Maar 17 ook!! Hahahahahaaaaa....
Vanaf morgen ga ik mijn laatste weekend als minderjarige tegemoet ;) Woehoew, wie weet wat dat zal geven?! Huahuahuahuahua (tssn haakjes, ik verschoot ook de eerste keer dat ik dit las, maar de 'huahua' is de braziliaanse msn- lach, HAhaahhaha.)=D
Ik heb gisteren ook mijn tweede tennismatch gewonnen. :) Het was tegen Juliana, een meisje uit mijn groep (ze is veertien, ok , mss speelt dat ook wel wat mee), en ze is ongeveer op dezelfde moment als ik begonnen. Maar ze is wel goed hoor...
Vandaag heb ik mijn eerste verjaardagscadeautje opengemaakt!! :D
(Ik kon nt echt wachten tot maandag...)
Dankuwel, tante Isabel (en Aïssa, Elena en Max) voor de kussensloop! Het is echt een leuk cadeau!! :) ik wilde eigenlijk altijd al zo'n kussensloop met een gedichtje hebben. Nu ga'k een extra-large kussen moeten gaan kopen om erin te steken!
Het is ook grappig dat niemand van mijn gezin verstaat wat erop staat, maar kheb het al vertaald voor hen.
Slaapwel, boa noite pra todos!
(En voor degenen die deze week met hun univ of hogeschool zijn begonnen: Proficiat! en ik ben toch stiekem wel een beetje jaloers.... want het school is hier momenteel zo saai dat ik zelfs jaloers wordt op degenen die iets serieus mógen studeren =)
Dikke kus ;) BJinhusss xxxxxxxx
Chabelita
donderdag 27 september 2007
dinsdag 25 september 2007
Hey,
België staat in de krant! Allé, niet echt in de krant, maar in een belangrijk cultureel en politiek verantwoord Brazilaans tijdschrift (VEJA genaamd). Het is een vrij klein artikel en gaat over de mogelijke splitsing van België...De titel van het artikel luid: "Outro país que pode sumir do mapa da europa..." (Nog een land dat kan verdwijnen op de kaart van Europa.)
Het maakte me eerlijk gezegd een beetje ongerust. (=S) Als jullie willen dat ik nog terugkom, zorg dan dat er ook een lànd is hé, waar ik naar kan terugkeren!
Dat was de tweede keer vandaag dat België ´in de belangstelling stond´.
Vandaag op school hebben we ´Hotel Ruanda´gezien, een film over de uitmoording van de "tsutsi's" door de "hutu's" in Ruanda (of Congo) in het jaar 1994. Het was echt een supererge film, gebaseerd op het levensverhaal van een hoteleigenaar en zijn gezin die, gesteund door de blauwhelmen en dankzij zijn connecties met Sabena en België verschillende mensenlevens kan redden, terwijl hij tegelijkertijd de grootste moeite moet doen om zelf niet vermoord te worden. De man is uiteindelijk samen met zijn gezin en twee nichtjes (van wie de ouders ook geood zijn) kunnen vluchten naar België.
Mijn vriendin uit Alemanha, Hannah, is bijna klaar met haar tweede filmpje voor de Duitse televisie... en ik kom erin voor!! Hahah.. binnenkort maak ik dus mijn acteerdebuut in de Duitse cinema-zalen!! :p
Voor de rest... zullen jullie wss nog op foto´s moeten wachten totdat we een nieuwe modem hebben gekocht voor het draadloos internet zodat ik met mijn laptop op't internet kan. Die modem zullen we wss in Paraguay kopen, dus zal je moeten wachten tot we daar nog eens een bezoekje aan brengen... Dat zal in ieder geval niet dit weekend zijn, want dan gaan mijn ouders voor drie dagen naar Bonito, een bijeenkomst van mensen van de bank ofzo. Dat wil zeggen dat mijn ´verjardagsbarbecue´die voor zondag gepland was een beetje wordt uitgesteld. Maar dat betekent ook dat ik een weekend ´alleen´ thuis ben! ;) Mss onverwachts tóch nog een verjaardagsfeestje? :p
Hahaha
Dikke x, Isabelaaaaaaaaaa-haha-haha-ha
België staat in de krant! Allé, niet echt in de krant, maar in een belangrijk cultureel en politiek verantwoord Brazilaans tijdschrift (VEJA genaamd). Het is een vrij klein artikel en gaat over de mogelijke splitsing van België...De titel van het artikel luid: "Outro país que pode sumir do mapa da europa..." (Nog een land dat kan verdwijnen op de kaart van Europa.)
Het maakte me eerlijk gezegd een beetje ongerust. (=S) Als jullie willen dat ik nog terugkom, zorg dan dat er ook een lànd is hé, waar ik naar kan terugkeren!
Dat was de tweede keer vandaag dat België ´in de belangstelling stond´.
Vandaag op school hebben we ´Hotel Ruanda´gezien, een film over de uitmoording van de "tsutsi's" door de "hutu's" in Ruanda (of Congo) in het jaar 1994. Het was echt een supererge film, gebaseerd op het levensverhaal van een hoteleigenaar en zijn gezin die, gesteund door de blauwhelmen en dankzij zijn connecties met Sabena en België verschillende mensenlevens kan redden, terwijl hij tegelijkertijd de grootste moeite moet doen om zelf niet vermoord te worden. De man is uiteindelijk samen met zijn gezin en twee nichtjes (van wie de ouders ook geood zijn) kunnen vluchten naar België.
Mijn vriendin uit Alemanha, Hannah, is bijna klaar met haar tweede filmpje voor de Duitse televisie... en ik kom erin voor!! Hahah.. binnenkort maak ik dus mijn acteerdebuut in de Duitse cinema-zalen!! :p
Voor de rest... zullen jullie wss nog op foto´s moeten wachten totdat we een nieuwe modem hebben gekocht voor het draadloos internet zodat ik met mijn laptop op't internet kan. Die modem zullen we wss in Paraguay kopen, dus zal je moeten wachten tot we daar nog eens een bezoekje aan brengen... Dat zal in ieder geval niet dit weekend zijn, want dan gaan mijn ouders voor drie dagen naar Bonito, een bijeenkomst van mensen van de bank ofzo. Dat wil zeggen dat mijn ´verjardagsbarbecue´die voor zondag gepland was een beetje wordt uitgesteld. Maar dat betekent ook dat ik een weekend ´alleen´ thuis ben! ;) Mss onverwachts tóch nog een verjaardagsfeestje? :p
Hahaha
Dikke x, Isabelaaaaaaaaaa-haha-haha-ha
zondag 23 september 2007
Gewonnen
Hey, Hallo, Hoi, Oi, Ola!!
Is de herfst al begonnen daar in België? Hier is VANDAAG de lente begonnen... (op 23 ipv 21 sept, een beetje raar vind ik zelf maar ja.) Dat wil dus zeggen dat de muggen uit hun nestjes gekropen zijn en Isabel vol muggenbeten staat! Jeuj. Mijn mama heeft mij vanmorgen ook een hele uitleg gegeven over een beaald soort mug die een ziekte overdraagt die vergelijkbaar is met Malaria.. Toevallig was die mug gisteren ook uitgenodigd op het verjaardagsfeestje waar´k naartoe ben geweest! Ge moogt, als ge die ´ziekte´hebt, geen geneesmiddelen of pijnstillers met acetanol nemen, want dat verdunt uw bloed en dan zou het er weleens langs uw poriën en alles kunnen uitlopen! (Weeral hoera.) Voor de zekerheid heeft niemand hier dus pijnstillers in huis met dat bestanddeel.
