met mij. Daar ook hoop'k!
Ja, waar zal ik beginnen met 'mijn verhaal'. Hmm, zoveel te vertellen, maar te lui om het op te schrijven. :p Neenee, ik heb er veel voorover om al mijn dierbaren daar in het verre belgenlandje op de hoogt te houden hoor!
Eerst en vooral misschien TWEE belangrijke meldingen.
-Ten eerste: sorry als ik niet altijd antwoord op de mails die sommigen van jullie mij sturen! Dat is echt niet uit slechte wil ofzo, maar soms lijkt het gewoon onmogelijk... al lijkt ook dat weer onmogelijk mss, maar toch is het zo.
Toch wil ik mijn verontschuldigingen hiervoor aanbieden. =)
-Ten tweede: Van 23 december tot en met eind januari zal ik niet thuis zijn omdat ik dan ga reizen. Dat wil zeggen: als er iemand cadeautjes of chocolade(!!) of andere dingen voor kerstmis of nieuwjaar zou willen opsturen, doe dat dan ongeveer midden januari, zodat het eind januari, wanneer ik (wss) ook weer thuis zal zijn, aankomt.
(Dit moest ik eigenlijk van mijn mama hier melden. Want anders eet de 'huiswacht', die hier 's nachts zal langskomen al mijn chocolade op!) Enne, tssn haakjes, ik verwacht op zijn minst toch wel vijf postpakketten hoor! ;)
Vorige week was een rare week. Ik ben drie van de vijf dagen naar school geweest. Toch was dat nog veel, want toen ik vrijdagochtend op school verscheen (jaja, ik had de avond ervoor tgn mijn mama gezegd, "ik gà naar school!") was er bijna niemand aanwezig, ze hadden zelfs de twee klassen wamengezet. Gelukkig was er nog éé van mijn vriendinnen ook naar school gekomen, maar het was echt een kutdag. Sorry. =)
Die namiddag ben ik dan een terere gaan drinken bij Rafinha, een vriendin uit mijn klas, die zei dat vanaf nu de lessen eigenlijk nt meer zo belangrijk zijn. Het is enkel nog maar 'herhaling' van de belangrijkste dingen voor het Vestibular.
Zelf gaat ze volgende week ook niet naar school. Dus blijf ik vanaf nu ook maar thuis hé.
Kga der niet als nen onnozele bloemekes in mijn schriften blijven tekenen als ne gek hé. (Neenee, volgend schooljaar ga ik echt wel opletten hoor! En wie weet ook de toetsen meedoen ;)
Vrijdag- en zaterdagavond was er het zogezegd 'beste feestje' van heel het jaar hier in Dourados.
Oké, ikke, Hannah en nog twee andere Duitse meisjes uit een stad hier in de buurt, hadden ons helemaal klaar gemaakt om dus het beste feestje van ons leven mee te maken...
begon het na een uur of twee toch wel KEI HARD te regenen. Echt, stortbuien van 'me kan ni meer'. Enne, miusschien belangrijk om te melden, het feestje ging volledig door in openlucht! Er waren wel enkele barrakige eet-en drinktentjes, maar die hun afdakskes waren niet groot (en soms ook nt stevig) genoeg om bescherming te bieden iedereen.
Omdat de regen ook nog eens koud was en na een tijdje iedereen dus stond te bibberen, hebben we maar besloten om naar huis te gaan. (Na nog een uurke op Hannah's zus gewacht te hebben.)
Amai, toen we thuis aankwamen hebben, hebben we allemaal een warme douche genomen, pijama, sokken en bérenpantoffels aangetrokken en soep gedronken die de zus voor ons had gemaakt.
(Hannah haar gastgouders waren dit weekend nl. niet thuis, ze waren naar São Paulo met hun andere dochter, Taina, omdat zij daar een bijeenkomst heeft vd organisatie waarmee ze in januari naar Duitsland gaat!)
Dus, het was een avond om nt te vergeten. =p
De volgende dag was het echt warm, een stralende zon en madam hier ging gaan tennissen! Ik ben wel verloren, maar het was een leuke wedstrijd, daar in de bakkende zon! =D
AAh, die avond: teru Indareta natuurlijk! Mijn kleren waren gedroogd, ik was men snotneus van die ochtend al vergeten en we waren terug ready om te feesten.
Deze keer ging'k met de auto van mijn broer en zijn vrienden. Hilarisch. Zoals het hoort zat ik als meisje vooraan. Op de achterbank zaten er dan wel vier jongens/mannen, waarvan de een al wat breder dan de ander, quase op elkaars schoot! (Ja, mijn broer heeft een klein autootje :p)
De avond was voor de rest ook wel leuk... totdat het wéér negon te gieten zoals de avond ervoor en we gewoon terug naar huis zijn gegaan. (Wat volgt is gewoon hetzelfde scenario als de avond ervoor! =p)
Er zijn wel mensen die langer zijn gebeleven, tot 6u 's morgens enzo. Blijkbaar was het wel nog leuk op het overdekt basketbalveld en heeft de groep die ging spelen toch nog opgetreden in de regen.
Maar ja, voor ons waren het dus wel een beetje weggegooid geld!
Dan vandaag moest ik voor het middageten terug naar huis gaan (ik was weer bij Hannah blijven slapen). Gisteren hadden we voor de lunch zelf spaghetti gemaakt, met alle ingrediënten die er in huis waren... en eerlijk gezegd: het was supperlekker!! Maar... mijn mama vertrouwd onze kookkunsten niet zo echt denk ik, dus moest ik thuis komen eten.
De andere meisjes waren naar het shoppingcentrum gegaan, om daar iets te eten. Ik had tegen hen gezegd dat ik later misschien ook wel ging afkomen, maar mijn gsm werkt niet meer (door de regen!!) en Hannah had geen ontvangst in het shoppingcentrum, dus was ik gedwongen thuis te blijven.
Er was vandaag ook nog een soort 'afterparty' van indareta, op een andere plaats, die al om 4u 's middags begon. Daar wilde'k mss wel naartoe gaan, maar enkel als Hannah ook zou gaan. (Dat was de enige die'k daar kende, buiten mijn broer en zijn vrienden.) Maar Hannah kon'k niet bereiken en mijn broer vertrok al vroeg naar dat feestje...
Hij zei nog van "komt gewoon met ons mee".. maar dat zag ik niet echt zitten. Ja, nu zie ik mezelf wel alleen voor de computer zitten! =D
Ja, je kan niet alles hebben hé.
Nu heb ik eigenlijk drie feestjes verloren dit weekend... waar'k dan nog wel eens voor betaald heb!
Maar ik ga straks waarschijnlijk terug naar Hannah's thuis om daar te blijven slapen en samen "Cinderella 2" te zien! Ik kijk er al naar uit.... wie weet gebeurt er toch nog iets spànnends deze avond! ;)
Dikke x!
vrijdag 2 november 2007
Tennissen, regen en pannekoeken.
Oi- oi- oi- Ola -Ola (dat merk van ijsjes heet hier trouwens anders, ´Kibon´, wat als je het uistpreekt hetzelfde is als 'que bom'-> 'wat goed' =)
Het is vandaag ´dag van de doden´, een feestdag en dus moeten we niet naar school.
Jammer dat het eigenlijk al bijna heel de dag regent, want dan kan je eigenlijk niet veel doen. Allé, uit ondervinding weet ik dat de brazilianen daar niet zo veel problemen mee hebben, want ja, slapen en tv kijken heel de dag lang is ook leuk natuurlijk hé!
Gisterenavond hebben we bij Hannah thuis pannekoeken met kaas en brigadeiro gemaakt! Echt een delicia!! (maar wel zwaar) Brigadeiro, ff ter uitleg, is gecondenceerde melk in een pan op het vuur, gemengd met cacaopoeder (om chocomelk te maken)en margarine.
Woensdagavond had ik mijn zesde tenniswedstrijd.. die ik verloren heb.
Echt jammer, want ik was aan het winnen in het begin. Maar toen, ineens, uit het niets, (allé ja, waarschijnlijk waren ze via de ingang gekomen), stonden er daar twee mensen aan de kant van het eerste tennisveld.
Door een van hen begong mijn hart ineens harder te boenken.. (terwijl ik er zeker van was dat mijn hart sterk genoeg zou zijn om zich niet te laten doen). Niet dus. Het ritme van mijn hart begon de slagen van mijn racket te controleren..
Jammer natuurlijk, want het was deze keer echt wel de bedoeling dat ik de wedstrijd zélf zou controleren.
Na een tijdje kwamen 'Mr. oorzaak' en zijn compagnon naar onze wedstrijd kijken... erger nog, ze kwamen de puntentelling doen. Allé, dat was wel lief eigenlijk, want zo moesten we onze ballen ook niet meer zelf gaan halen.
In het begin was het 3-0 voor mij, een tijdje later al 5-4 en uiteindelijk 5-8.
(Na de wedstrijd vroeg mijn trainer, die ondertussen een andere groep les gegeven had, hoe het kwam dat ik verloren had.. We gingen er de volgende training eens over babbelen :p, maar die is ondertussen niet door kunnen gaan door de regen.)
Met mijn hart is alles voorlopig terug in orde, maar kweet niet hoe lang dat zo zal blijven. 'Mr. oorzaak' heeft namelijk beslist om zelf ook terug te gaan tennissen.
Ik heb eergisteren nog een goede film gezien, 'The butterfly effect', met Ashton Kutcher.
Het gaat over een jongen, die een soort 'ziekte' van zijn vader overgeërfd heeft waarbij hij door middel van zijn dagboeken te lezen, terug kan keren naar vroeger en door daar iets aan het verleden te veranderen, heel zijn leven verandert.
In het begin doet hij daar eigenlijk meer kwaad dan goed mee, maar uiteindelijk lukt het hem zijn verleden zò te manipuleren, dat in de toekomst iedereen uit zijn omgeving en zichzelf incluis, gelukkig is.
Het enige wat hij heeft moeten 'opgeven', is samen te kunnen zijn jeugdvriendinnetje, het meisje van zijn dromen.
Mooi hé.
Allé, jammer voor degenen die de film nu nog willen zien, want nu weet je allen al. =p
Sorry, kusjes! XXX Beijão... Isabel
Het is vandaag ´dag van de doden´, een feestdag en dus moeten we niet naar school.
Jammer dat het eigenlijk al bijna heel de dag regent, want dan kan je eigenlijk niet veel doen. Allé, uit ondervinding weet ik dat de brazilianen daar niet zo veel problemen mee hebben, want ja, slapen en tv kijken heel de dag lang is ook leuk natuurlijk hé!
