Lang geleden...

Hey, amigos e amigas, familia, pai, mai, Simon, ... todo mundo!
Het is lang geleden dat ik nog iets op mijn blog heb gepost, maar dat kwam deels omdat de laatste dagen ons internet niet goed werkte.

Het gaat hier nog steed goed met mij!
Ik heb wel een paar niewtjes te vertellen, natuurlijk. Het weer is ondertussen (sinds zo'n drie weken) veel beter: meer dan dertig graden. (Ik zeg dit niet om te stoefen hé mannen, gewoon om jullie op de hoogt te houden :)Ik ben dus ook al een paar keer in ons zwembad gedoken, om er dan vrij snel terug uit te komen en in mijn stoelke in de zon te gaan zitten. Maar dat heeft tot nu toe nog niet zo veel opgeleverd...
Euhm, mijn zusje is op 5 september verjaart en is met haar 13 lentes ondertussen ook een 'tiener'geworden. Ik kan u zeggen, het verschil is echt merkbaar. Ik moet oppassen dat ik me niet laat doen door haar. De vrijdag van diezelfde week, op 7 september, was het independence day in Brazilië. Dat wil dus zeggen: shows in de straten van de plaatselijke dansscholen, capoeira-groepen, majorettenteams, fanfares, enz. Ik heb het enkel op tv mogen meemaken, want dat was nogal vrij vroeg in de ochtend. (Het was die dag ook geen school voor ons, dus de avond ervoor ben ik niet echt vroeg gaan slapen.) Ana-Louisa heeft er wel aan meegedaan, want ze zit in de plaatselijke CTJ-groep. (Daar dansen ze de dansen van de Gaúcha's -cowboys- die hier vroeger leefden.)
Dat weekend was gewoon leuk... verlengde weekends zijn altijd leuk. :) Ja, ik ben zaterdagavond naar 'Festa da boa' geweest met mijn vriendinnen van't school. (Boa is een merk van bier en er was dus gratis bier en wodka op dat feestje. Maar wees gerust, ik heb echt niet zo veel gedronken die avond.) De muziek was echt leuk en dus heb'k voor de eerste keer gedanst. (Ja, ik weet het.. misschien heb ik het foute land gekozen. Want de samba, funk en pagode zijn niet echt aan mij besteed denk. Maar wie weet... ik heb nog 10 maanden :p.) Ma bon, deze keer was het dus certanejo-muziek, te omschrijven al 'Westernmusic'uit deze streken (Mato Groso do sul). Het wordt gebracht door 2 mannen en een gitaar. Die spelen dan alle certanejo-liedjes die op dat moment erg veel succes hebben. Daardoor kent iedereen (euhm... behalve ik, maar dat laat ik niet merken hoor ;) :p) alle liedjes uit hun hoofd en wordt er dus veel meegezongen.
Na deze certanejo-spelende mannen kwam er een groepke van zes jongens muziek maken. Ik denk dat zei pagode maakten. (Maar eerlijk gezegd kan ik niet goed uitleggen wat dat juist is, want dat lijkt nohal op certanejo en samba vind ik!!) Dus.. het was wel grappig, zei hebben tot het eind van de avond (2u) gespeeld. Lukas, het vriendje van Rafaëlla was er ook bij. (Die studeert in een andere stad, zo'n 7 uur rijden van Dourados, en komt om de twee weken naar hier. Maar zoiets is heel normaal. Ik ken vrienden van mijn broers bvb die in Sao Paulo of in Floripa, helemaal aan de kust studeren en met de vakanties naar hier komen, helemaal met de bus!) Hij kende dus de mensen van dat groepke en kroop af en toe ook zelf op't podium om een paar woorden te 'zingen' haha.