Wat heb ik de afgelopen dagen nog gedaan? Ahja, ik zal een update geven vanaf dinsdag. toen had ik tennisles in de namiddag, net zoals woensdagnamiddag. (We hadden weer een extra les om te oefenen voor´t tornooi van dit weekend.) Na de tennis hadden we een bijeenkomst van afs om de Portugese lessen die we gaan nemen te bespreken. Alle uitwisselingsstudenten die hier sinds augustus zijn gaan de lessen volgen, behalve Michaëla uit Italië, want zij spreekt al vloeiend Portugees naar´t schijnt. (Allé, ik heb ook wel al gehoord dat ze Spaans, Italiaans en Portugees door elkaar spreekt, Hahaha.) Donderdag hebben we (= dus Hannah, Magdalena, Andy, Lucian en ik) onze eerste les gehad. Deze zullen altijd doorgan op dinsdag en donderdag vlak voor de tennis. De eerste les was echt een beetje te gemakkelijk. We hebben leren tellen (!), onze naam en leeftijd leren zeggen en leren zeggen waar je woont. Voor Lucian (uit de US) en Andy (Duitsland) was de les wel moeilijk denk´k, dus het is eigenlijk voor hen dat we op dit niveau starten. Maar het feit dat zij quasi geen Portugees spreken en ook nog niet veel verstaan, is omdat iedereen Engels tegen hen praat. Het is echt belangrijk dat ge vanaf het begin uw best doet om zelf Portugees te praten! Ik heb dat toch altijd wel proberen doen. Het resultaat is dat ik zelfs met Hannah en Magdalena het meest van de tijd Portugees spreek... wat Hannah´s mama blijkbaar wel heel grappig vond toen ze dat opmerkte. :D
Vrijdagnamiddag ben ik gewoon even bij Hannah thuis geweest, omdat het te warm was om echt iets te doen! Ik ben ook om negen uur ´s avonds gaan slapen omdat ik de volgende dag fit moest zijn voor mijn ´campionata´tegen... Hannah! (Ik denk dat onze trainer er al lang nar had uitgezien om de twee blonde Europese meisjes eens tegenover elkaar te zetten.) Ik ben trouwens gewonnen Hahahha :D, met 8-2, want het was maar één set, gaande tot en met 8. Daarvoor (onze ´wedstrijd´had een uurke of twee vertaging) heb ik nog samen met Hannah de match van een paar andere kinderen geteld. Ik voelde mij kei professioneel :P : ikke in´t Portugees aan´t uitleggen tegen die kindjes dat ze hun voet niet over de lijn mochten zetten enzo bij het opslaan!
In de namiddag ben´k naar de verjaardag van Lucas, vriendje van Rafaela geweest. Dat was op een kleine fazenda niet ver van de stad. Kverschoot wel toen´k hoorde dat Lucas pas achtien wordt, want hij rijdt al lang met den auto en kben er al verschillenden keren met meegereden. Maar das hier allemaal normaal.
Rond 8 uur ben ik naar huis gegaan,douche genomen en samen met mijn broers Hannah en Wudson opgepikt om naar het ´pagode-feestje´te gaan. (Ik zeg feestJE uit gewoonte, maar de party was eigenlijk wel groot.) Toen ik en mijn broers thuis door gingen zei mijn mama, "ik wil van jullie allemaal een kus" en "tchau criaçinha´s" ! Hahaha, dat betekent zoveel als: dag, kleine kindjes.. (want criançinha is het verkleinwoord van criança, dat kind of kleuter ofzo betekent.)
Toen we de plaats van het feestje aankwamen stonden er quasi midden op de weg twee lange rijen auto's aan te schuiven om naar ´binnen´te mogen, want de parking voor de auto´s was binnen in het feestje, dat in openlucht was. Mijn broer had tegen mij en Hannah gezegd om al eerder uit te stappen en naar binnen te gaan, want als ze naar onze leeftijd zouden vragen en ons niet binnen zouden laten, konden we altijd nog met de auto proberen binnen geraken. Maar geen probleem, Hannah is wel nog een jaar jonger als ik, maar ze ziet er ouder uit, dus heb´k die maar laten doorgaan.
Binnen waren er nog meer vriendinnen van mijn school en vrienden van Fernando. Het feestje was echt bangelijk op een bepaald moment. De muziek is beter dan bij ons, live pagode (een versie van de samba), afgewisseld met een beetje techno (niet live :), én alles is in openlucht. Mijn vriendinnen en ik stonden helemaal vooraan, vlakbij het podium te dansen. Na een tijdje wisselden de jongens die stonden te zingen en de muziek (die iederéén vanbuiten kent! nog een verscil, haha)maakten elkaar af. Dus zij die niet meer moesten zingen stonden dan tussen ons te dansen en na een tijdje zelfs met ons. Dit was dus de eerste keer dat ik écht heb gedanst, nog meer dan op festa da boa. Eerst stond iedereen in ne kring en ging er een van die gasten een paar movekes doen. Dan was het Hannah´s beurt die op dat vlak voor niets verlegen is. Stond ze daar wat te shaken in haar zalmkleurig kleedje, al die jongens zot te maken natuurlijk. Toen trok er iemand aan mijn hand om naar´t midden te komen, er weerklonk een hele hoge gil, die niet afkomstig was van mij alleen! (Ik gilde omdat ik het niet wilde en de rest gilde omdat ze het wel wilden, hahaha.) Maar twas echt superleuk. Das ook wel super vind ik dat´k (tot nu toe :p) zo goe overeen kom met mijn broers, want als ik ff alleen zou zijn ofzo, zijn er altijd wel twee mensen met wie´k kan babbelen en mij dan nog amuseer ook. Maar dat alleen staan is tot nu toe nog ni veel gebeurd. Er zijn altijd wel mensen in de buurt die ik van ergens zou moeten kennen en die dan wilen weten wat ik van Brazilië vind, of mij lelijke woorden willen leren, :D. Op een bepaald moment liep ik een beetje rond op het feestje en zag mijn oudste broer staan flirten met eem meisje van mijn klas en mijn andere broer liep net weg met een vriendin van mij. Op zo´n momenten kan ik mijn glimlach echt niet inhouden.
Toen het terug licht begon te worden zijn we naar huis gereden..
Ahja, volgende zondag gaan mijn ouders een churrasco houden voor mijn verjaardag, hier bij ons thuis. Jullie zijn ook allemaal uitgenodigd! (kwestie van niet onbeleefd te zijn hé en niemand te vergeten)
Moesten jullie het niet kunnen maken tegen die datum... 19 augustus geef ik waarschijnlijk nog een feestje! (samen met Felipe, de broer van Rafaela, die binnenkort 19 wordt) Toen ik aan mijn mama vroeg of ze het geen probleem vond dat ik buiten de barbecue bij ons thuis (dat haar idee was), ´zelf´ ook nog een feestje wil geven, zei ze "neenee, want ge wordt maar één keer achtien hé!". (Ik had haar al eens uitgelegd dat de 16e en 18e verjaardag bij ons belangrijker is dan de andere. In Brazilë is het nl de 15e, voor de meisjes toch. Mijn mama heeft het dus goed onthouden. :P Grapje hé.)
Bisous, Tchau, Besos, Beijos, Kusjes!!
En tot de volgende ....
(PS: reacties zijn altijd welkom hé. Ge moogt dat bvb gerust zeggen als ge vindt dat ik teveel onzin schrijf of als ge vragen hebt over iets dat ik heb verteld ofzo!)