Gisterenavond hebben we bij Hannah thuis pannekoeken met kaas en brigadeiro gemaakt! Echt een delicia!! (maar wel zwaar) Brigadeiro, ff ter uitleg, is gecondenceerde melk in een pan op het vuur, gemengd met cacaopoeder (om chocomelk te maken)en margarine.
Woensdagavond had ik mijn zesde tenniswedstrijd.. die ik verloren heb.
Echt jammer, want ik was aan het winnen in het begin. Maar toen, ineens, uit het niets, (allé ja, waarschijnlijk waren ze via de ingang gekomen), stonden er daar twee mensen aan de kant van het eerste tennisveld.
Door een van hen begong mijn hart ineens harder te boenken.. (terwijl ik er zeker van was dat mijn hart sterk genoeg zou zijn om zich niet te laten doen). Niet dus. Het ritme van mijn hart begon de slagen van mijn racket te controleren..
Jammer natuurlijk, want het was deze keer echt wel de bedoeling dat ik de wedstrijd zélf zou controleren.
Na een tijdje kwamen 'Mr. oorzaak' en zijn compagnon naar onze wedstrijd kijken... erger nog, ze kwamen de puntentelling doen. Allé, dat was wel lief eigenlijk, want zo moesten we onze ballen ook niet meer zelf gaan halen.
In het begin was het 3-0 voor mij, een tijdje later al 5-4 en uiteindelijk 5-8.
(Na de wedstrijd vroeg mijn trainer, die ondertussen een andere groep les gegeven had, hoe het kwam dat ik verloren had.. We gingen er de volgende training eens over babbelen :p, maar die is ondertussen niet door kunnen gaan door de regen.)
Met mijn hart is alles voorlopig terug in orde, maar kweet niet hoe lang dat zo zal blijven. 'Mr. oorzaak' heeft namelijk beslist om zelf ook terug te gaan tennissen.
Ik heb eergisteren nog een goede film gezien, 'The butterfly effect', met Ashton Kutcher.
Het gaat over een jongen, die een soort 'ziekte' van zijn vader overgeërfd heeft waarbij hij door middel van zijn dagboeken te lezen, terug kan keren naar vroeger en door daar iets aan het verleden te veranderen, heel zijn leven verandert.
In het begin doet hij daar eigenlijk meer kwaad dan goed mee, maar uiteindelijk lukt het hem zijn verleden zò te manipuleren, dat in de toekomst iedereen uit zijn omgeving en zichzelf incluis, gelukkig is.
Het enige wat hij heeft moeten 'opgeven', is samen te kunnen zijn jeugdvriendinnetje, het meisje van zijn dromen.
Mooi hé.
Allé, jammer voor degenen die de film nu nog willen zien, want nu weet je allen al. =p
Sorry, kusjes! XXX Beijão... Isabel
zondag 28 oktober 2007
weekend 27-28 okt.
Hey iedereen!
Ik droom de laatsts tijd echt niet leuk… ik ben altijd in Belgie in mijn dromen en heb ruzien met verschillende mensen over vanalles en nog wat en mijn leven is echt een mesthoop, in die dromen!
Ik heb nu ook een loopneus, terwijl het hier eigl wel zo warm is dat je na een halfuurk gewoon neer te zitten alweer een douche moet nemen omdat je aan't zweten bent. =)
Mijn vriendin Hannah is gisteren verjaard. 's Avonds zijn we bij haar thuis (in haar ondertussen 'nieuwe familie') zelgemaakte pizza en taart gaan eten. (Dé ingrediënten voor een geslaagde verjaardag blijkbaar =p).
Ze is vorige week donderdag van gezin veranderd, nadat Tainà, een vriendin uit mijn klas, gezegd had dat ze wel opnieuw een uitwisselingsstudent in haar huis wilde hebben. En natuurlijk ook omdat ze Hannah een toffe vindt…
Dit is natuurlijk (tot nu toe) ook wel leuk voor mij hé. Als ik de jongens in mijn huis beu ben, dan ga ik naar Hannaah en Tainá, die twwe oudere zussen heeft.
Overdag ben ik met de school van Hannah en Magdalena mee op een soort van excursie geweest, een beetje buiten de stad, in de buurt van de ´fazenda´(landshuis-boerderij) van hun school.
We moesten in groepjes van zes, vergezeld van een map en een kompas de juiste weg vinden, door de mato en de mata! 'Mato' dat is een plaats met veel hoge ´grondbegroeiing, zoals hoog gras, planten, enz.
'Mata' dat is een soort van bos, met veel bomen, Aloë Vera -planten in dit geval en lianen. Het is er heel dicht begroeid, maar de zon komt er op sommige plaatsen wel door. Laten we zeggen dat het er moeilijk is om de weg terug te vinden! Hahahah.
Al bij al was het ook wel een zware ´tocht´, omdat het zo warm was én omdat we heel de tijd onze rugzakken met eten en drinken moetsen çeesleuren.
Op het einde van de dag was er dan gelukkig toch de gelegenheid om een modderig rivierbad te nemen!! =) Daar heb ik wel niet aan deel genomen, omdat ik net zoals de twee andere niet brasiliaansen niet wist dat er een beetje verder een rivier wàs! Hhaha.
Zondag ben ik bijna heel de tijd in het huis van Tainá geweest en ben ´s avonds voor de eerste keer mee naar de misdienst in de kerk geweest!
Ze was anders (allé, dat veronderstel ik toch) dan de meeste kerdiensten in België. Op bepaalde momenten moet je bvb elkaars hand vatspakken of iedereen omhelsen ... maar ik denk toch dat één keer genoeg was voor mij. Tegen het einde viel ik écht een beetje in slaap en voelde een grote neiging om weg te draaien of over te geven. (Dat laatste kwam wss wel niet door de dienst zelf, maar eerder door de warmte of airco.)
De rest van mijn 'spannende avonturen' komen wss in het volgende bericht te staan!
x Isabel
Ik droom de laatsts tijd echt niet leuk… ik ben altijd in Belgie in mijn dromen en heb ruzien met verschillende mensen over vanalles en nog wat en mijn leven is echt een mesthoop, in die dromen!
Ik heb nu ook een loopneus, terwijl het hier eigl wel zo warm is dat je na een halfuurk gewoon neer te zitten alweer een douche moet nemen omdat je aan't zweten bent. =)
Mijn vriendin Hannah is gisteren verjaard. 's Avonds zijn we bij haar thuis (in haar ondertussen 'nieuwe familie') zelgemaakte pizza en taart gaan eten. (Dé ingrediënten voor een geslaagde verjaardag blijkbaar =p).
Ze is vorige week donderdag van gezin veranderd, nadat Tainà, een vriendin uit mijn klas, gezegd had dat ze wel opnieuw een uitwisselingsstudent in haar huis wilde hebben. En natuurlijk ook omdat ze Hannah een toffe vindt…
Dit is natuurlijk (tot nu toe) ook wel leuk voor mij hé. Als ik de jongens in mijn huis beu ben, dan ga ik naar Hannaah en Tainá, die twwe oudere zussen heeft.
Overdag ben ik met de school van Hannah en Magdalena mee op een soort van excursie geweest, een beetje buiten de stad, in de buurt van de ´fazenda´(landshuis-boerderij) van hun school.
We moesten in groepjes van zes, vergezeld van een map en een kompas de juiste weg vinden, door de mato en de mata! 'Mato' dat is een plaats met veel hoge ´grondbegroeiing, zoals hoog gras, planten, enz.
'Mata' dat is een soort van bos, met veel bomen, Aloë Vera -planten in dit geval en lianen. Het is er heel dicht begroeid, maar de zon komt er op sommige plaatsen wel door. Laten we zeggen dat het er moeilijk is om de weg terug te vinden! Hahahah.
Al bij al was het ook wel een zware ´tocht´, omdat het zo warm was én omdat we heel de tijd onze rugzakken met eten en drinken moetsen çeesleuren.
Op het einde van de dag was er dan gelukkig toch de gelegenheid om een modderig rivierbad te nemen!! =) Daar heb ik wel niet aan deel genomen, omdat ik net zoals de twee andere niet brasiliaansen niet wist dat er een beetje verder een rivier wàs! Hhaha.
Zondag ben ik bijna heel de tijd in het huis van Tainá geweest en ben ´s avonds voor de eerste keer mee naar de misdienst in de kerk geweest!
Ze was anders (allé, dat veronderstel ik toch) dan de meeste kerdiensten in België. Op bepaalde momenten moet je bvb elkaars hand vatspakken of iedereen omhelsen ... maar ik denk toch dat één keer genoeg was voor mij. Tegen het einde viel ik écht een beetje in slaap en voelde een grote neiging om weg te draaien of over te geven. (Dat laatste kwam wss wel niet door de dienst zelf, maar eerder door de warmte of airco.)
De rest van mijn 'spannende avonturen' komen wss in het volgende bericht te staan!
x Isabel
donderdag 25 oktober 2007
ieniemienie update
Ik ben eigenlijk echt zonen "dude" hé! (Bedankt Katelijne voor de reactie…)
Schrijf ik eens iets in het Portugees op mijn weblog, om te laten zien 'wat ik al kan' =D haha, en ook omdat het wel grappig is dat er veel mensen niet weten wat er staat.
Maar ik vergeet natuurlijk dat mijn 'braziliaanse mama' wel Portugees kan en ook af en toe mijn weblog belijkt!
Ff de vertaling van mijn bericht mss:
Ik had geschreven dat mijn jongste broer veel met onze hond praat. Soms lijkt het wel alsof hij vaker tegen 'hem' praat dan tegen mij. Raar, maar ik moet het maar aanvaarden zeker?
Wow, ik heb nog iets raar meegemaakt deze week. Op weg naar de Portugese les kwam ik voorbij een huis dat ze aan het verbouwen zijn (er stonden nog geen ramen en deuren in). In een vd openingen, vlak bij de straatkant, stond er een man van rond de dertig, zonder broek aan, met zijn gezicht naar de straatkant en mij aan te staren! Natuurlijk keek ik terug, want ik kon mijn ogen eerstn niet geloven. Gelukkig had hij wel een hand voor zijn …… . Het leek echt alsof hij zich in zijn eigen badkamer bevond en nog niet goed wakker was!
Voor de rest nog steeds alles goed met mij hier.
dikke kus!! Isabel
(PS: ik mis u ook hoor katelijne!! Soms droom ik ook dat ik ineens terug in België ben.)
Schrijf ik eens iets in het Portugees op mijn weblog, om te laten zien 'wat ik al kan' =D haha, en ook omdat het wel grappig is dat er veel mensen niet weten wat er staat.
Maar ik vergeet natuurlijk dat mijn 'braziliaanse mama' wel Portugees kan en ook af en toe mijn weblog belijkt!
