Oi Oi,

alweer een week later =)
En als beloning voor degenen die een reactie hebben gfepost... ;) komt er nu weer een verslagje van mijzelf!

Waar zal ik beginnen...
hmm
om te beginnen: vandaag was eigenlijk zoooo'n saaie "ik heb niets te doen-dag" dat ik twee keer naar de fitness ben geweest.
De eerste keer deze morgen met mijn vriendinnetje Hannah: netjes het programma gevolgd dat een van de fitnesscoaches voor ons had opgesteld. Het is niet zò vermoeiend, alleen had ik gedacht dat ik toch wat meer armspieren had.
(Vorige week heb ik een 'valiação' laten doen, waarbij ze je lichaam opmeten om een persoonlijk programma voor u te kunnen opstellen... Dat is wel nodig als je een spierverreking of forcering wilt voorkomen, maar het was wel even schaamtelijk toen ze een tang pakten om daarmee het vet op uw armen, heupen en benen te meten!)
Deze avond ben ik voor de tweede keer met mijn broertje gegaan, gewoon omdat ik dus niets anders te doen had. (Al mijn vriendinnetjes en vrienden zijn ofwel aan het studeren voor hun examens, ofwel zijn ze ziek, of anders willen ze liever EEN BOEK LEZEN! Ja, ksnap ook niet wat dààr interessant aan kan zijn. Hahaha =p
Terwijl hij daar aan de gewichten hing, heb ik mij maar wat in het zweet gelopen op nen band, of het langlauftoestel uitgeprobeerd... gelukkig vind ik het nog een beetje leuk. =)
Ah, en deze morgen hebben Hannah en ik van een van de trainers een cakeje gekregen! ... Opdat we zeker zouden terugkomen. Haha

Gisterenmiddag had ik een barbecue van mijn jaar.... een beetje als afscheidsbijeenkomst omdat het schooljaar bijna afgelopen is. Maar AMAI maat... wat was dat voor een plaats!!
Een fazenda... jaja, dat was precies een restaurant of balzaal. Aan de achterkant van die fazenda bevond er zich een privé-meer en bij het begin van dat meer een artificieel strandje.
Dat was het buitenhuis van een meisje van mijn klas en haar familie..
We hebben wel niet gezwommen in dat meer omdat niemand een bikini ofzo had meegenomen, maar in de plaats daarvan hebben we met het enige vissersbootje dat er was een toertje op het meer gemaakt =D.

Toen ik rond 7u 's avonds (het was nog niet donker) van bij een vriendin te voet naar huis ging, zag ik ineens een meisje aan de overkant van de straat beroofd worden. Ze was gewoon aan het wandelen, met haar handtas onder de arm... toen er een jongen op de fiets vlak voor haar kwam staan en haar deed stoppen. Hij vroeg of ze een gsm had, zij gaf haar handtas, die jongen deed die open, rommelde er even in en stopte ze dan volledig in het mandje aan het stuur van zijn fiets en reed weg.
Voorzover ik kon zien had hij geen wapen bij, maar mijn mama zei dat àls ze er een bij hebben en je een beetje tegenprutteld, ze echt schieten!
Die jongen sprak helemaal niet zo brutaal eigenlijk, maar als ik dat meisje was geweest had ik ook schrik gehad hoor!
En als zij daar niet had gelopen, wàs ik misschien wel 'dat meisje' geweest... want ik liep ook met mijn blauw schoudertasje (waar alles in zat) over straat. Amai, ik begon toch ff sneller te wandelen en heb mijn tasje naar de andere kant gedraaid.
Ik was nog aan't denken of ik iets kon doen om haar te helpen... maar behalve roepen -wat ik niet gedaan heb-, kon ik ook niet veel doen eigenlijk.
De volgende dat ik de straat op ga, steek ik toch niet meer àlles in mijn sjakosje zene.

Nog een 'fenomeen' dat hier vrij vaak voorkomt: Indianen (néé niet met pluimen op hun hoofd, maar wel meestal met paard en kar, oude versleten kleren en zonder schoenen aan), die aan de deur komen bellen en dan oud brood, een glaasje water of een warme maaltijd komen vragen.
Deze indianen wonen aan de rand van de stad, al dan niet in een soort 'reservaat', waar een paar barrakige huizen staan. Aangezien ze niet werken, ook niet aan landbauw ofzo doen en enkel een beetje steun van de overheid krijgen, zijn ze heel arm en soms ook ondervoed.
De meeste mensen hier in Dourados hebben een nogal negatief beeld van deze mensen, vooral omdat ze 'niet willen werken' en enkel bedelen... maar ik vind het.. vooral erg.

Hiermee zal ik mijn verhaal moeten afsluiten,
want ik weet niets meer te zeggen.

Slaapwel! en... uma otima semana para todos.
Bjooss Isabel