Isabelita
Chabelita (is alebei Spaans volgens ne vriend van mij) :P
Bebel (naam van een bekend personage van dé soap die iedereemn volgt, "Parais Tropical", maar zo noemen ze mij ook)
... (vul zelf uw originele alternatief in!)
Is de herfst al begonnen daar in België? Hier is VANDAAG de lente begonnen... (op 23 ipv 21 sept, een beetje raar vind ik zelf maar ja.) Dat wil dus zeggen dat de muggen uit hun nestjes gekropen zijn en Isabel vol muggenbeten staat! Jeuj. Mijn mama heeft mij vanmorgen ook een hele uitleg gegeven over een beaald soort mug die een ziekte overdraagt die vergelijkbaar is met Malaria.. Toevallig was die mug gisteren ook uitgenodigd op het verjaardagsfeestje waar´k naartoe ben geweest! Ge moogt, als ge die ´ziekte´hebt, geen geneesmiddelen of pijnstillers met acetanol nemen, want dat verdunt uw bloed en dan zou het er weleens langs uw poriën en alles kunnen uitlopen! (Weeral hoera.) Voor de zekerheid heeft niemand hier dus pijnstillers in huis met dat bestanddeel.
Wat heb ik de afgelopen dagen nog gedaan? Ahja, ik zal een update geven vanaf dinsdag. toen had ik tennisles in de namiddag, net zoals woensdagnamiddag. (We hadden weer een extra les om te oefenen voor´t tornooi van dit weekend.) Na de tennis hadden we een bijeenkomst van afs om de Portugese lessen die we gaan nemen te bespreken. Alle uitwisselingsstudenten die hier sinds augustus zijn gaan de lessen volgen, behalve Michaëla uit Italië, want zij spreekt al vloeiend Portugees naar´t schijnt. (Allé, ik heb ook wel al gehoord dat ze Spaans, Italiaans en Portugees door elkaar spreekt, Hahaha.) Donderdag hebben we (= dus Hannah, Magdalena, Andy, Lucian en ik) onze eerste les gehad. Deze zullen altijd doorgan op dinsdag en donderdag vlak voor de tennis. De eerste les was echt een beetje te gemakkelijk. We hebben leren tellen (!), onze naam en leeftijd leren zeggen en leren zeggen waar je woont. Voor Lucian (uit de US) en Andy (Duitsland) was de les wel moeilijk denk´k, dus het is eigenlijk voor hen dat we op dit niveau starten. Maar het feit dat zij quasi geen Portugees spreken en ook nog niet veel verstaan, is omdat iedereen Engels tegen hen praat. Het is echt belangrijk dat ge vanaf het begin uw best doet om zelf Portugees te praten! Ik heb dat toch altijd wel proberen doen. Het resultaat is dat ik zelfs met Hannah en Magdalena het meest van de tijd Portugees spreek... wat Hannah´s mama blijkbaar wel heel grappig vond toen ze dat opmerkte. :D
Vrijdagnamiddag ben ik gewoon even bij Hannah thuis geweest, omdat het te warm was om echt iets te doen! Ik ben ook om negen uur ´s avonds gaan slapen omdat ik de volgende dag fit moest zijn voor mijn ´campionata´tegen... Hannah! (Ik denk dat onze trainer er al lang nar had uitgezien om de twee blonde Europese meisjes eens tegenover elkaar te zetten.) Ik ben trouwens gewonnen Hahahha :D, met 8-2, want het was maar één set, gaande tot en met 8. Daarvoor (onze ´wedstrijd´had een uurke of twee vertaging) heb ik nog samen met Hannah de match van een paar andere kinderen geteld. Ik voelde mij kei professioneel :P : ikke in´t Portugees aan´t uitleggen tegen die kindjes dat ze hun voet niet over de lijn mochten zetten enzo bij het opslaan!
In de namiddag ben´k naar de verjaardag van Lucas, vriendje van Rafaela geweest. Dat was op een kleine fazenda niet ver van de stad. Kverschoot wel toen´k hoorde dat Lucas pas achtien wordt, want hij rijdt al lang met den auto en kben er al verschillenden keren met meegereden. Maar das hier allemaal normaal.
Rond 8 uur ben ik naar huis gegaan,douche genomen en samen met mijn broers Hannah en Wudson opgepikt om naar het ´pagode-feestje´te gaan. (Ik zeg feestJE uit gewoonte, maar de party was eigenlijk wel groot.) Toen ik en mijn broers thuis door gingen zei mijn mama, "ik wil van jullie allemaal een kus" en "tchau criaçinha´s" ! Hahaha, dat betekent zoveel als: dag, kleine kindjes.. (want criançinha is het verkleinwoord van criança, dat kind of kleuter ofzo betekent.)
Toen we de plaats van het feestje aankwamen stonden er quasi midden op de weg twee lange rijen auto's aan te schuiven om naar ´binnen´te mogen, want de parking voor de auto´s was binnen in het feestje, dat in openlucht was. Mijn broer had tegen mij en Hannah gezegd om al eerder uit te stappen en naar binnen te gaan, want als ze naar onze leeftijd zouden vragen en ons niet binnen zouden laten, konden we altijd nog met de auto proberen binnen geraken. Maar geen probleem, Hannah is wel nog een jaar jonger als ik, maar ze ziet er ouder uit, dus heb´k die maar laten doorgaan.
Binnen waren er nog meer vriendinnen van mijn school en vrienden van Fernando. Het feestje was echt bangelijk op een bepaald moment. De muziek is beter dan bij ons, live pagode (een versie van de samba), afgewisseld met een beetje techno (niet live :), én alles is in openlucht. Mijn vriendinnen en ik stonden helemaal vooraan, vlakbij het podium te dansen. Na een tijdje wisselden de jongens die stonden te zingen en de muziek (die iederéén vanbuiten kent! nog een verscil, haha)maakten elkaar af. Dus zij die niet meer moesten zingen stonden dan tussen ons te dansen en na een tijdje zelfs met ons. Dit was dus de eerste keer dat ik écht heb gedanst, nog meer dan op festa da boa. Eerst stond iedereen in ne kring en ging er een van die gasten een paar movekes doen. Dan was het Hannah´s beurt die op dat vlak voor niets verlegen is. Stond ze daar wat te shaken in haar zalmkleurig kleedje, al die jongens zot te maken natuurlijk. Toen trok er iemand aan mijn hand om naar´t midden te komen, er weerklonk een hele hoge gil, die niet afkomstig was van mij alleen! (Ik gilde omdat ik het niet wilde en de rest gilde omdat ze het wel wilden, hahaha.) Maar twas echt superleuk. Das ook wel super vind ik dat´k (tot nu toe :p) zo goe overeen kom met mijn broers, want als ik ff alleen zou zijn ofzo, zijn er altijd wel twee mensen met wie´k kan babbelen en mij dan nog amuseer ook. Maar dat alleen staan is tot nu toe nog ni veel gebeurd. Er zijn altijd wel mensen in de buurt die ik van ergens zou moeten kennen en die dan wilen weten wat ik van Brazilië vind, of mij lelijke woorden willen leren, :D. Op een bepaald moment liep ik een beetje rond op het feestje en zag mijn oudste broer staan flirten met eem meisje van mijn klas en mijn andere broer liep net weg met een vriendin van mij. Op zo´n momenten kan ik mijn glimlach echt niet inhouden.
Toen het terug licht begon te worden zijn we naar huis gereden..