Ff de vertaling van mijn bericht mss:
Ik had geschreven dat mijn jongste broer veel met onze hond praat. Soms lijkt het wel alsof hij vaker tegen 'hem' praat dan tegen mij. Raar, maar ik moet het maar aanvaarden zeker?
Wow, ik heb nog iets raar meegemaakt deze week. Op weg naar de Portugese les kwam ik voorbij een huis dat ze aan het verbouwen zijn (er stonden nog geen ramen en deuren in). In een vd openingen, vlak bij de straatkant, stond er een man van rond de dertig, zonder broek aan, met zijn gezicht naar de straatkant en mij aan te staren! Natuurlijk keek ik terug, want ik kon mijn ogen eerstn niet geloven. Gelukkig had hij wel een hand voor zijn …… . Het leek echt alsof hij zich in zijn eigen badkamer bevond en nog niet goed wakker was!
Voor de rest nog steeds alles goed met mij hier.
dikke kus!! Isabel
(PS: ik mis u ook hoor katelijne!! Soms droom ik ook dat ik ineens terug in België ben.)
maandag 22 oktober 2007
Estranjo…
Meu irmão mais novo gosta de falar com meu cachorro!!
As vezes eu acho que ele fala mais com ele que comigo!
Estranjo… mas eu preciso aceitar =)
Beijos xx javascript:void(0)
As vezes eu acho que ele fala mais com ele que comigo!
Estranjo… mas eu preciso aceitar =)
Beijos xx javascript:void(0)
donderdag 18 oktober 2007
Zaterdag geschreven.
Oi! Bom dia! =D
Alles goed met mij hier in Brazil. Eergisteren (donderdag) voelde ik mij voor de eerste keer echt volledig 'thuis'. Het heeft namelijk heel de dag geregend en het was ook ietsje kouder... =P. Daardoor kon ik wel niet gaan tennissen en ben ik ook uitgegleden en superhard op mijn poep gevallen 'in front of' negen mensen (toen mijn broer me had afgezet voor de Portugese les en ik het halletje van het gebouw binnenliep). Maar zelfs dat kon mijn harmonische gevoel van 'thuiszijn' niet verstoren. Hahah
Zoals elke uitwisselingsstudent heb ik na twee maanden ook wel een beetje mijn ups en downs. Gelukkig zijn die downs niet zo diep, maar af en toe heb ik wel heimwee naar Antwerpen, België, sommige mensen en ja, als ik mij hier verveel en alleen ben dan voel ik me ook nt zo goed. Het is voorlopig wel nog maar in heel weinige mate dat ik dit heb, maar toch.
Gisteren voelde ik mij wel echt goed! 's Morgens hadden we met school een soort van 'bezinningsvoormiddag' in een kerk. (Tssn haakjes 'kerk', dat zou even goed een schoolkantine geweest kn zijn, want 'antieke' kerken zoals we er in Europa hebben, dat bestaat niet in Dourados.) Het was enkel met de mensen van mijn klas (die wilden komen, want nt iedereen was er) en we hebben gezongen -ok, de leraar met gitaar heeft eigl gezongen-, er was een pastoor die ons iets kwam vertellen over zijn ervaring met de relatie tssn liefde en God, we hebben ook wat slides bekeken op ne powerpoint en 'spelletjes' gedaan om uzelf beter te leren kennen enzo. Maar ik vond het wel nog leuk! =D Iedereen moest ook een 'salgado' meebrengen (iets van hapjes), die we dan rond half negen hebben opgegeten, daarna moest iedereen een poppetje in klei maken en dan was het ongeveer half 11 en tijd om naar huis te gaan. (Soms kan het leven toch simpel zijn hé :p)
's Middags ben ik bij Taina blijven eten, een vriendin van't school, die vorig een meisje uit Duitsland in haar huis heeft gehad en zelf in januari voor een jaar naar Duitsland gaat. Het was de eerste keer dat ik haar vader zag en die was heel geïnteresseerd in België en wat ik vond van 'zijn' land. (De meeste brazilianen denken trouwens dat de Europeanen een negatief beeld hebben van Brazilië. Waarom weet ik ook nt echt, wss omdat er veel corruptie is en veel favela's in de grote steden. Ik had in ieder geval geen negatief beeld vn dit land voor ik vertrok.)
's Avonds rond negen u had ik een intervieuw op de universiteit Unigran. De mama van een vriend van m'n broer geeft les aan de richting journalisme en tijdens haar les had ze mij dan meegenomen zodat de studenten vragen konden stellen over België en over de verschillen tussen België en Brazilië. Het waren ongeveer 20 studenten die allerlei vragen stelden (allemaal in't Portugees !! =D) , de oudere mannen wat meer over de economische activiteit of de werking vd regering, de meisjes wat meer over de 'mode-verschillen' en Belgische jongens! Hahahaha. Ik vond het wel leuk. Tegen volgende week moeten ze er een werk van maken en krijg ik ze te zien!
Daarna ben ik nog naar Skol-bar geweest met m'n vriendinne van 't school (en m'n broers waren er ook). Er was superveel volk, dus amper plaats om te bewegen.
Vandaag ben ik met de meisjes van m'n klas bij Stephanie thuis geweest. Het was haar verjaardag en we hebben eigl vooral eerst gegeten en daarna in de zon gelegen. Degenen die naar Porto Seguro geweest waren, wilden om een of andere reden nog bruiner worden en ik ben vooral een beetje roze geworden. =)
'S avonds was er nog een barbecue bij Stephanie, maar ik ben niet langer gebleven, want had Hannah beloofd iets samen met haar te doen. Ze heeft het nu een beetje moeilijk omdat ze van gezin gaat veranderen (in het gezin waar ze nu zit voelt ze zich nt zo goed, vooral omdat haar zus van 16 echt nooit tegen haar praat of geïnteresseerd is in Hannah). We zijn gewoon thuis gebleven en hebben tv gekeken.
Tegen 3u ofzo heb ik de taxi gebeld, die me dan naar huis heeft gebracht. Ik kon ook bij Hannah blijven slapen… maar dat was onmogelijk… want ik had mijn lenzenpotjes niet bij! (Soms kan het leven ook ingewikkeld zijn.)
Tssn haakjes, de taxi, dat is gewoon één van m'n broers hoor. =) Het is wel handig dat ik eigl echt altijd op mijn familie kan rekenen als ik ergens nrtoe moet worden gebracht of opgehaald moet worden. Maar soms voel ik me echt een kleine baby. Ik bedoel, in België deed ik bijna alles met de fiets. Maar de gewoontes zijn hier gewoon anders. Bijna iedereen die ik ken wordt bvb naar school gebràcht, (of gaat te voet). Maar 's avonds met de fiets of te voet gaan is gewoon veel te gevaarlijk omdat er altijd wel iemand in de buurt kan zijn die u wil overvallen. (Gelukkig is dat nog nt gebeurd.)
Voor de rest heb ik niet zo veel meer te vertellen.
Er zijn wel nog dingen, maar die zal ik in een volgend bericht zetten.
Xxxxxx Isabel
Alles goed met mij hier in Brazil. Eergisteren (donderdag) voelde ik mij voor de eerste keer echt volledig 'thuis'. Het heeft namelijk heel de dag geregend en het was ook ietsje kouder... =P. Daardoor kon ik wel niet gaan tennissen en ben ik ook uitgegleden en superhard op mijn poep gevallen 'in front of' negen mensen (toen mijn broer me had afgezet voor de Portugese les en ik het halletje van het gebouw binnenliep). Maar zelfs dat kon mijn harmonische gevoel van 'thuiszijn' niet verstoren. Hahah
Zoals elke uitwisselingsstudent heb ik na twee maanden ook wel een beetje mijn ups en downs. Gelukkig zijn die downs niet zo diep, maar af en toe heb ik wel heimwee naar Antwerpen, België, sommige mensen en ja, als ik mij hier verveel en alleen ben dan voel ik me ook nt zo goed. Het is voorlopig wel nog maar in heel weinige mate dat ik dit heb, maar toch.
Gisteren voelde ik mij wel echt goed! 's Morgens hadden we met school een soort van 'bezinningsvoormiddag' in een kerk. (Tssn haakjes 'kerk', dat zou even goed een schoolkantine geweest kn zijn, want 'antieke' kerken zoals we er in Europa hebben, dat bestaat niet in Dourados.) Het was enkel met de mensen van mijn klas (die wilden komen, want nt iedereen was er) en we hebben gezongen -ok, de leraar met gitaar heeft eigl gezongen-, er was een pastoor die ons iets kwam vertellen over zijn ervaring met de relatie tssn liefde en God, we hebben ook wat slides bekeken op ne powerpoint en 'spelletjes' gedaan om uzelf beter te leren kennen enzo. Maar ik vond het wel nog leuk! =D Iedereen moest ook een 'salgado' meebrengen (iets van hapjes), die we dan rond half negen hebben opgegeten, daarna moest iedereen een poppetje in klei maken en dan was het ongeveer half 11 en tijd om naar huis te gaan. (Soms kan het leven toch simpel zijn hé :p)
's Middags ben ik bij Taina blijven eten, een vriendin van't school, die vorig een meisje uit Duitsland in haar huis heeft gehad en zelf in januari voor een jaar naar Duitsland gaat. Het was de eerste keer dat ik haar vader zag en die was heel geïnteresseerd in België en wat ik vond van 'zijn' land. (De meeste brazilianen denken trouwens dat de Europeanen een negatief beeld hebben van Brazilië. Waarom weet ik ook nt echt, wss omdat er veel corruptie is en veel favela's in de grote steden. Ik had in ieder geval geen negatief beeld vn dit land voor ik vertrok.)
's Avonds rond negen u had ik een intervieuw op de universiteit Unigran. De mama van een vriend van m'n broer geeft les aan de richting journalisme en tijdens haar les had ze mij dan meegenomen zodat de studenten vragen konden stellen over België en over de verschillen tussen België en Brazilië. Het waren ongeveer 20 studenten die allerlei vragen stelden (allemaal in't Portugees !! =D) , de oudere mannen wat meer over de economische activiteit of de werking vd regering, de meisjes wat meer over de 'mode-verschillen' en Belgische jongens! Hahahaha. Ik vond het wel leuk. Tegen volgende week moeten ze er een werk van maken en krijg ik ze te zien!
Daarna ben ik nog naar Skol-bar geweest met m'n vriendinne van 't school (en m'n broers waren er ook). Er was superveel volk, dus amper plaats om te bewegen.
