Woensdag

Boa noite! (Tis hier noite hé, vandaar ;)

Vandaag: een wereldwonder. Of oké, dat nu ook weer niet. En misschien kan ik deze intro maar beter bewaren voor wanneer ik écht iets spannends heb meegemaakt! Haha.

Ik ben deze namiddag/avond voor de eerste keer iets gaan doen met niet-Brazilianen. Ik had afgesproken met Hannah en Magdalena uit Duitsland, twee uittwisselingsstudenten uit Duitsland. We hadden afgesproken aan mijn school.. omdat dat een vd weinige plaatsen is die ik hier weet liggen.
Dan zijn we samen naar een supermarktje gegaan: biccen, telefoonkaart, shampoo, tandpasta en tijdschriften gekocht. (Iedereen had iets nodig. Ik enkel biccen hoor, om veel te studeren. Of tekeningen mee te maken tijdens de les natuurlijk.)
Daarna naar Magdalena's huis. Onderweg heeft Hannah nog wat gefilmd met haar camerake.. Want: ze moet voor een of andere Duitse televisiezender minstens elke maand een filmke van één minuut maken. (Daarvoor heeft ze een camera en een laptop gekregen van die mensen.
Deze filmkes worden eerst op internet getoond, daarna wordt er een bioscoop-documentaire van gemaakt van alle filmkes van de verschillende uitwisselingsstudenten die aan dit project meedoen en later verschijnt deze op tv! Echt wel tof, want Hannah's eerste filmpje zag er echt wel cool uit.
Vandaag hebben we dan nog wat meer gefilmd: Brazilië op 29 augustus 2007: 2 meisjes op straat in den pikkedonkere onder een paraplu!
We zijn ook naar Hannah's huis geweest.
Later toen ik thuis kwam, werd mijn hond (die eigl altijd, maar sinds een week echt raar en te actief doet) echt zot. Hij heeft een uur lang aan mijn broek gesnuffeld en volgde mij dan ook òveral waar ik naartoe ging... (Mijn mama zei dat het kwam omdat Hannah thuis ook, zoals alle gezinnen hier!, een hond heeft en dat onze hond dat kon rieken.)
Weetje: de gemiddelde braziliaanse huisdier-hond is anders dan de gemiddelde belgische-huisdier-hond. Hier zijn ze namelijk veel kleiner, zijn meestal erg geliefd bij hun vrouwelijke baasjes en dragen vaak roze strikjes in hun haar.
Probleem met onze hond: ik kan/ mag hem eigenlijk niet aanraken of aaien. Dit is waarschijnlijk voor mijn eigen 'safety' (of course mijn mammie hier zorgt goed voor mij en wil niet dat er iets verkeerd gebeurt...), want onze hond is naar het schijnt nogal "onvoorspelbaar". Hij zou wel eens kunnen bijten! Jaja.. mijn broer heeft echt een litteken in zijn pols als bewijs.
Wel lastig als die dan op uw schoot ligt terwijl ge tv zit te kijken of op uw benen springt wanneer ge aan tafel zit. Maar bon.

Veel meer straffe verhalen heb ik niet. De leraar heeft gisteren tijdens de les wel nog staan beatboxen. (Het was niet den dië met de paarse rok en ook niet die van de trouwring), maar een mollig, bruingetint model! ;)
Het was wel cool, aangezien hij zo'n microfoontje droeg, wat het effect nog versterkte. (Er zijn veel leerkrachten die wanneer ze lesgeven een microfoon gebruiken, moeten ze minder luid praten... :p)

Allé, moet nu eens gaan slapen!
dikke x