Ahja, volgende zondag gaan mijn ouders een churrasco houden voor mijn verjaardag, hier bij ons thuis. Jullie zijn ook allemaal uitgenodigd! (kwestie van niet onbeleefd te zijn hé en niemand te vergeten)
Moesten jullie het niet kunnen maken tegen die datum... 19 augustus geef ik waarschijnlijk nog een feestje! (samen met Felipe, de broer van Rafaela, die binnenkort 19 wordt) Toen ik aan mijn mama vroeg of ze het geen probleem vond dat ik buiten de barbecue bij ons thuis (dat haar idee was), ´zelf´ ook nog een feestje wil geven, zei ze "neenee, want ge wordt maar één keer achtien hé!". (Ik had haar al eens uitgelegd dat de 16e en 18e verjaardag bij ons belangrijker is dan de andere. In Brazilë is het nl de 15e, voor de meisjes toch. Mijn mama heeft het dus goed onthouden. :P Grapje hé.)
Bisous, Tchau, Besos, Beijos, Kusjes!!
En tot de volgende ....
(PS: reacties zijn altijd welkom hé. Ge moogt dat bvb gerust zeggen als ge vindt dat ik teveel onzin schrijf of als ge vragen hebt over iets dat ik heb verteld ofzo!)
Isabelita
Chabelita (is alebei Spaans volgens ne vriend van mij) :P
Bebel (naam van een bekend personage van dé soap die iedereemn volgt, "Parais Tropical", maar zo noemen ze mij ook)
... (vul zelf uw originele alternatief in!)
donderdag 20 september 2007
Nog geen foto´s
Hey beste mensen,
ik heb... al een paar foto´s getrokken van mijn allerliefste en allermooiste Braziliaanse thuisstad. (Allé, ik kan niet garanderen dat´t prachtige foto´s zijn hé :P.) Maar aangezien het draadloos internet nog steeds niet echt werkt én die foto´s op mijn laptop staan... kan ik ze nu niet laten zien.
Sorry.
Beijão, Isabel
ik heb... al een paar foto´s getrokken van mijn allerliefste en allermooiste Braziliaanse thuisstad. (Allé, ik kan niet garanderen dat´t prachtige foto´s zijn hé :P.) Maar aangezien het draadloos internet nog steeds niet echt werkt én die foto´s op mijn laptop staan... kan ik ze nu niet laten zien.
Sorry.
Beijão, Isabel
maandag 17 september 2007
3 avonden later...
Hey iedereen,
ik ga weer iets schrijven zene.
Drie avonden later, maar er is veel gebeurd, vooral dan tijdens 'de avond'. Hahah :) Zaterdagavond rond 10.30u had mijn broertje eindelijk beslist wat'm zou gaan doen. (Ik had 's middags al tegen Eduardo gezegd dat'k met hem zou meegaan diën avond, waar'm ook naartoe zou gaan, want ik had echt geen zin om weer gewoon alleen thuis te blijven zitten. Ik had wel al naar mijn vriendinnen gebeld om samen iets te doen... maar zoals ik al had vermoedde kwam daar niet veel van in huis. Het meisje naar wiens huis we zouden gaan was zelf nog niet thuis en bleef de rest dus ook maar in hun eigen huis, niks doen.)
Kheb mij totdat Paulo en Gabriel er waren nog maar wat bezig gehouden op de computer, want in de lving waren Eduardo en Fernando 'De Lord of the rings'aan't zien en als'k nog wat langer naar dië "Smeagol" had gekeken zou'k sowieso niet hebben kunnen slapen die nacht. (Goede films, daar niet van, maar één keer gezien is genoeg voor mij. :p)
Dan zijn we naar Rafona's huis gereden (een vriendin van mij uit mijn klas, maar ook wel van hen). Daar waren er nog wat mensen terere aan't drinken dus dat was wel gezellig. Daarna naar de 'Strike' gegaan. (Den 'bowling'waar ge niet moogt snookeren en drinken als ge geen achtien jaar bent. Ja wácht maar mannekes... nog veertien dagen!! en ik kom dat daar onveilig maken. :p Neenee.)
Tegen half één ongeveer zijn we daar terug doorgegaan, want er was een feestje in Jack's beer die avond waar ge maar tot en met hal 1 binnen kon. Iedereen had blijkbaar wel al een ticket voor dat feestje behalve ik. Maar 'k kon er een kopen voor 5 reais (das iets minder dan twee euro) van ne gast die daar buiten aan de deur stond en blijkbaar toch maar alleen was ipv met twee.. :P. Daar was het wel leuk, maar net zoals in België vind ik alleen maar technomuziek een beetje teveel van het goeie. Gelukkig was ik niet de enige. Na een tijd zaten we met z'n allen in de zeteltjes en werd er beslist om door te gan en bij iemand thuis (weeral :P) terere te gaan drinken. Niemand wilde eigl dat't bij hem of haar thuis was, ook Eduardo niet. Kheb dan maar gezegd dat we wel naar mijn thuis konden gaan... vriendelijk hé. (Hahah :D :P, hij vond dat niet zo grappig precies. Maar al de rest ging akkoord!) Toen we daar dus aankwamen, belde Paulo ineens die we ondertussen al verloren waren dat hij bij Murilo thuis zat. Oké, daar konden we ook naartoe gaan. Daar was wel geen terere, maar kom. Bruno en Rodrigo (die niet was meegegaan naar Jacks omdat'm te moe was, jaja) zaten daar ook. Twas wel nog grappig, toen we naar binnen wilden gaan.. Kwist wel dat Murilo drie honden had en twee ervan had ik al gezien. Ze hadden mij ook al gezegd dat de derde veel groter was. Maar dat het echt nen 'beer in de vorm van ne wolf' was wist ik niet! Rafaela had er echt kei veel schrik van, ja niet moelijk, ze is maar ne meter vijftig groot ofzo en als dat beest op u springt.. haha. Maar ze was niet de enig die schrik had in't begin :D zij verstopte zich áchter Tainá en ikke achter haar... hahaha. Uiteindelijk heb ik hem of haar toch geaaid (zooo zacht!). Echt, sinds ik in Brazilië ben is mijn 'hondenangst'toch wel minder geworden.
Tegen 4u ofzo zijn Tainá en Rafaela samen met Felipe naar huis gegaan en bleef ik nog over met 6 jongens. En wanneer vind je een betere gelegenheid om over voetbal te beginnen discussiëren dan op zo'n moment? Ja, ik begrijp sowieso al niet veel van de gesprekken die ze onder voeren (gene stress hoor), maar als't over voetbal gaat dan is het Portugees ineens toch wel een moeilijke taal! (Ik dacht in het begin toen'k hier was dat iedereen hier wel voor hetzelfde team zou supporteren, Palmeiras, zoals Eduardo. Maar misschien is dat wel een bewjs van mijn niets-van-voetbal-afwetend-verstand, want natuurlijk is dat hier niet zo.) Paulo en Bruno hebben mij weten te overtuigen om vanaf nu voor Corinthias te supporteren. (Ni zo'n slechte keuze denk ik... er zitten wel een paar mooie gezichtjes tussen! :P) Nog iets later op de avond begonnen de jongens echt zot te doen. Allé gewoon grappig. Eduardo heeft bvb 'schrik'van homo's, maar heeft niet door dat zijn eigen vrienden zich af en toe ook wel zo gedragen,de hond werd versierd met nen diadeem met twee plumeas van lintjes op zijn hoofd, enz. Uiteindelijk zijn we pas om half zeven 's morgens doorgegaan. (Mijn broer had tegen Paulo gezegd dat't echt tijd was om door te gaan... hij wilde nog langer blijven omdat'm zijn vrienden zogezegd niet zo vaak kan zien aangzn hij enkel in't weekend naar
Dourados komt... Hij had als excuus gebruikt dat mijn ouders kwaad zouden zijn omdat we zo laat waren. Maar dat was helemaal niet waar, die vinden alles goed zolang ik maar 'in goede handen ben' en veilig thuis geraak. Gelukkig.)