Vandaag ben ik met de meisjes van m'n klas bij Stephanie thuis geweest. Het was haar verjaardag en we hebben eigl vooral eerst gegeten en daarna in de zon gelegen. Degenen die naar Porto Seguro geweest waren, wilden om een of andere reden nog bruiner worden en ik ben vooral een beetje roze geworden. =)
'S avonds was er nog een barbecue bij Stephanie, maar ik ben niet langer gebleven, want had Hannah beloofd iets samen met haar te doen. Ze heeft het nu een beetje moeilijk omdat ze van gezin gaat veranderen (in het gezin waar ze nu zit voelt ze zich nt zo goed, vooral omdat haar zus van 16 echt nooit tegen haar praat of geïnteresseerd is in Hannah). We zijn gewoon thuis gebleven en hebben tv gekeken.
Tegen 3u ofzo heb ik de taxi gebeld, die me dan naar huis heeft gebracht. Ik kon ook bij Hannah blijven slapen… maar dat was onmogelijk… want ik had mijn lenzenpotjes niet bij! (Soms kan het leven ook ingewikkeld zijn.)
Tssn haakjes, de taxi, dat is gewoon één van m'n broers hoor. =) Het is wel handig dat ik eigl echt altijd op mijn familie kan rekenen als ik ergens nrtoe moet worden gebracht of opgehaald moet worden. Maar soms voel ik me echt een kleine baby. Ik bedoel, in België deed ik bijna alles met de fiets. Maar de gewoontes zijn hier gewoon anders. Bijna iedereen die ik ken wordt bvb naar school gebràcht, (of gaat te voet). Maar 's avonds met de fiets of te voet gaan is gewoon veel te gevaarlijk omdat er altijd wel iemand in de buurt kan zijn die u wil overvallen. (Gelukkig is dat nog nt gebeurd.)
Voor de rest heb ik niet zo veel meer te vertellen.
Er zijn wel nog dingen, maar die zal ik in een volgend bericht zetten.
Xxxxxx Isabel
zaterdag 13 oktober 2007
Fotoo's
Hey liefste mensen,
Ik heb dus een paar foto's geplaatst in het bericht hieronder.
Ze zijn niet zo heel goed, ik weet het en ze zijn ook nogal klein (maar als ik ze er in een groter formaat wil opzetten, loopt mijn computer vast enz.)
Dus, klein maar fijn... wees blij dat je eindelijk ... euhm-euhm-... foto-bewonderaar kan zijn! :p
(haha, mijn Nederlands is precies wat aan het verslechteren =D)
De eerste foto dateert al van een paar weken geleden: Hannah bij haar zwembad.
Foto 2 is een artistieke foto (wat het eigl voorstelt weet ik zelf ook niet, het lijkt een soort van molshoop), getrokken door Hannah in het veld waar we doorwandelen als we naar de tennis gaan.
Foto3 en 4: Magdalena en ik zijn de verjaardagsslinger (met foto's van mezelf :p) die mijn mama me had opgestuurd aan het ophangen in mijn kamer, òp mijn verjaardag. Foto 5 is het resultaat, hij hangt boven mijn bed.
Foto 6 en 7: zo ziet mijn 'cidade' Dourados eruit! = Veel groen van de toch wel vele bomen die er zijn, veel rood van de rode aarde op de grond, blauw van de lucht en geel van de straatstenen. Mijn stad is dus niet zo heel proper als je kunt zien op de tweede foto! :p, een groot verschil met Europa.
Daaronder twee foto's die getrokken zijn toen ik en Hannah terug naar huis liepen van de tennisles. Woehoew, wat zijn we professioneel =).
Foto 10 is nog een vb. van Hannah's creatieve fotografeertalent, een boompje in het nu al beroemde of beruchte (waarom zou ik nt weten, maar dat klinkt wel goed hé) 'veld op weg naar de tennisclub'.
Dan volgen er nog twee foto's die ik 's morgens op weg naar school heb getrokken. De eerste is gewoon om uhm, jullie een beeld te geven van de straten en het verkeer, op de tweede foto bevindt zich aan de rechterkant Imaculada, en de ingang waarvoor ik elke morgen wordt afgezet door een van mijn broers of mijn papa.
De twee allerlaatste foto's zijn getrokken op de 'CTG'-avond waar mijn zusje heeft gedanst. (Ze is het meest linkse meisje op de laatste foto!)
Voor de rest gaat alles hier ook nog steeds goed met mij.
Nog ff over die bomen mss. Ik heb onlangs dus ontdekt dat er echt veel bomen in mijn stad staan! Toch in de straten waar ik doorwandel op weg van school naar huis, of van mijn huis naar Hannah's huis. Die laaste route nam ik dus een paar dagen geleden, waarbij ik zoveel mogelijk bomen probeerde te vermijden. (Waarom zult u zich mss afvragen? Wel, in de bomen zitten véél vogels -vooral duiven enzo- enneh die laten nogal veel 'vallen'... als je snapt wat ik bedoel. De laatste keer toen ik ging lopen is er dus zoiets op mij 'gevallen'.) Vandaar dat ik probeerde er niet meer onder te lopen. Conclusie: het lukt echt niet. =D
De vakantie is bijna gedaan... mijn vriendinnen keren bijna terug uit Porto Seguro, Eduardo (die niet veel tegen me zegt eigenlijk) is gisteren ook thuisgekomen uit Sao Gabriel en Hannah is vandaag naar de 'casamento' (trouw) met haar familie, dus ik zit vandaag alleen thuis.
We hebben trouwens nog een extra vakantiedag gekregen! =D Maandag gaan alle leerkrachten in heel Brasil niet lesgeven omdat het 'dag vd leerkracht' is ofzo. Ik sta er volledig achter.. woehoew ;)
Tot de volgende!
X Kus Beijos -Isabelala-
Ik heb dus een paar foto's geplaatst in het bericht hieronder.
Ze zijn niet zo heel goed, ik weet het en ze zijn ook nogal klein (maar als ik ze er in een groter formaat wil opzetten, loopt mijn computer vast enz.)
Dus, klein maar fijn... wees blij dat je eindelijk ... euhm-euhm-... foto-bewonderaar kan zijn! :p
(haha, mijn Nederlands is precies wat aan het verslechteren =D)
De eerste foto dateert al van een paar weken geleden: Hannah bij haar zwembad.
Foto 2 is een artistieke foto (wat het eigl voorstelt weet ik zelf ook niet, het lijkt een soort van molshoop), getrokken door Hannah in het veld waar we doorwandelen als we naar de tennis gaan.
Foto3 en 4: Magdalena en ik zijn de verjaardagsslinger (met foto's van mezelf :p) die mijn mama me had opgestuurd aan het ophangen in mijn kamer, òp mijn verjaardag. Foto 5 is het resultaat, hij hangt boven mijn bed.
Foto 6 en 7: zo ziet mijn 'cidade' Dourados eruit! = Veel groen van de toch wel vele bomen die er zijn, veel rood van de rode aarde op de grond, blauw van de lucht en geel van de straatstenen. Mijn stad is dus niet zo heel proper als je kunt zien op de tweede foto! :p, een groot verschil met Europa.
Daaronder twee foto's die getrokken zijn toen ik en Hannah terug naar huis liepen van de tennisles. Woehoew, wat zijn we professioneel =).
Foto 10 is nog een vb. van Hannah's creatieve fotografeertalent, een boompje in het nu al beroemde of beruchte (waarom zou ik nt weten, maar dat klinkt wel goed hé) 'veld op weg naar de tennisclub'.
Dan volgen er nog twee foto's die ik 's morgens op weg naar school heb getrokken. De eerste is gewoon om uhm, jullie een beeld te geven van de straten en het verkeer, op de tweede foto bevindt zich aan de rechterkant Imaculada, en de ingang waarvoor ik elke morgen wordt afgezet door een van mijn broers of mijn papa.
De twee allerlaatste foto's zijn getrokken op de 'CTG'-avond waar mijn zusje heeft gedanst. (Ze is het meest linkse meisje op de laatste foto!)
Voor de rest gaat alles hier ook nog steeds goed met mij.
Nog ff over die bomen mss. Ik heb onlangs dus ontdekt dat er echt veel bomen in mijn stad staan! Toch in de straten waar ik doorwandel op weg van school naar huis, of van mijn huis naar Hannah's huis. Die laaste route nam ik dus een paar dagen geleden, waarbij ik zoveel mogelijk bomen probeerde te vermijden. (Waarom zult u zich mss afvragen? Wel, in de bomen zitten véél vogels -vooral duiven enzo- enneh die laten nogal veel 'vallen'... als je snapt wat ik bedoel. De laatste keer toen ik ging lopen is er dus zoiets op mij 'gevallen'.) Vandaar dat ik probeerde er niet meer onder te lopen. Conclusie: het lukt echt niet. =D
De vakantie is bijna gedaan... mijn vriendinnen keren bijna terug uit Porto Seguro, Eduardo (die niet veel tegen me zegt eigenlijk) is gisteren ook thuisgekomen uit Sao Gabriel en Hannah is vandaag naar de 'casamento' (trouw) met haar familie, dus ik zit vandaag alleen thuis.
We hebben trouwens nog een extra vakantiedag gekregen! =D Maandag gaan alle leerkrachten in heel Brasil niet lesgeven omdat het 'dag vd leerkracht' is ofzo. Ik sta er volledig achter.. woehoew ;)
Tot de volgende!
X Kus Beijos -Isabelala-
dinsdag 9 oktober 2007
Ik ben eergisterenavond dus met Hannah en mijn broer Fernando (en diens vrienden) naar een pagode-feestje in Jacks geweest.
Het was eigenlijk vrij slecht =S, dus zijn we tegen 23u al doorgegaan (we waren er om 6u, want het begon blijkbaar al om 3u 's middags.) Er waren ook nog wel een paar vriendinnen van vriendinnen daar, dus wanneer ik niet op een stoel zat om versierd te worden door ne gast die blijkbaar politieagent was, of bij mijn broer stond omdat ik en Hannah waren weggevlucht van die politieagent in kwestie, stonden we een beetje te dansen bij de andere meisjes.
'Een beetje' weliswaar, want de muziek was echt niet goed, deels omdat ze werd afgewisseld door slechte techno!
Ahja, de vriend van mijn broer die elke keer wanneer ik hem tegen kom "I love you" zegt, was ook van de partij. =D
Deze keer ging hij iets verder in zijn liefdesverklaringen. Hij zei dat'm met mij wilt trouwen...! Volgens hem ga ik nooit meer weg uit Brazilië en ga ik met hem trouwen. Volgens mij eigenlijk niet, want ik vind dat hij zich nogal raar gedraagt, als hij die dingen zegt. =s Ik ga ook niet trouwen met ne gast die een dochtertje van vier heeft (hij is zelf 25) en die op feestjes met een ander meisje staat te kussen, terwijl hij zijn liefde voor mij verklaart! (Lett. terwijl hij haar hand vast heeft.)
