Tennissen, regen en pannekoeken.

Oi- oi- oi- Ola -Ola (dat merk van ijsjes heet hier trouwens anders, ´Kibon´, wat als je het uistpreekt hetzelfde is als 'que bom'-> 'wat goed' =)

Het is vandaag ´dag van de doden´, een feestdag en dus moeten we niet naar school.
Jammer dat het eigenlijk al bijna heel de dag regent, want dan kan je eigenlijk niet veel doen. Allé, uit ondervinding weet ik dat de brazilianen daar niet zo veel problemen mee hebben, want ja, slapen en tv kijken heel de dag lang is ook leuk natuurlijk hé!
Gisterenavond hebben we bij Hannah thuis pannekoeken met kaas en brigadeiro gemaakt! Echt een delicia!! (maar wel zwaar) Brigadeiro, ff ter uitleg, is gecondenceerde melk in een pan op het vuur, gemengd met cacaopoeder (om chocomelk te maken)en margarine.
Woensdagavond had ik mijn zesde tenniswedstrijd.. die ik verloren heb.
Echt jammer, want ik was aan het winnen in het begin. Maar toen, ineens, uit het niets, (allé ja, waarschijnlijk waren ze via de ingang gekomen), stonden er daar twee mensen aan de kant van het eerste tennisveld.
Door een van hen begong mijn hart ineens harder te boenken.. (terwijl ik er zeker van was dat mijn hart sterk genoeg zou zijn om zich niet te laten doen). Niet dus. Het ritme van mijn hart begon de slagen van mijn racket te controleren..
Jammer natuurlijk, want het was deze keer echt wel de bedoeling dat ik de wedstrijd zélf zou controleren.
Na een tijdje kwamen 'Mr. oorzaak' en zijn compagnon naar onze wedstrijd kijken... erger nog, ze kwamen de puntentelling doen. Allé, dat was wel lief eigenlijk, want zo moesten we onze ballen ook niet meer zelf gaan halen.
In het begin was het 3-0 voor mij, een tijdje later al 5-4 en uiteindelijk 5-8.
(Na de wedstrijd vroeg mijn trainer, die ondertussen een andere groep les gegeven had, hoe het kwam dat ik verloren had.. We gingen er de volgende training eens over babbelen :p, maar die is ondertussen niet door kunnen gaan door de regen.)
Met mijn hart is alles voorlopig terug in orde, maar kweet niet hoe lang dat zo zal blijven. 'Mr. oorzaak' heeft namelijk beslist om zelf ook terug te gaan tennissen.

Ik heb eergisteren nog een goede film gezien, 'The butterfly effect', met Ashton Kutcher.
Het gaat over een jongen, die een soort 'ziekte' van zijn vader overgeërfd heeft waarbij hij door middel van zijn dagboeken te lezen, terug kan keren naar vroeger en door daar iets aan het verleden te veranderen, heel zijn leven verandert.
In het begin doet hij daar eigenlijk meer kwaad dan goed mee, maar uiteindelijk lukt het hem zijn verleden zò te manipuleren, dat in de toekomst iedereen uit zijn omgeving en zichzelf incluis, gelukkig is.
Het enige wat hij heeft moeten 'opgeven', is samen te kunnen zijn jeugdvriendinnetje, het meisje van zijn dromen.
Mooi hé.

Allé, jammer voor degenen die de film nu nog willen zien, want nu weet je allen al. =p
Sorry, kusjes! XXX Beijão... Isabel