Om twaalf u 's middags moesten we er de volgende dag wel wwer uit om op restaurant te gaan eten. (Da's een restaurant waar ge neemt wat ge wilt en per kg of per persoon betaalt. Kei leuk!! :P)
Toen we terug thuis waren ben'k naar het verjaardagsfeestje van het zusje van Gabriel geweest. ( Ik ken haar niet zo goed maar wilde weer niet alleen thuis zitten.) Toen'k daar aankwam moest ik natuurlijk eerst dag zeggen tegen alle ouders van... nee niet van de vriendinnetjes van Louise, maar van Gabriel's vrienden! Die waen er nl bijna allemaal en voor Louise was er maar een vriendinneke :P, ocharme. Maar ze vond't niet zo erg denk'k. Toen iemand van de mama's vroeg in welk huis ik hier woonde vergiste de mama van Gabriel zich en zei, bij Paulo. Ik zei dan, neenee, bij Eduardo thuis. Aah maar ge moogt ook altijd bij ons komen wonen hoor zei Paulo's mama dan. :D En toen een van de papa's vroeg hoelang ik in Brazilië zou blijven en ik antwoordde met '11 maanden', zei die, neenee, ge gaat niet meer terug naar huis ... (Haha, dat zullen we nog wel zien.. :)
De namiddag was voor de rest vooral gevuld met 'naar de voetbal zien'. (Het was trouwens de eerste keer dat ik 'mijn team' live kon zien spelen. De eindstand vd match was 0-0, maar ze waren wel goed vond'k.) Tegen de avond waren alle vaders echt zat en begonnen ze -help,help,help! en ja écht waar- den braziliaanse karaoke-installatie boven te halen. Amai, dat was hilarisch! Er werd gezongen uit volle borst en de bijhorende danspasjes ontbraken er niet aan. :D Om half negen 's avonds zijn we wel naar huis gegaan, want ik moest natuurlijk vroeg opstaan deze morgen.
In de namiddag heb ik dus vooral geslapen. Dat lukte niet zo goed, vooral door de warmte en omdat ik mijn mama af en toe hoorde roepen op mijn zus of op onze hond... god mag weten waarom.
Om 6u 's avonds met mijn ouders mee naar Aninha haar CTG gegaan... Het was de eerste keer dat ik op die 'club' zelf kwam. Het was wel leuk om haar te zien dansen. En na een '5miljoenjaar durende' speech van alle belangrijke personen van de CTG en ambtenaren en belagrijke personen van de stad was er dan eindelijk, rond half 10 churasco!
Ik heb ook foto's getrokken van de CTG en zal ze binnenkort op mijn blog proberen zetten, als mijn fototoestel terug wilt meewerken, want dat heeft het ineens begeven daarstraks. Ik hoop maar dat de batterij gewoon leeg was!
Verdere uitleg over de CTG-avond zal dan ook wel nog komen, want ik moet op dit moment eigl echt gaan slapen.
Boa noite, dikke kus
en tot de volgende!
ik ga weer iets schrijven zene.
Drie avonden later, maar er is veel gebeurd, vooral dan tijdens 'de avond'. Hahah :) Zaterdagavond rond 10.30u had mijn broertje eindelijk beslist wat'm zou gaan doen. (Ik had 's middags al tegen Eduardo gezegd dat'k met hem zou meegaan diën avond, waar'm ook naartoe zou gaan, want ik had echt geen zin om weer gewoon alleen thuis te blijven zitten. Ik had wel al naar mijn vriendinnen gebeld om samen iets te doen... maar zoals ik al had vermoedde kwam daar niet veel van in huis. Het meisje naar wiens huis we zouden gaan was zelf nog niet thuis en bleef de rest dus ook maar in hun eigen huis, niks doen.)
Kheb mij totdat Paulo en Gabriel er waren nog maar wat bezig gehouden op de computer, want in de lving waren Eduardo en Fernando 'De Lord of the rings'aan't zien en als'k nog wat langer naar dië "Smeagol" had gekeken zou'k sowieso niet hebben kunnen slapen die nacht. (Goede films, daar niet van, maar één keer gezien is genoeg voor mij. :p)
Dan zijn we naar Rafona's huis gereden (een vriendin van mij uit mijn klas, maar ook wel van hen). Daar waren er nog wat mensen terere aan't drinken dus dat was wel gezellig. Daarna naar de 'Strike' gegaan. (Den 'bowling'waar ge niet moogt snookeren en drinken als ge geen achtien jaar bent. Ja wácht maar mannekes... nog veertien dagen!! en ik kom dat daar onveilig maken. :p Neenee.)
Tegen half één ongeveer zijn we daar terug doorgegaan, want er was een feestje in Jack's beer die avond waar ge maar tot en met hal 1 binnen kon. Iedereen had blijkbaar wel al een ticket voor dat feestje behalve ik. Maar 'k kon er een kopen voor 5 reais (das iets minder dan twee euro) van ne gast die daar buiten aan de deur stond en blijkbaar toch maar alleen was ipv met twee.. :P. Daar was het wel leuk, maar net zoals in België vind ik alleen maar technomuziek een beetje teveel van het goeie. Gelukkig was ik niet de enige. Na een tijd zaten we met z'n allen in de zeteltjes en werd er beslist om door te gan en bij iemand thuis (weeral :P) terere te gaan drinken. Niemand wilde eigl dat't bij hem of haar thuis was, ook Eduardo niet. Kheb dan maar gezegd dat we wel naar mijn thuis konden gaan... vriendelijk hé. (Hahah :D :P, hij vond dat niet zo grappig precies. Maar al de rest ging akkoord!) Toen we daar dus aankwamen, belde Paulo ineens die we ondertussen al verloren waren dat hij bij Murilo thuis zat. Oké, daar konden we ook naartoe gaan. Daar was wel geen terere, maar kom. Bruno en Rodrigo (die niet was meegegaan naar Jacks omdat'm te moe was, jaja) zaten daar ook. Twas wel nog grappig, toen we naar binnen wilden gaan.. Kwist wel dat Murilo drie honden had en twee ervan had ik al gezien. Ze hadden mij ook al gezegd dat de derde veel groter was. Maar dat het echt nen 'beer in de vorm van ne wolf' was wist ik niet! Rafaela had er echt kei veel schrik van, ja niet moelijk, ze is maar ne meter vijftig groot ofzo en als dat beest op u springt.. haha. Maar ze was niet de enig die schrik had in't begin :D zij verstopte zich áchter Tainá en ikke achter haar... hahaha. Uiteindelijk heb ik hem of haar toch geaaid (zooo zacht!). Echt, sinds ik in Brazilië ben is mijn 'hondenangst'toch wel minder geworden.