Niet alleen ik ben blijkbaar gewild... ook Hannah is ten huwelijk gevraagd toen ze naar de "cha de panela's" (een dag voor het huwelijk waarbij vrienden en kennissen cadeau's aan het huwelijkspaar geven) ging met haar familie. Er waren daar blijkbaar vijf jongens of mannen die haar heel de tijd aanstaarden. Een van hen heeft haar een brief geschreven en wilde met haar trouwen! =D Dit tot grote ergernis van haar Braziliaanse vader, want die wilt blijkbaar niet dat Hannah hier in Brazilië andere jongens kust, buiten hemzelf. De laatste keer dat Hannah bij mij bleef slapen moest ze bvb naar huis bellen en mij doorgeven om te laten zien dat ze wel echt bij mij was en niet bij haar "namorado" (die ze niet heeft), hahaha!!
Misschien nog ff een shocking weetje om af te sluiten... toen ik in Paraguay was, zag ik er heel veel mensen met moto's rondrijden. Maar niemand van hen droeg een helm! Mijn broer zei toen dat dat niet mocht, van de wet (ja, ik dacht ook dat ik hem verkeerd verstaan had), maar nee, blijkbaar màg dat echt gewoon niet, want de mensen die een helm dragen doen dat opdat je hun gezicht niet zou kunnen zien. Het zijn dus gangsters (soms ook gemaskerd) die rondrijden met geweren!! =s uhhum. (Ik hepp-p g-geen uh s-schriik hoor!) =P
Dikke slaapwel x
Isabel
Het was eigenlijk vrij slecht =S, dus zijn we tegen 23u al doorgegaan (we waren er om 6u, want het begon blijkbaar al om 3u 's middags.) Er waren ook nog wel een paar vriendinnen van vriendinnen daar, dus wanneer ik niet op een stoel zat om versierd te worden door ne gast die blijkbaar politieagent was, of bij mijn broer stond omdat ik en Hannah waren weggevlucht van die politieagent in kwestie, stonden we een beetje te dansen bij de andere meisjes.
'Een beetje' weliswaar, want de muziek was echt niet goed, deels omdat ze werd afgewisseld door slechte techno!
Ahja, de vriend van mijn broer die elke keer wanneer ik hem tegen kom "I love you" zegt, was ook van de partij. =D
Deze keer ging hij iets verder in zijn liefdesverklaringen. Hij zei dat'm met mij wilt trouwen...! Volgens hem ga ik nooit meer weg uit Brazilië en ga ik met hem trouwen. Volgens mij eigenlijk niet, want ik vind dat hij zich nogal raar gedraagt, als hij die dingen zegt. =s Ik ga ook niet trouwen met ne gast die een dochtertje van vier heeft (hij is zelf 25) en die op feestjes met een ander meisje staat te kussen, terwijl hij zijn liefde voor mij verklaart! (Lett. terwijl hij haar hand vast heeft.)
Niet alleen ik ben blijkbaar gewild... ook Hannah is ten huwelijk gevraagd toen ze naar de "cha de panela's" (een dag voor het huwelijk waarbij vrienden en kennissen cadeau's aan het huwelijkspaar geven) ging met haar familie. Er waren daar blijkbaar vijf jongens of mannen die haar heel de tijd aanstaarden. Een van hen heeft haar een brief geschreven en wilde met haar trouwen! =D Dit tot grote ergernis van haar Braziliaanse vader, want die wilt blijkbaar niet dat Hannah hier in Brazilië andere jongens kust, buiten hemzelf. De laatste keer dat Hannah bij mij bleef slapen moest ze bvb naar huis bellen en mij doorgeven om te laten zien dat ze wel echt bij mij was en niet bij haar "namorado" (die ze niet heeft), hahaha!!
Misschien nog ff een shocking weetje om af te sluiten... toen ik in Paraguay was, zag ik er heel veel mensen met moto's rondrijden. Maar niemand van hen droeg een helm! Mijn broer zei toen dat dat niet mocht, van de wet (ja, ik dacht ook dat ik hem verkeerd verstaan had), maar nee, blijkbaar màg dat echt gewoon niet, want de mensen die een helm dragen doen dat opdat je hun gezicht niet zou kunnen zien. Het zijn dus gangsters (soms ook gemaskerd) die rondrijden met geweren!! =s uhhum. (Ik hepp-p g-geen uh s-schriik hoor!) =P
Dikke slaapwel x
Isabel
zondag 7 oktober 2007
Met dank aan Charlotte De Buck...
... word ik verplicht nog eens een update te doen van de afgelopen dagen! =)
Vandaag... is, tot nu toe, gewoon een lazy dag. Het is half vier in de namiddag en ik loop nog steeds in mijn pyjama rond, net zoals mijn zus en broer, die nu wss allenei ergens voor tv zitten. Mijn mama is in de keuken een soort van 'compote' van goiaba aan het maken (een fruitsoort, die ik nt zo lekker vind) en mijn papa zit ernaast aan de keukentafel ajuinen te schillen. (Wat hij gaat maken, weet ik nog niet, maar ik hoop wel dat die niet onder de goiaba's gemengd gaan worden... waarschijnlijk wilt hij een brood met hespjes en ajuinen maken ofzo. Dat doet hij graag 'speciale broden' maken. Mijn laatste ervaring met zijn laatstgemaakt brood was wel iets minder leuk. Er zaten stukjes hesp, kaas en wss ook ajuin in en ik had er bij het ontbijt choco op gesmeerd.. =S)
Vorige week maandag ben ik dus verjaard, de dag van de volwassenheid was aangebroken! 'S morgens kreeg ik van mijn 'ouders' een gouden kettingkje, waar een plakkaatje aanhing met de afbeelding v/e engeltje en op de achterkant mijn naam. Ik vond het eerst niet mooi, maar heb mezelf verplicht eraan gewoon te worden en heb het ondertussen wel al vrij veel gedragen. Van mijn broers en zus heb ik niks gekregen, behalve een kus. =)
In de namiddag zijn er een paar vriendinnen langsgekomen om 's avonds mee pizza en taart te eten. En índerdaad...! in Brazilië hebben ze naats de traditionele pizza's ook zoete pizza's met fruit en gecondeceerde melk, met chocolade en kokosnoot, met banaan, kaneel en gecondenceerde melk, enz. Amaai, we hadden veel te veel pizza's zodat we er twee dagen later nog van konden eten!
Van Hannah en Magdalena had ik ene zelfgemaakt volkoren brood gekregen. =D Gemaakt met Duitse gist en volgens het recept van Hannah's mama. Van Rafaela heb ik ook nog oorbellen gekregen.
Die avond ben ik supermoe in mijn bed gekropen... en moest de volgende morgen niet naar school gaan! =)
Dinsdag had ik weer Portugese les en daarna tennisles. Woensdagnamiddag heb ik nog een wedstrijd gespeeld tegen een meisje van mijn 'poule' voor het tornooi, die ik verloren heb.
Donderdag na de tennisles nóg een wedstrijd gespeeld, die ik gewonnen heb! En vrijdagnamiddag ben ik met Hannah naar et 'centrum' geweest, omdat ze sandalen wilde kopen, die we niet hebben gevonden. Amaai, ik voelde mij ook niet zo goed die namiddag. Buiten was het meer dan veertig graden en in de winkels was er altijd airconditioning... waardoor ge bijna terstond (bestaat dat woord eigenlijk?) een verkoudheid zou krijgen!
'S avonds ben ik nog met Fernando gaan joggen... 6 rondjes, dat is iets meer dan een halfuur lopen. Maar (volgens Fernando) door de warmte ging ook dat kei moeilijk. Toen we terug thuis kwamen ben ik met kleren enal in't zwembad gedoken. Dat deed wel goed! =)
Daarna is Hannah nog naar ons thuis gekomen om met mij en Fernando een film te zien. We hadden BABEL gehuurd, maar konden maar de helft van de film zien omdat de rest van de dvd gewoon niet werkte. (Goed zene, dat was al de tweede keer dat we een dvd in die videotheek hadden gehuurd die nt werkte! Bovendien hebben ze in die videotheek echt zó weinig films! Veel goeds is er dus niet aan.... haha. Daarom dat ik ook zo verschoot toen ik.... raraa - het is een Belgische film, me Belgische acteurs,... - in de rekken zag staan! Ik heb het (natuurlijk :P) over 'De zaak Alzheimer'! Er stond op de hoes "um filme de Van Erick Van Looi" , haha.)
Gelukkig hadden we nog een tweede film gehuurd, "letras e musicas", met Hugh Grant die liedjes componeert en nogal veel met zijn poep shaked. Om te lachen dus.
Zaterdag in de namiddag ben ik met mijn ouders en Fernando naar 'Shopping China' (het grote grootwarenhuis in Paraguay) geweest om een tennisracket te kopen, wat ik wel nodig heb eigenlijk. (Tot nu toe had ik altijd dat van de leraar gebruikt.) Ik heb ook nog chocolade van Guylain voor mijn familie gekocht, de enige Belgische chocolade die ze daar hadden. Maar daar was ik al gelukkig mee! =D
In het terug naar huis rijden (wat iets meer dan een uur duurt), zat mijn broer aan het stuur van onze 'little truck'(of grote jeep) en mijn papa naast mij op de achterbank, wat echt wel een grappig zicht was! Op een bepaald moment kwamen we een controlepost tegen. Alle auto's werden gecontroleerd of ze niet teveel hadden gekocht in Paraguay (waar alles taxvrij is), dat was gelukkig niet het geval. We hadden ook geen grote hoeveelheden alcohol bij of dodelijke wapens. Het gevaarlijkste voorwerp was wss wel mijn tennisracket, dat ze gelukkig niet in beslag hebben genomen... ze moesten eens proberen! =P
Gisterenavond heb ik niks meer gedaan. Aangezien mijn andere broer, Eduardo in São Gabriël zit(stad waar mijn familie vier jaar geleden woonde) voor een paar dagen, heb ik precies wel minder te doen. Haha. Ik ben om 11 u gaan slapen en vanmorgen om 1u opgestaan! (ik slaap hier dus langer dan bij de moemoe =P). Maar mss was dat wel nodig...
Ik moet nu afsluiten, want Hannah is net gearriveerd.
Wer gaan straks samen naar een Pagode feestje in Jack's. Woehoew, nu mag ik zelfs legaal binnen! =)
Dikke kusjes xxxxxxxxxxx
Isabel!