Deze week ben ik nog gaan tennissen ... Ik vind het echt leuk, dus ga het wel blijven verder doen. Volgend weekend is er een tornooi op onze club en 'wij'(de beginnelingen, waar mijn zus ondertussen ook toe behoort. Haha, ik denk dat mijn ouders blij zijn dat ik haar tot iets van sport heb aangezet...) mogen ook meedoen. Daarom ben ik deze morgen samen met Hannah gaan oefenen. We hebben geleerd hoe ge moet opslaan en hoe de punten worden geteld. Da's natuurlijk wel handig om te weten als ge een wedstrijd wilt spelen hé. Wat nog meer 'handig'is, maar ook zo verwend eigenlijk, is dat er tijdens onze lessen, buiten de 'trainer' altijd nog nen andere jongen rondloopt met een grote buis in zijn handen om de ballen op te rapen en die naar u te gooien op het moment dat ge ze nodig hebt. Ik weet niet of dat in België ook zo is... Maar op dat moment ziet ge echt wel het verschil tussen rijk en arm. Want die jongens lopen vaak in een versleten T-shirt en oude sportschoenen rond. Dan beseft ge ook dat ge in Brazilië zit.
Na de tennisles deze morgen ben ik met mijn 'ouders' meegeweest naar de plaats waar mijn vader vier 'studentenhuizen' aan het laten bouwen is. Ik weet niet of ik hier al iets over heb verteld. Ze zijn een paar maanden geleden begonnen deze te bouwen, in de buurt van de universieit. Ik was er ook al geweest op mijn tweede dag hier. De 'bouwvakkers' werken hier echt wel trager, chiller en anders dan bij ons. Ik zou eigl eens een foto moeten trekken van die huisjes om te kunne laten zien! :)
Deze week ben ik verder ook voor de eerste keer gaan fietsen in onze stad. Amai, maar 'fietservaring' of niet :p, daar zijde hier niks mee. Het is echt anders, want de auto's stoppen écht voor niemand en er zijn hier ook zoveel 'boebels' op de weg (opdat de auto's niet te snel zouden rijden) dat ge gewoon geen paar meter rechtdoor kunt rijden. Ik weet dus niet of'k dat nog vaak ga doen. :p Diezelfde dag ben'k nog met Magdalena bij Hannah thuis gaan zwemmen. Caio en João, twee vrienden van haar die ook tennis spelen zijn toen nog ff langsgekomen om hun kersverse tattoos te laten zien. Caio had een lichtblauwe Egyptische vogel aan de binnenkant van zijn linkerbovenarm en João een rood-geel-bruin-oranje adelaar op zijn rechterschouderblad. Het was wel graaf... als plaktattoe bvb. Want ik vraag mij af of deze nu 16-jarige jongens nog blij gaan zijn met die kleurrijke dieren op hun lichaam als ze vijftig zijn. Maar daar denkt niemand hier blijkbaar over na. En echt, voor ik naar hier kwam wist ik niet dat er zoveel verschillende kleuren inkt bestaan om een tattoe mee te zetten! :D
Euhm, donderdag was ik ook weer sportief (of dat wilde ik toch zijn). Eerst weer gaan tennissen, dan naar de educacão física op't school en dan nog een halfuurke rondjes gelopen rond Imaculada, met een paar mensen van't school. Er zijn nl. twee jongens die nu ook willen beginnen lopen, alleen vind ik hun 'tactiek' toch niet alles. Eerst een rondje (van 800m) lopen en dan een stappen. Maar wel vier keer achter elkaar. Djeezes, ge wordt gewoon moe van dat stappen alleen al :D. 'S avonds thuis heb ik voor de eerste keer een milkshake gemaakt met vérs fruit: banaan, appel, melk en ijsblokjes. Oké, niet zo exotisch, dit maakte ik in België ook :p. Maar de meeste sappen (Suko's) die hier gedronken worden en vaak gedronken worden, zijn gemaakt van 'fruit zoals ananas, rode vruchten, druiven, ... in een pakske uit den diepvrizer' gemixt met water en veel suiker! (Suuupergezond dus, not.) Aangezien het fruit bevroren is en het drankje ook koud, proeft ge de natuurlijke suikers uit de vruchten niet meer.
Wat ge hier ook kunt en krijgen en wat wél exotisch is: ne groene kokosnoot met een rietje in om zo het sap te drinken! :) Er staat volgens mij zo'n kraamke voor mijn school, maar kheb het nog niet gedronken. Toen mijn broer vroeg of we dat in België ook hebben en ik zei van niet, keek hij echt met een raar gezicht van 'waarom niet'..? Hij was er immers van overtuigd dat als ze dat bij ons ook zouden invoeren íedereen dat zou willen. Ja, wie weet.
Er zijn nog wel meer dingen die me deze week zijn opgevallen omdat ze echt anders zijn dan in België of Europa. Maar ik kan er nu niet opkomen, dus dat zal ik nog wel eens vertellen.

Als laatste moet ik ook nog zeggen dat het me spijt als ik misschien laat reageer op jullie mails. Ik lees ze meestal wel binnen de paar dagen! :) maar het klinky mss als een dom excuus, maar het neemt echt veel tijd om op ze allemaal 'tegoei' te antwoorden. Dat wil niet zeggen natuurlijk dat ge níks meer moet schrijven hé!! :) En brieven zijn ook altijd welkom...

Dikke kus -beijão- en hopelijk tot binnenkort(er), haha ;)
Isabel.