Tegen 4u ofzo zijn Tainá en Rafaela samen met Felipe naar huis gegaan en bleef ik nog over met 6 jongens. En wanneer vind je een betere gelegenheid om over voetbal te beginnen discussiëren dan op zo'n moment? Ja, ik begrijp sowieso al niet veel van de gesprekken die ze onder voeren (gene stress hoor), maar als't over voetbal gaat dan is het Portugees ineens toch wel een moeilijke taal! (Ik dacht in het begin toen'k hier was dat iedereen hier wel voor hetzelfde team zou supporteren, Palmeiras, zoals Eduardo. Maar misschien is dat wel een bewjs van mijn niets-van-voetbal-afwetend-verstand, want natuurlijk is dat hier niet zo.) Paulo en Bruno hebben mij weten te overtuigen om vanaf nu voor Corinthias te supporteren. (Ni zo'n slechte keuze denk ik... er zitten wel een paar mooie gezichtjes tussen! :P) Nog iets later op de avond begonnen de jongens echt zot te doen. Allé gewoon grappig. Eduardo heeft bvb 'schrik'van homo's, maar heeft niet door dat zijn eigen vrienden zich af en toe ook wel zo gedragen,de hond werd versierd met nen diadeem met twee plumeas van lintjes op zijn hoofd, enz. Uiteindelijk zijn we pas om half zeven 's morgens doorgegaan. (Mijn broer had tegen Paulo gezegd dat't echt tijd was om door te gaan... hij wilde nog langer blijven omdat'm zijn vrienden zogezegd niet zo vaak kan zien aangzn hij enkel in't weekend naar
Dourados komt... Hij had als excuus gebruikt dat mijn ouders kwaad zouden zijn omdat we zo laat waren. Maar dat was helemaal niet waar, die vinden alles goed zolang ik maar 'in goede handen ben' en veilig thuis geraak. Gelukkig.)
Om twaalf u 's middags moesten we er de volgende dag wel wwer uit om op restaurant te gaan eten. (Da's een restaurant waar ge neemt wat ge wilt en per kg of per persoon betaalt. Kei leuk!! :P)
Toen we terug thuis waren ben'k naar het verjaardagsfeestje van het zusje van Gabriel geweest. ( Ik ken haar niet zo goed maar wilde weer niet alleen thuis zitten.) Toen'k daar aankwam moest ik natuurlijk eerst dag zeggen tegen alle ouders van... nee niet van de vriendinnetjes van Louise, maar van Gabriel's vrienden! Die waen er nl bijna allemaal en voor Louise was er maar een vriendinneke :P, ocharme. Maar ze vond't niet zo erg denk'k. Toen iemand van de mama's vroeg in welk huis ik hier woonde vergiste de mama van Gabriel zich en zei, bij Paulo. Ik zei dan, neenee, bij Eduardo thuis. Aah maar ge moogt ook altijd bij ons komen wonen hoor zei Paulo's mama dan. :D En toen een van de papa's vroeg hoelang ik in Brazilië zou blijven en ik antwoordde met '11 maanden', zei die, neenee, ge gaat niet meer terug naar huis ... (Haha, dat zullen we nog wel zien.. :)
De namiddag was voor de rest vooral gevuld met 'naar de voetbal zien'. (Het was trouwens de eerste keer dat ik 'mijn team' live kon zien spelen. De eindstand vd match was 0-0, maar ze waren wel goed vond'k.) Tegen de avond waren alle vaders echt zat en begonnen ze -help,help,help! en ja écht waar- den braziliaanse karaoke-installatie boven te halen. Amai, dat was hilarisch! Er werd gezongen uit volle borst en de bijhorende danspasjes ontbraken er niet aan. :D Om half negen 's avonds zijn we wel naar huis gegaan, want ik moest natuurlijk vroeg opstaan deze morgen.
In de namiddag heb ik dus vooral geslapen. Dat lukte niet zo goed, vooral door de warmte en omdat ik mijn mama af en toe hoorde roepen op mijn zus of op onze hond... god mag weten waarom.
Om 6u 's avonds met mijn ouders mee naar Aninha haar CTG gegaan... Het was de eerste keer dat ik op die 'club' zelf kwam. Het was wel leuk om haar te zien dansen. En na een '5miljoenjaar durende' speech van alle belangrijke personen van de CTG en ambtenaren en belagrijke personen van de stad was er dan eindelijk, rond half 10 churasco!
Ik heb ook foto's getrokken van de CTG en zal ze binnenkort op mijn blog proberen zetten, als mijn fototoestel terug wilt meewerken, want dat heeft het ineens begeven daarstraks. Ik hoop maar dat de batterij gewoon leeg was!
Verdere uitleg over de CTG-avond zal dan ook wel nog komen, want ik moet op dit moment eigl echt gaan slapen.
Boa noite, dikke kus
en tot de volgende!
zaterdag 15 september 2007
Lang geleden...
Hey, amigos e amigas, familia, pai, mai, Simon, ... todo mundo!
Het is lang geleden dat ik nog iets op mijn blog heb gepost, maar dat kwam deels omdat de laatste dagen ons internet niet goed werkte.
Het gaat hier nog steed goed met mij!
Ik heb wel een paar niewtjes te vertellen, natuurlijk. Het weer is ondertussen (sinds zo'n drie weken) veel beter: meer dan dertig graden. (Ik zeg dit niet om te stoefen hé mannen, gewoon om jullie op de hoogt te houden :)Ik ben dus ook al een paar keer in ons zwembad gedoken, om er dan vrij snel terug uit te komen en in mijn stoelke in de zon te gaan zitten. Maar dat heeft tot nu toe nog niet zo veel opgeleverd...
Euhm, mijn zusje is op 5 september verjaart en is met haar 13 lentes ondertussen ook een 'tiener'geworden. Ik kan u zeggen, het verschil is echt merkbaar. Ik moet oppassen dat ik me niet laat doen door haar. De vrijdag van diezelfde week, op 7 september, was het independence day in Brazilië. Dat wil dus zeggen: shows in de straten van de plaatselijke dansscholen, capoeira-groepen, majorettenteams, fanfares, enz. Ik heb het enkel op tv mogen meemaken, want dat was nogal vrij vroeg in de ochtend. (Het was die dag ook geen school voor ons, dus de avond ervoor ben ik niet echt vroeg gaan slapen.) Ana-Louisa heeft er wel aan meegedaan, want ze zit in de plaatselijke CTJ-groep. (Daar dansen ze de dansen van de Gaúcha's -cowboys- die hier vroeger leefden.)
Dat weekend was gewoon leuk... verlengde weekends zijn altijd leuk. :) Ja, ik ben zaterdagavond naar 'Festa da boa' geweest met mijn vriendinnen van't school. (Boa is een merk van bier en er was dus gratis bier en wodka op dat feestje. Maar wees gerust, ik heb echt niet zo veel gedronken die avond.) De muziek was echt leuk en dus heb'k voor de eerste keer gedanst. (Ja, ik weet het.. misschien heb ik het foute land gekozen. Want de samba, funk en pagode zijn niet echt aan mij besteed denk. Maar wie weet... ik heb nog 10 maanden :p.) Ma bon, deze keer was het dus certanejo-muziek, te omschrijven al 'Westernmusic'uit deze streken (Mato Groso do sul). Het wordt gebracht door 2 mannen en een gitaar. Die spelen dan alle certanejo-liedjes die op dat moment erg veel succes hebben. Daardoor kent iedereen (euhm... behalve ik, maar dat laat ik niet merken hoor ;) :p) alle liedjes uit hun hoofd en wordt er dus veel meegezongen.