PS: de foto's komen eraan... =)
Vandaag... is, tot nu toe, gewoon een lazy dag. Het is half vier in de namiddag en ik loop nog steeds in mijn pyjama rond, net zoals mijn zus en broer, die nu wss allenei ergens voor tv zitten. Mijn mama is in de keuken een soort van 'compote' van goiaba aan het maken (een fruitsoort, die ik nt zo lekker vind) en mijn papa zit ernaast aan de keukentafel ajuinen te schillen. (Wat hij gaat maken, weet ik nog niet, maar ik hoop wel dat die niet onder de goiaba's gemengd gaan worden... waarschijnlijk wilt hij een brood met hespjes en ajuinen maken ofzo. Dat doet hij graag 'speciale broden' maken. Mijn laatste ervaring met zijn laatstgemaakt brood was wel iets minder leuk. Er zaten stukjes hesp, kaas en wss ook ajuin in en ik had er bij het ontbijt choco op gesmeerd.. =S)
Vorige week maandag ben ik dus verjaard, de dag van de volwassenheid was aangebroken! 'S morgens kreeg ik van mijn 'ouders' een gouden kettingkje, waar een plakkaatje aanhing met de afbeelding v/e engeltje en op de achterkant mijn naam. Ik vond het eerst niet mooi, maar heb mezelf verplicht eraan gewoon te worden en heb het ondertussen wel al vrij veel gedragen. Van mijn broers en zus heb ik niks gekregen, behalve een kus. =)
In de namiddag zijn er een paar vriendinnen langsgekomen om 's avonds mee pizza en taart te eten. En índerdaad...! in Brazilië hebben ze naats de traditionele pizza's ook zoete pizza's met fruit en gecondeceerde melk, met chocolade en kokosnoot, met banaan, kaneel en gecondenceerde melk, enz. Amaai, we hadden veel te veel pizza's zodat we er twee dagen later nog van konden eten!
Van Hannah en Magdalena had ik ene zelfgemaakt volkoren brood gekregen. =D Gemaakt met Duitse gist en volgens het recept van Hannah's mama. Van Rafaela heb ik ook nog oorbellen gekregen.
Die avond ben ik supermoe in mijn bed gekropen... en moest de volgende morgen niet naar school gaan! =)
Dinsdag had ik weer Portugese les en daarna tennisles. Woensdagnamiddag heb ik nog een wedstrijd gespeeld tegen een meisje van mijn 'poule' voor het tornooi, die ik verloren heb.
Donderdag na de tennisles nóg een wedstrijd gespeeld, die ik gewonnen heb! En vrijdagnamiddag ben ik met Hannah naar et 'centrum' geweest, omdat ze sandalen wilde kopen, die we niet hebben gevonden. Amaai, ik voelde mij ook niet zo goed die namiddag. Buiten was het meer dan veertig graden en in de winkels was er altijd airconditioning... waardoor ge bijna terstond (bestaat dat woord eigenlijk?) een verkoudheid zou krijgen!
'S avonds ben ik nog met Fernando gaan joggen... 6 rondjes, dat is iets meer dan een halfuur lopen. Maar (volgens Fernando) door de warmte ging ook dat kei moeilijk. Toen we terug thuis kwamen ben ik met kleren enal in't zwembad gedoken. Dat deed wel goed! =)
Daarna is Hannah nog naar ons thuis gekomen om met mij en Fernando een film te zien. We hadden BABEL gehuurd, maar konden maar de helft van de film zien omdat de rest van de dvd gewoon niet werkte. (Goed zene, dat was al de tweede keer dat we een dvd in die videotheek hadden gehuurd die nt werkte! Bovendien hebben ze in die videotheek echt zó weinig films! Veel goeds is er dus niet aan.... haha. Daarom dat ik ook zo verschoot toen ik.... raraa - het is een Belgische film, me Belgische acteurs,... - in de rekken zag staan! Ik heb het (natuurlijk :P) over 'De zaak Alzheimer'! Er stond op de hoes "um filme de Van Erick Van Looi" , haha.)
Gelukkig hadden we nog een tweede film gehuurd, "letras e musicas", met Hugh Grant die liedjes componeert en nogal veel met zijn poep shaked. Om te lachen dus.
Zaterdag in de namiddag ben ik met mijn ouders en Fernando naar 'Shopping China' (het grote grootwarenhuis in Paraguay) geweest om een tennisracket te kopen, wat ik wel nodig heb eigenlijk. (Tot nu toe had ik altijd dat van de leraar gebruikt.) Ik heb ook nog chocolade van Guylain voor mijn familie gekocht, de enige Belgische chocolade die ze daar hadden. Maar daar was ik al gelukkig mee! =D
In het terug naar huis rijden (wat iets meer dan een uur duurt), zat mijn broer aan het stuur van onze 'little truck'(of grote jeep) en mijn papa naast mij op de achterbank, wat echt wel een grappig zicht was! Op een bepaald moment kwamen we een controlepost tegen. Alle auto's werden gecontroleerd of ze niet teveel hadden gekocht in Paraguay (waar alles taxvrij is), dat was gelukkig niet het geval. We hadden ook geen grote hoeveelheden alcohol bij of dodelijke wapens. Het gevaarlijkste voorwerp was wss wel mijn tennisracket, dat ze gelukkig niet in beslag hebben genomen... ze moesten eens proberen! =P
Gisterenavond heb ik niks meer gedaan. Aangezien mijn andere broer, Eduardo in São Gabriël zit(stad waar mijn familie vier jaar geleden woonde) voor een paar dagen, heb ik precies wel minder te doen. Haha. Ik ben om 11 u gaan slapen en vanmorgen om 1u opgestaan! (ik slaap hier dus langer dan bij de moemoe =P). Maar mss was dat wel nodig...
Ik moet nu afsluiten, want Hannah is net gearriveerd.
Wer gaan straks samen naar een Pagode feestje in Jack's. Woehoew, nu mag ik zelfs legaal binnen! =)
Dikke kusjes xxxxxxxxxxx
Isabel!
PS: de foto's komen eraan... =)
donderdag 27 september 2007
18 is een mooie leeftijd... :)
Maar 17 ook!! Hahahahahaaaaa....
Vanaf morgen ga ik mijn laatste weekend als minderjarige tegemoet ;) Woehoew, wie weet wat dat zal geven?! Huahuahuahuahua (tssn haakjes, ik verschoot ook de eerste keer dat ik dit las, maar de 'huahua' is de braziliaanse msn- lach, HAhaahhaha.)=D
Ik heb gisteren ook mijn tweede tennismatch gewonnen. :) Het was tegen Juliana, een meisje uit mijn groep (ze is veertien, ok , mss speelt dat ook wel wat mee), en ze is ongeveer op dezelfde moment als ik begonnen. Maar ze is wel goed hoor...
Vandaag heb ik mijn eerste verjaardagscadeautje opengemaakt!! :D
(Ik kon nt echt wachten tot maandag...)
Dankuwel, tante Isabel (en Aïssa, Elena en Max) voor de kussensloop! Het is echt een leuk cadeau!! :) ik wilde eigenlijk altijd al zo'n kussensloop met een gedichtje hebben. Nu ga'k een extra-large kussen moeten gaan kopen om erin te steken!
Het is ook grappig dat niemand van mijn gezin verstaat wat erop staat, maar kheb het al vertaald voor hen.
Slaapwel, boa noite pra todos!
(En voor degenen die deze week met hun univ of hogeschool zijn begonnen: Proficiat! en ik ben toch stiekem wel een beetje jaloers.... want het school is hier momenteel zo saai dat ik zelfs jaloers wordt op degenen die iets serieus mógen studeren =)
Dikke kus ;) BJinhusss xxxxxxxx
Chabelita
Vanaf morgen ga ik mijn laatste weekend als minderjarige tegemoet ;) Woehoew, wie weet wat dat zal geven?! Huahuahuahuahua (tssn haakjes, ik verschoot ook de eerste keer dat ik dit las, maar de 'huahua' is de braziliaanse msn- lach, HAhaahhaha.)=D
Ik heb gisteren ook mijn tweede tennismatch gewonnen. :) Het was tegen Juliana, een meisje uit mijn groep (ze is veertien, ok , mss speelt dat ook wel wat mee), en ze is ongeveer op dezelfde moment als ik begonnen. Maar ze is wel goed hoor...
Vandaag heb ik mijn eerste verjaardagscadeautje opengemaakt!! :D
(Ik kon nt echt wachten tot maandag...)
Dankuwel, tante Isabel (en Aïssa, Elena en Max) voor de kussensloop! Het is echt een leuk cadeau!! :) ik wilde eigenlijk altijd al zo'n kussensloop met een gedichtje hebben. Nu ga'k een extra-large kussen moeten gaan kopen om erin te steken!
Het is ook grappig dat niemand van mijn gezin verstaat wat erop staat, maar kheb het al vertaald voor hen.
Slaapwel, boa noite pra todos!
(En voor degenen die deze week met hun univ of hogeschool zijn begonnen: Proficiat! en ik ben toch stiekem wel een beetje jaloers.... want het school is hier momenteel zo saai dat ik zelfs jaloers wordt op degenen die iets serieus mógen studeren =)
Dikke kus ;) BJinhusss xxxxxxxx
Chabelita
dinsdag 25 september 2007
Hey,
België staat in de krant! Allé, niet echt in de krant, maar in een belangrijk cultureel en politiek verantwoord Brazilaans tijdschrift (VEJA genaamd). Het is een vrij klein artikel en gaat over de mogelijke splitsing van België...De titel van het artikel luid: "Outro país que pode sumir do mapa da europa..." (Nog een land dat kan verdwijnen op de kaart van Europa.)
Het maakte me eerlijk gezegd een beetje ongerust. (=S) Als jullie willen dat ik nog terugkom, zorg dan dat er ook een lànd is hé, waar ik naar kan terugkeren!
Dat was de tweede keer vandaag dat België ´in de belangstelling stond´.
Vandaag op school hebben we ´Hotel Ruanda´gezien, een film over de uitmoording van de "tsutsi's" door de "hutu's" in Ruanda (of Congo) in het jaar 1994. Het was echt een supererge film, gebaseerd op het levensverhaal van een hoteleigenaar en zijn gezin die, gesteund door de blauwhelmen en dankzij zijn connecties met Sabena en België verschillende mensenlevens kan redden, terwijl hij tegelijkertijd de grootste moeite moet doen om zelf niet vermoord te worden. De man is uiteindelijk samen met zijn gezin en twee nichtjes (van wie de ouders ook geood zijn) kunnen vluchten naar België.
Mijn vriendin uit Alemanha, Hannah, is bijna klaar met haar tweede filmpje voor de Duitse televisie... en ik kom erin voor!! Hahah.. binnenkort maak ik dus mijn acteerdebuut in de Duitse cinema-zalen!! :p
Voor de rest... zullen jullie wss nog op foto´s moeten wachten totdat we een nieuwe modem hebben gekocht voor het draadloos internet zodat ik met mijn laptop op't internet kan. Die modem zullen we wss in Paraguay kopen, dus zal je moeten wachten tot we daar nog eens een bezoekje aan brengen... Dat zal in ieder geval niet dit weekend zijn, want dan gaan mijn ouders voor drie dagen naar Bonito, een bijeenkomst van mensen van de bank ofzo. Dat wil zeggen dat mijn ´verjardagsbarbecue´die voor zondag gepland was een beetje wordt uitgesteld. Maar dat betekent ook dat ik een weekend ´alleen´ thuis ben! ;) Mss onverwachts tóch nog een verjaardagsfeestje? :p
Hahaha
Dikke x, Isabelaaaaaaaaaa-haha-haha-ha
België staat in de krant! Allé, niet echt in de krant, maar in een belangrijk cultureel en politiek verantwoord Brazilaans tijdschrift (VEJA genaamd). Het is een vrij klein artikel en gaat over de mogelijke splitsing van België...De titel van het artikel luid: "Outro país que pode sumir do mapa da europa..." (Nog een land dat kan verdwijnen op de kaart van Europa.)
Het maakte me eerlijk gezegd een beetje ongerust. (=S) Als jullie willen dat ik nog terugkom, zorg dan dat er ook een lànd is hé, waar ik naar kan terugkeren!
Dat was de tweede keer vandaag dat België ´in de belangstelling stond´.
Vandaag op school hebben we ´Hotel Ruanda´gezien, een film over de uitmoording van de "tsutsi's" door de "hutu's" in Ruanda (of Congo) in het jaar 1994. Het was echt een supererge film, gebaseerd op het levensverhaal van een hoteleigenaar en zijn gezin die, gesteund door de blauwhelmen en dankzij zijn connecties met Sabena en België verschillende mensenlevens kan redden, terwijl hij tegelijkertijd de grootste moeite moet doen om zelf niet vermoord te worden. De man is uiteindelijk samen met zijn gezin en twee nichtjes (van wie de ouders ook geood zijn) kunnen vluchten naar België.
Mijn vriendin uit Alemanha, Hannah, is bijna klaar met haar tweede filmpje voor de Duitse televisie... en ik kom erin voor!! Hahah.. binnenkort maak ik dus mijn acteerdebuut in de Duitse cinema-zalen!! :p
Voor de rest... zullen jullie wss nog op foto´s moeten wachten totdat we een nieuwe modem hebben gekocht voor het draadloos internet zodat ik met mijn laptop op't internet kan. Die modem zullen we wss in Paraguay kopen, dus zal je moeten wachten tot we daar nog eens een bezoekje aan brengen... Dat zal in ieder geval niet dit weekend zijn, want dan gaan mijn ouders voor drie dagen naar Bonito, een bijeenkomst van mensen van de bank ofzo. Dat wil zeggen dat mijn ´verjardagsbarbecue´die voor zondag gepland was een beetje wordt uitgesteld. Maar dat betekent ook dat ik een weekend ´alleen´ thuis ben! ;) Mss onverwachts tóch nog een verjaardagsfeestje? :p
Hahaha
Dikke x, Isabelaaaaaaaaaa-haha-haha-ha
zondag 23 september 2007
Gewonnen
Hey, Hallo, Hoi, Oi, Ola!!
Is de herfst al begonnen daar in België? Hier is VANDAAG de lente begonnen... (op 23 ipv 21 sept, een beetje raar vind ik zelf maar ja.) Dat wil dus zeggen dat de muggen uit hun nestjes gekropen zijn en Isabel vol muggenbeten staat! Jeuj. Mijn mama heeft mij vanmorgen ook een hele uitleg gegeven over een beaald soort mug die een ziekte overdraagt die vergelijkbaar is met Malaria.. Toevallig was die mug gisteren ook uitgenodigd op het verjaardagsfeestje waar´k naartoe ben geweest! Ge moogt, als ge die ´ziekte´hebt, geen geneesmiddelen of pijnstillers met acetanol nemen, want dat verdunt uw bloed en dan zou het er weleens langs uw poriën en alles kunnen uitlopen! (Weeral hoera.) Voor de zekerheid heeft niemand hier dus pijnstillers in huis met dat bestanddeel.
Wat heb ik de afgelopen dagen nog gedaan? Ahja, ik zal een update geven vanaf dinsdag. toen had ik tennisles in de namiddag, net zoals woensdagnamiddag. (We hadden weer een extra les om te oefenen voor´t tornooi van dit weekend.) Na de tennis hadden we een bijeenkomst van afs om de Portugese lessen die we gaan nemen te bespreken. Alle uitwisselingsstudenten die hier sinds augustus zijn gaan de lessen volgen, behalve Michaëla uit Italië, want zij spreekt al vloeiend Portugees naar´t schijnt. (Allé, ik heb ook wel al gehoord dat ze Spaans, Italiaans en Portugees door elkaar spreekt, Hahaha.) Donderdag hebben we (= dus Hannah, Magdalena, Andy, Lucian en ik) onze eerste les gehad. Deze zullen altijd doorgan op dinsdag en donderdag vlak voor de tennis. De eerste les was echt een beetje te gemakkelijk. We hebben leren tellen (!), onze naam en leeftijd leren zeggen en leren zeggen waar je woont. Voor Lucian (uit de US) en Andy (Duitsland) was de les wel moeilijk denk´k, dus het is eigenlijk voor hen dat we op dit niveau starten. Maar het feit dat zij quasi geen Portugees spreken en ook nog niet veel verstaan, is omdat iedereen Engels tegen hen praat. Het is echt belangrijk dat ge vanaf het begin uw best doet om zelf Portugees te praten! Ik heb dat toch altijd wel proberen doen. Het resultaat is dat ik zelfs met Hannah en Magdalena het meest van de tijd Portugees spreek... wat Hannah´s mama blijkbaar wel heel grappig vond toen ze dat opmerkte. :D
Vrijdagnamiddag ben ik gewoon even bij Hannah thuis geweest, omdat het te warm was om echt iets te doen! Ik ben ook om negen uur ´s avonds gaan slapen omdat ik de volgende dag fit moest zijn voor mijn ´campionata´tegen... Hannah! (Ik denk dat onze trainer er al lang nar had uitgezien om de twee blonde Europese meisjes eens tegenover elkaar te zetten.) Ik ben trouwens gewonnen Hahahha :D, met 8-2, want het was maar één set, gaande tot en met 8. Daarvoor (onze ´wedstrijd´had een uurke of twee vertaging) heb ik nog samen met Hannah de match van een paar andere kinderen geteld. Ik voelde mij kei professioneel :P : ikke in´t Portugees aan´t uitleggen tegen die kindjes dat ze hun voet niet over de lijn mochten zetten enzo bij het opslaan!
In de namiddag ben´k naar de verjaardag van Lucas, vriendje van Rafaela geweest. Dat was op een kleine fazenda niet ver van de stad. Kverschoot wel toen´k hoorde dat Lucas pas achtien wordt, want hij rijdt al lang met den auto en kben er al verschillenden keren met meegereden. Maar das hier allemaal normaal.
Rond 8 uur ben ik naar huis gegaan,douche genomen en samen met mijn broers Hannah en Wudson opgepikt om naar het ´pagode-feestje´te gaan. (Ik zeg feestJE uit gewoonte, maar de party was eigenlijk wel groot.) Toen ik en mijn broers thuis door gingen zei mijn mama, "ik wil van jullie allemaal een kus" en "tchau criaçinha´s" ! Hahaha, dat betekent zoveel als: dag, kleine kindjes.. (want criançinha is het verkleinwoord van criança, dat kind of kleuter ofzo betekent.)
Toen we de plaats van het feestje aankwamen stonden er quasi midden op de weg twee lange rijen auto's aan te schuiven om naar ´binnen´te mogen, want de parking voor de auto´s was binnen in het feestje, dat in openlucht was. Mijn broer had tegen mij en Hannah gezegd om al eerder uit te stappen en naar binnen te gaan, want als ze naar onze leeftijd zouden vragen en ons niet binnen zouden laten, konden we altijd nog met de auto proberen binnen geraken. Maar geen probleem, Hannah is wel nog een jaar jonger als ik, maar ze ziet er ouder uit, dus heb´k die maar laten doorgaan.
Binnen waren er nog meer vriendinnen van mijn school en vrienden van Fernando. Het feestje was echt bangelijk op een bepaald moment. De muziek is beter dan bij ons, live pagode (een versie van de samba), afgewisseld met een beetje techno (niet live :), én alles is in openlucht. Mijn vriendinnen en ik stonden helemaal vooraan, vlakbij het podium te dansen. Na een tijdje wisselden de jongens die stonden te zingen en de muziek (die iederéén vanbuiten kent! nog een verscil, haha)maakten elkaar af. Dus zij die niet meer moesten zingen stonden dan tussen ons te dansen en na een tijdje zelfs met ons. Dit was dus de eerste keer dat ik écht heb gedanst, nog meer dan op festa da boa. Eerst stond iedereen in ne kring en ging er een van die gasten een paar movekes doen. Dan was het Hannah´s beurt die op dat vlak voor niets verlegen is. Stond ze daar wat te shaken in haar zalmkleurig kleedje, al die jongens zot te maken natuurlijk. Toen trok er iemand aan mijn hand om naar´t midden te komen, er weerklonk een hele hoge gil, die niet afkomstig was van mij alleen! (Ik gilde omdat ik het niet wilde en de rest gilde omdat ze het wel wilden, hahaha.) Maar twas echt superleuk. Das ook wel super vind ik dat´k (tot nu toe :p) zo goe overeen kom met mijn broers, want als ik ff alleen zou zijn ofzo, zijn er altijd wel twee mensen met wie´k kan babbelen en mij dan nog amuseer ook. Maar dat alleen staan is tot nu toe nog ni veel gebeurd. Er zijn altijd wel mensen in de buurt die ik van ergens zou moeten kennen en die dan wilen weten wat ik van Brazilië vind, of mij lelijke woorden willen leren, :D. Op een bepaald moment liep ik een beetje rond op het feestje en zag mijn oudste broer staan flirten met eem meisje van mijn klas en mijn andere broer liep net weg met een vriendin van mij. Op zo´n momenten kan ik mijn glimlach echt niet inhouden.
Toen het terug licht begon te worden zijn we naar huis gereden..