Na deze certanejo-spelende mannen kwam er een groepke van zes jongens muziek maken. Ik denk dat zei pagode maakten. (Maar eerlijk gezegd kan ik niet goed uitleggen wat dat juist is, want dat lijkt nohal op certanejo en samba vind ik!!) Dus.. het was wel grappig, zei hebben tot het eind van de avond (2u) gespeeld. Lukas, het vriendje van Rafaëlla was er ook bij. (Die studeert in een andere stad, zo'n 7 uur rijden van Dourados, en komt om de twee weken naar hier. Maar zoiets is heel normaal. Ik ken vrienden van mijn broers bvb die in Sao Paulo of in Floripa, helemaal aan de kust studeren en met de vakanties naar hier komen, helemaal met de bus!) Hij kende dus de mensen van dat groepke en kroop af en toe ook zelf op't podium om een paar woorden te 'zingen' haha.
Deze week ben ik nog gaan tennissen ... Ik vind het echt leuk, dus ga het wel blijven verder doen. Volgend weekend is er een tornooi op onze club en 'wij'(de beginnelingen, waar mijn zus ondertussen ook toe behoort. Haha, ik denk dat mijn ouders blij zijn dat ik haar tot iets van sport heb aangezet...) mogen ook meedoen. Daarom ben ik deze morgen samen met Hannah gaan oefenen. We hebben geleerd hoe ge moet opslaan en hoe de punten worden geteld. Da's natuurlijk wel handig om te weten als ge een wedstrijd wilt spelen hé. Wat nog meer 'handig'is, maar ook zo verwend eigenlijk, is dat er tijdens onze lessen, buiten de 'trainer' altijd nog nen andere jongen rondloopt met een grote buis in zijn handen om de ballen op te rapen en die naar u te gooien op het moment dat ge ze nodig hebt. Ik weet niet of dat in België ook zo is... Maar op dat moment ziet ge echt wel het verschil tussen rijk en arm. Want die jongens lopen vaak in een versleten T-shirt en oude sportschoenen rond. Dan beseft ge ook dat ge in Brazilië zit.
Na de tennisles deze morgen ben ik met mijn 'ouders' meegeweest naar de plaats waar mijn vader vier 'studentenhuizen' aan het laten bouwen is. Ik weet niet of ik hier al iets over heb verteld. Ze zijn een paar maanden geleden begonnen deze te bouwen, in de buurt van de universieit. Ik was er ook al geweest op mijn tweede dag hier. De 'bouwvakkers' werken hier echt wel trager, chiller en anders dan bij ons. Ik zou eigl eens een foto moeten trekken van die huisjes om te kunne laten zien! :)
Deze week ben ik verder ook voor de eerste keer gaan fietsen in onze stad. Amai, maar 'fietservaring' of niet :p, daar zijde hier niks mee. Het is echt anders, want de auto's stoppen écht voor niemand en er zijn hier ook zoveel 'boebels' op de weg (opdat de auto's niet te snel zouden rijden) dat ge gewoon geen paar meter rechtdoor kunt rijden. Ik weet dus niet of'k dat nog vaak ga doen. :p Diezelfde dag ben'k nog met Magdalena bij Hannah thuis gaan zwemmen. Caio en João, twee vrienden van haar die ook tennis spelen zijn toen nog ff langsgekomen om hun kersverse tattoos te laten zien. Caio had een lichtblauwe Egyptische vogel aan de binnenkant van zijn linkerbovenarm en João een rood-geel-bruin-oranje adelaar op zijn rechterschouderblad. Het was wel graaf... als plaktattoe bvb. Want ik vraag mij af of deze nu 16-jarige jongens nog blij gaan zijn met die kleurrijke dieren op hun lichaam als ze vijftig zijn. Maar daar denkt niemand hier blijkbaar over na. En echt, voor ik naar hier kwam wist ik niet dat er zoveel verschillende kleuren inkt bestaan om een tattoe mee te zetten! :D
Euhm, donderdag was ik ook weer sportief (of dat wilde ik toch zijn). Eerst weer gaan tennissen, dan naar de educacão física op't school en dan nog een halfuurke rondjes gelopen rond Imaculada, met een paar mensen van't school. Er zijn nl. twee jongens die nu ook willen beginnen lopen, alleen vind ik hun 'tactiek' toch niet alles. Eerst een rondje (van 800m) lopen en dan een stappen. Maar wel vier keer achter elkaar. Djeezes, ge wordt gewoon moe van dat stappen alleen al :D. 'S avonds thuis heb ik voor de eerste keer een milkshake gemaakt met vérs fruit: banaan, appel, melk en ijsblokjes. Oké, niet zo exotisch, dit maakte ik in België ook :p. Maar de meeste sappen (Suko's) die hier gedronken worden en vaak gedronken worden, zijn gemaakt van 'fruit zoals ananas, rode vruchten, druiven, ... in een pakske uit den diepvrizer' gemixt met water en veel suiker! (Suuupergezond dus, not.) Aangezien het fruit bevroren is en het drankje ook koud, proeft ge de natuurlijke suikers uit de vruchten niet meer.
Wat ge hier ook kunt en krijgen en wat wél exotisch is: ne groene kokosnoot met een rietje in om zo het sap te drinken! :) Er staat volgens mij zo'n kraamke voor mijn school, maar kheb het nog niet gedronken. Toen mijn broer vroeg of we dat in België ook hebben en ik zei van niet, keek hij echt met een raar gezicht van 'waarom niet'..? Hij was er immers van overtuigd dat als ze dat bij ons ook zouden invoeren íedereen dat zou willen. Ja, wie weet.
Er zijn nog wel meer dingen die me deze week zijn opgevallen omdat ze echt anders zijn dan in België of Europa. Maar ik kan er nu niet opkomen, dus dat zal ik nog wel eens vertellen.
Als laatste moet ik ook nog zeggen dat het me spijt als ik misschien laat reageer op jullie mails. Ik lees ze meestal wel binnen de paar dagen! :) maar het klinky mss als een dom excuus, maar het neemt echt veel tijd om op ze allemaal 'tegoei' te antwoorden. Dat wil niet zeggen natuurlijk dat ge níks meer moet schrijven hé!! :) En brieven zijn ook altijd welkom...
Dikke kus -beijão- en hopelijk tot binnenkort(er), haha ;)
Isabel.
Het is lang geleden dat ik nog iets op mijn blog heb gepost, maar dat kwam deels omdat de laatste dagen ons internet niet goed werkte.
Het gaat hier nog steed goed met mij!
Ik heb wel een paar niewtjes te vertellen, natuurlijk. Het weer is ondertussen (sinds zo'n drie weken) veel beter: meer dan dertig graden. (Ik zeg dit niet om te stoefen hé mannen, gewoon om jullie op de hoogt te houden :)Ik ben dus ook al een paar keer in ons zwembad gedoken, om er dan vrij snel terug uit te komen en in mijn stoelke in de zon te gaan zitten. Maar dat heeft tot nu toe nog niet zo veel opgeleverd...
Euhm, mijn zusje is op 5 september verjaart en is met haar 13 lentes ondertussen ook een 'tiener'geworden. Ik kan u zeggen, het verschil is echt merkbaar. Ik moet oppassen dat ik me niet laat doen door haar. De vrijdag van diezelfde week, op 7 september, was het independence day in Brazilië. Dat wil dus zeggen: shows in de straten van de plaatselijke dansscholen, capoeira-groepen, majorettenteams, fanfares, enz. Ik heb het enkel op tv mogen meemaken, want dat was nogal vrij vroeg in de ochtend. (Het was die dag ook geen school voor ons, dus de avond ervoor ben ik niet echt vroeg gaan slapen.) Ana-Louisa heeft er wel aan meegedaan, want ze zit in de plaatselijke CTJ-groep. (Daar dansen ze de dansen van de Gaúcha's -cowboys- die hier vroeger leefden.)