Ahja, volgende zondag gaan mijn ouders een churrasco houden voor mijn verjaardag, hier bij ons thuis. Jullie zijn ook allemaal uitgenodigd! (kwestie van niet onbeleefd te zijn hé en niemand te vergeten)
Moesten jullie het niet kunnen maken tegen die datum... 19 augustus geef ik waarschijnlijk nog een feestje! (samen met Felipe, de broer van Rafaela, die binnenkort 19 wordt) Toen ik aan mijn mama vroeg of ze het geen probleem vond dat ik buiten de barbecue bij ons thuis (dat haar idee was), ´zelf´ ook nog een feestje wil geven, zei ze "neenee, want ge wordt maar één keer achtien hé!". (Ik had haar al eens uitgelegd dat de 16e en 18e verjaardag bij ons belangrijker is dan de andere. In Brazilë is het nl de 15e, voor de meisjes toch. Mijn mama heeft het dus goed onthouden. :P Grapje hé.)
Bisous, Tchau, Besos, Beijos, Kusjes!!
En tot de volgende ....
(PS: reacties zijn altijd welkom hé. Ge moogt dat bvb gerust zeggen als ge vindt dat ik teveel onzin schrijf of als ge vragen hebt over iets dat ik heb verteld ofzo!)
Isabelita
Chabelita (is alebei Spaans volgens ne vriend van mij) :P
Bebel (naam van een bekend personage van dé soap die iedereemn volgt, "Parais Tropical", maar zo noemen ze mij ook)
... (vul zelf uw originele alternatief in!)
Is de herfst al begonnen daar in België? Hier is VANDAAG de lente begonnen... (op 23 ipv 21 sept, een beetje raar vind ik zelf maar ja.) Dat wil dus zeggen dat de muggen uit hun nestjes gekropen zijn en Isabel vol muggenbeten staat! Jeuj. Mijn mama heeft mij vanmorgen ook een hele uitleg gegeven over een beaald soort mug die een ziekte overdraagt die vergelijkbaar is met Malaria.. Toevallig was die mug gisteren ook uitgenodigd op het verjaardagsfeestje waar´k naartoe ben geweest! Ge moogt, als ge die ´ziekte´hebt, geen geneesmiddelen of pijnstillers met acetanol nemen, want dat verdunt uw bloed en dan zou het er weleens langs uw poriën en alles kunnen uitlopen! (Weeral hoera.) Voor de zekerheid heeft niemand hier dus pijnstillers in huis met dat bestanddeel.
Wat heb ik de afgelopen dagen nog gedaan? Ahja, ik zal een update geven vanaf dinsdag. toen had ik tennisles in de namiddag, net zoals woensdagnamiddag. (We hadden weer een extra les om te oefenen voor´t tornooi van dit weekend.) Na de tennis hadden we een bijeenkomst van afs om de Portugese lessen die we gaan nemen te bespreken. Alle uitwisselingsstudenten die hier sinds augustus zijn gaan de lessen volgen, behalve Michaëla uit Italië, want zij spreekt al vloeiend Portugees naar´t schijnt. (Allé, ik heb ook wel al gehoord dat ze Spaans, Italiaans en Portugees door elkaar spreekt, Hahaha.) Donderdag hebben we (= dus Hannah, Magdalena, Andy, Lucian en ik) onze eerste les gehad. Deze zullen altijd doorgan op dinsdag en donderdag vlak voor de tennis. De eerste les was echt een beetje te gemakkelijk. We hebben leren tellen (!), onze naam en leeftijd leren zeggen en leren zeggen waar je woont. Voor Lucian (uit de US) en Andy (Duitsland) was de les wel moeilijk denk´k, dus het is eigenlijk voor hen dat we op dit niveau starten. Maar het feit dat zij quasi geen Portugees spreken en ook nog niet veel verstaan, is omdat iedereen Engels tegen hen praat. Het is echt belangrijk dat ge vanaf het begin uw best doet om zelf Portugees te praten! Ik heb dat toch altijd wel proberen doen. Het resultaat is dat ik zelfs met Hannah en Magdalena het meest van de tijd Portugees spreek... wat Hannah´s mama blijkbaar wel heel grappig vond toen ze dat opmerkte. :D
Vrijdagnamiddag ben ik gewoon even bij Hannah thuis geweest, omdat het te warm was om echt iets te doen! Ik ben ook om negen uur ´s avonds gaan slapen omdat ik de volgende dag fit moest zijn voor mijn ´campionata´tegen... Hannah! (Ik denk dat onze trainer er al lang nar had uitgezien om de twee blonde Europese meisjes eens tegenover elkaar te zetten.) Ik ben trouwens gewonnen Hahahha :D, met 8-2, want het was maar één set, gaande tot en met 8. Daarvoor (onze ´wedstrijd´had een uurke of twee vertaging) heb ik nog samen met Hannah de match van een paar andere kinderen geteld. Ik voelde mij kei professioneel :P : ikke in´t Portugees aan´t uitleggen tegen die kindjes dat ze hun voet niet over de lijn mochten zetten enzo bij het opslaan!
In de namiddag ben´k naar de verjaardag van Lucas, vriendje van Rafaela geweest. Dat was op een kleine fazenda niet ver van de stad. Kverschoot wel toen´k hoorde dat Lucas pas achtien wordt, want hij rijdt al lang met den auto en kben er al verschillenden keren met meegereden. Maar das hier allemaal normaal.
Rond 8 uur ben ik naar huis gegaan,douche genomen en samen met mijn broers Hannah en Wudson opgepikt om naar het ´pagode-feestje´te gaan. (Ik zeg feestJE uit gewoonte, maar de party was eigenlijk wel groot.) Toen ik en mijn broers thuis door gingen zei mijn mama, "ik wil van jullie allemaal een kus" en "tchau criaçinha´s" ! Hahaha, dat betekent zoveel als: dag, kleine kindjes.. (want criançinha is het verkleinwoord van criança, dat kind of kleuter ofzo betekent.)
Toen we de plaats van het feestje aankwamen stonden er quasi midden op de weg twee lange rijen auto's aan te schuiven om naar ´binnen´te mogen, want de parking voor de auto´s was binnen in het feestje, dat in openlucht was. Mijn broer had tegen mij en Hannah gezegd om al eerder uit te stappen en naar binnen te gaan, want als ze naar onze leeftijd zouden vragen en ons niet binnen zouden laten, konden we altijd nog met de auto proberen binnen geraken. Maar geen probleem, Hannah is wel nog een jaar jonger als ik, maar ze ziet er ouder uit, dus heb´k die maar laten doorgaan.
Binnen waren er nog meer vriendinnen van mijn school en vrienden van Fernando. Het feestje was echt bangelijk op een bepaald moment. De muziek is beter dan bij ons, live pagode (een versie van de samba), afgewisseld met een beetje techno (niet live :), én alles is in openlucht. Mijn vriendinnen en ik stonden helemaal vooraan, vlakbij het podium te dansen. Na een tijdje wisselden de jongens die stonden te zingen en de muziek (die iederéén vanbuiten kent! nog een verscil, haha)maakten elkaar af. Dus zij die niet meer moesten zingen stonden dan tussen ons te dansen en na een tijdje zelfs met ons. Dit was dus de eerste keer dat ik écht heb gedanst, nog meer dan op festa da boa. Eerst stond iedereen in ne kring en ging er een van die gasten een paar movekes doen. Dan was het Hannah´s beurt die op dat vlak voor niets verlegen is. Stond ze daar wat te shaken in haar zalmkleurig kleedje, al die jongens zot te maken natuurlijk. Toen trok er iemand aan mijn hand om naar´t midden te komen, er weerklonk een hele hoge gil, die niet afkomstig was van mij alleen! (Ik gilde omdat ik het niet wilde en de rest gilde omdat ze het wel wilden, hahaha.) Maar twas echt superleuk. Das ook wel super vind ik dat´k (tot nu toe :p) zo goe overeen kom met mijn broers, want als ik ff alleen zou zijn ofzo, zijn er altijd wel twee mensen met wie´k kan babbelen en mij dan nog amuseer ook. Maar dat alleen staan is tot nu toe nog ni veel gebeurd. Er zijn altijd wel mensen in de buurt die ik van ergens zou moeten kennen en die dan wilen weten wat ik van Brazilië vind, of mij lelijke woorden willen leren, :D. Op een bepaald moment liep ik een beetje rond op het feestje en zag mijn oudste broer staan flirten met eem meisje van mijn klas en mijn andere broer liep net weg met een vriendin van mij. Op zo´n momenten kan ik mijn glimlach echt niet inhouden.
Toen het terug licht begon te worden zijn we naar huis gereden..
Ahja, volgende zondag gaan mijn ouders een churrasco houden voor mijn verjaardag, hier bij ons thuis. Jullie zijn ook allemaal uitgenodigd! (kwestie van niet onbeleefd te zijn hé en niemand te vergeten)
Moesten jullie het niet kunnen maken tegen die datum... 19 augustus geef ik waarschijnlijk nog een feestje! (samen met Felipe, de broer van Rafaela, die binnenkort 19 wordt) Toen ik aan mijn mama vroeg of ze het geen probleem vond dat ik buiten de barbecue bij ons thuis (dat haar idee was), ´zelf´ ook nog een feestje wil geven, zei ze "neenee, want ge wordt maar één keer achtien hé!". (Ik had haar al eens uitgelegd dat de 16e en 18e verjaardag bij ons belangrijker is dan de andere. In Brazilë is het nl de 15e, voor de meisjes toch. Mijn mama heeft het dus goed onthouden. :P Grapje hé.)
Bisous, Tchau, Besos, Beijos, Kusjes!!
En tot de volgende ....
(PS: reacties zijn altijd welkom hé. Ge moogt dat bvb gerust zeggen als ge vindt dat ik teveel onzin schrijf of als ge vragen hebt over iets dat ik heb verteld ofzo!)
Isabelita
Chabelita (is alebei Spaans volgens ne vriend van mij) :P
Bebel (naam van een bekend personage van dé soap die iedereemn volgt, "Parais Tropical", maar zo noemen ze mij ook)
... (vul zelf uw originele alternatief in!)
donderdag 20 september 2007
Nog geen foto´s
Hey beste mensen,
ik heb... al een paar foto´s getrokken van mijn allerliefste en allermooiste Braziliaanse thuisstad. (Allé, ik kan niet garanderen dat´t prachtige foto´s zijn hé :P.) Maar aangezien het draadloos internet nog steeds niet echt werkt én die foto´s op mijn laptop staan... kan ik ze nu niet laten zien.
Sorry.
Beijão, Isabel
ik heb... al een paar foto´s getrokken van mijn allerliefste en allermooiste Braziliaanse thuisstad. (Allé, ik kan niet garanderen dat´t prachtige foto´s zijn hé :P.) Maar aangezien het draadloos internet nog steeds niet echt werkt én die foto´s op mijn laptop staan... kan ik ze nu niet laten zien.
Sorry.
Beijão, Isabel
Abonneren op:
Posts (Atom)