Dat weekend was gewoon leuk... verlengde weekends zijn altijd leuk. :) Ja, ik ben zaterdagavond naar 'Festa da boa' geweest met mijn vriendinnen van't school. (Boa is een merk van bier en er was dus gratis bier en wodka op dat feestje. Maar wees gerust, ik heb echt niet zo veel gedronken die avond.) De muziek was echt leuk en dus heb'k voor de eerste keer gedanst. (Ja, ik weet het.. misschien heb ik het foute land gekozen. Want de samba, funk en pagode zijn niet echt aan mij besteed denk. Maar wie weet... ik heb nog 10 maanden :p.) Ma bon, deze keer was het dus certanejo-muziek, te omschrijven al 'Westernmusic'uit deze streken (Mato Groso do sul). Het wordt gebracht door 2 mannen en een gitaar. Die spelen dan alle certanejo-liedjes die op dat moment erg veel succes hebben. Daardoor kent iedereen (euhm... behalve ik, maar dat laat ik niet merken hoor ;) :p) alle liedjes uit hun hoofd en wordt er dus veel meegezongen.
Na deze certanejo-spelende mannen kwam er een groepke van zes jongens muziek maken. Ik denk dat zei pagode maakten. (Maar eerlijk gezegd kan ik niet goed uitleggen wat dat juist is, want dat lijkt nohal op certanejo en samba vind ik!!) Dus.. het was wel grappig, zei hebben tot het eind van de avond (2u) gespeeld. Lukas, het vriendje van Rafaëlla was er ook bij. (Die studeert in een andere stad, zo'n 7 uur rijden van Dourados, en komt om de twee weken naar hier. Maar zoiets is heel normaal. Ik ken vrienden van mijn broers bvb die in Sao Paulo of in Floripa, helemaal aan de kust studeren en met de vakanties naar hier komen, helemaal met de bus!) Hij kende dus de mensen van dat groepke en kroop af en toe ook zelf op't podium om een paar woorden te 'zingen' haha.
Deze week ben ik nog gaan tennissen ... Ik vind het echt leuk, dus ga het wel blijven verder doen. Volgend weekend is er een tornooi op onze club en 'wij'(de beginnelingen, waar mijn zus ondertussen ook toe behoort. Haha, ik denk dat mijn ouders blij zijn dat ik haar tot iets van sport heb aangezet...) mogen ook meedoen. Daarom ben ik deze morgen samen met Hannah gaan oefenen. We hebben geleerd hoe ge moet opslaan en hoe de punten worden geteld. Da's natuurlijk wel handig om te weten als ge een wedstrijd wilt spelen hé. Wat nog meer 'handig'is, maar ook zo verwend eigenlijk, is dat er tijdens onze lessen, buiten de 'trainer' altijd nog nen andere jongen rondloopt met een grote buis in zijn handen om de ballen op te rapen en die naar u te gooien op het moment dat ge ze nodig hebt. Ik weet niet of dat in België ook zo is... Maar op dat moment ziet ge echt wel het verschil tussen rijk en arm. Want die jongens lopen vaak in een versleten T-shirt en oude sportschoenen rond. Dan beseft ge ook dat ge in Brazilië zit.
Na de tennisles deze morgen ben ik met mijn 'ouders' meegeweest naar de plaats waar mijn vader vier 'studentenhuizen' aan het laten bouwen is. Ik weet niet of ik hier al iets over heb verteld. Ze zijn een paar maanden geleden begonnen deze te bouwen, in de buurt van de universieit. Ik was er ook al geweest op mijn tweede dag hier. De 'bouwvakkers' werken hier echt wel trager, chiller en anders dan bij ons. Ik zou eigl eens een foto moeten trekken van die huisjes om te kunne laten zien! :)
Deze week ben ik verder ook voor de eerste keer gaan fietsen in onze stad. Amai, maar 'fietservaring' of niet :p, daar zijde hier niks mee. Het is echt anders, want de auto's stoppen écht voor niemand en er zijn hier ook zoveel 'boebels' op de weg (opdat de auto's niet te snel zouden rijden) dat ge gewoon geen paar meter rechtdoor kunt rijden. Ik weet dus niet of'k dat nog vaak ga doen. :p Diezelfde dag ben'k nog met Magdalena bij Hannah thuis gaan zwemmen. Caio en João, twee vrienden van haar die ook tennis spelen zijn toen nog ff langsgekomen om hun kersverse tattoos te laten zien. Caio had een lichtblauwe Egyptische vogel aan de binnenkant van zijn linkerbovenarm en João een rood-geel-bruin-oranje adelaar op zijn rechterschouderblad. Het was wel graaf... als plaktattoe bvb. Want ik vraag mij af of deze nu 16-jarige jongens nog blij gaan zijn met die kleurrijke dieren op hun lichaam als ze vijftig zijn. Maar daar denkt niemand hier blijkbaar over na. En echt, voor ik naar hier kwam wist ik niet dat er zoveel verschillende kleuren inkt bestaan om een tattoe mee te zetten! :D
Euhm, donderdag was ik ook weer sportief (of dat wilde ik toch zijn). Eerst weer gaan tennissen, dan naar de educacão física op't school en dan nog een halfuurke rondjes gelopen rond Imaculada, met een paar mensen van't school. Er zijn nl. twee jongens die nu ook willen beginnen lopen, alleen vind ik hun 'tactiek' toch niet alles. Eerst een rondje (van 800m) lopen en dan een stappen. Maar wel vier keer achter elkaar. Djeezes, ge wordt gewoon moe van dat stappen alleen al :D. 'S avonds thuis heb ik voor de eerste keer een milkshake gemaakt met vérs fruit: banaan, appel, melk en ijsblokjes. Oké, niet zo exotisch, dit maakte ik in België ook :p. Maar de meeste sappen (Suko's) die hier gedronken worden en vaak gedronken worden, zijn gemaakt van 'fruit zoals ananas, rode vruchten, druiven, ... in een pakske uit den diepvrizer' gemixt met water en veel suiker! (Suuupergezond dus, not.) Aangezien het fruit bevroren is en het drankje ook koud, proeft ge de natuurlijke suikers uit de vruchten niet meer.
Wat ge hier ook kunt en krijgen en wat wél exotisch is: ne groene kokosnoot met een rietje in om zo het sap te drinken! :) Er staat volgens mij zo'n kraamke voor mijn school, maar kheb het nog niet gedronken. Toen mijn broer vroeg of we dat in België ook hebben en ik zei van niet, keek hij echt met een raar gezicht van 'waarom niet'..? Hij was er immers van overtuigd dat als ze dat bij ons ook zouden invoeren íedereen dat zou willen. Ja, wie weet.
Er zijn nog wel meer dingen die me deze week zijn opgevallen omdat ze echt anders zijn dan in België of Europa. Maar ik kan er nu niet opkomen, dus dat zal ik nog wel eens vertellen.
Als laatste moet ik ook nog zeggen dat het me spijt als ik misschien laat reageer op jullie mails. Ik lees ze meestal wel binnen de paar dagen! :) maar het klinky mss als een dom excuus, maar het neemt echt veel tijd om op ze allemaal 'tegoei' te antwoorden. Dat wil niet zeggen natuurlijk dat ge níks meer moet schrijven hé!! :) En brieven zijn ook altijd welkom...
Dikke kus -beijão- en hopelijk tot binnenkort(er), haha ;)
Isabel.
Abonneren op:
Posts (Atom)